အျပင္ထြက္ အေလလိုက္တဲ့ရက္ေတြကမ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ ဇိုက္အတြက္စီးပြားေရးအလုပ္က ခတ္ခဲလြန္းသည္။ ဝါသနာပါတာလုပ္မယ္ဆိုေသာ္လည္း ဇိုက္ဝါသနာပါတာဘာမွမရိွ။ အေဖျဖစ္သူ၏ဆႏၵေၾကာင့္ပါ ကုမၼဏီကို ဦးစည္းေနရ၏။
မေန့က ဟိုလူႀကီးကိုရိုက္ထားတာ အိပ္ယာထဲကထေတာင္ထႏိုင္ပါ့မလား... က်စ္!သူနဲ႔မဆိုင္တဲ့ကိစၥေတြဘာလို႔ေတြးေနရတာလဲ ႏိွပ္စက္လက္စနဲ႔ထပ္ႏိွပ္စက္လိုက္မယ္။
ထို႔ေနာက္ ဇိုက္က ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကိုေခၚၿပီး...
'ဘာလဲ'
အရင္ကဆို တေမာင္ေမာင္နဲ႔ေခၚေနတဲ့လူႀကီးက သူ႔အားဖုန္းထဲမွ ေလသံခပ္မာမာေျပာလာတာေၾကာင့္ ဇိုက္ဘ၀င္ေတာ့မက်ေပ။
'အဟမ္း ဗိုက္ဆာတယ္ က်ဳပ္ဆီထမင္းလာပို႔'
'မလာႏိုင္ဘူးေမာင္ မေန့ကလဲေမာင္ရိုက္ထားတာ တစ္ကိုယ္လံုးကိုက္ခဲေနၿပီ'
'အဲ့တာက်ဳပ္ေစာက္လုပ္မဟုတ္ဘူး ပို႔စရာရိွတာလာပို႔ ဒါဘဲ!'
ေရာင္းသူ၀ယ္သူ စကားကိုခပ္မာမာေျပာၿပီး ဖုန္းကိုခ်ပစ္လိုက္သည္။ ဟိုလူႀကီးလာပါ့မလား... က်စ္! မလာရင္အိမ္ေရာက္မွ ထပ္ရိုက္ျပမယ္။
"CEO"
ကိုယ့္ဘာသာေတြးေနတံုး ေခၚသံၾကားတာေၾကာင့္ ၾကၫ့္မိတာ့အတြင္းေရးမွဴးပန္ဖူးႏြယ္ ျဖစ္၏။ အေဖျဖစ္သူလက္ထပ္မွာထဲက အလုပ္လုပ္လာတဲ့ထိုမိန္းမက ေခသူေတာ့မဟုတ္။ အလုပ္လုပ္ရာတြင္တိက်ၿပီး အမွားမခံဘဲ လုပ္တတ္၏။ အနက္ေရာင္ဆံထိုးကို ဝါက်င့္က်င့္ဆံပင္ေပၚတြင္ထံုးထားၿပီး ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ကလဲေျပာစရာမလိုေအာင္လွ၏။
ပန္ဖူးႏြယ္နားကိုကပ္ခ်င္ေနေသာေယာက္်ားမ်ားျပားလွေပမဲ့ ဇိုက္တြက္ေတာ့မဟုတ္။ ဇိုက္ဘက္ကၾကၫ့္စရာမလိုေအာင္ ထိုမိန္းမက ဇိုက္ကို ဘယ္လိုရရ ယူမယ္ဆိုမၫ့္ မိန္းမမ်ိဳးပင္...။
"ေျပာေလ မပန္ဖူးႏြယ္"
"ကြၽန္မတို႔တူတူထမင္းသြားစားၾကမလား CEOအသစ္စက္စက္ေလးကို ကြၽန္မက ဂုဏ္ျပဳခ်င္လို႔ေလ"
YOU ARE READING
Opposite Direction
ActionHEဖစ်သော်ညား လောင်မြိုက်စရာဖြစ်တာမို့ sensitive uke momများ drop ချပစ်ဖို့ recommend ပေးပါသည်
