Hoofdstuk 3

151 13 0
                                    

Jason's POV

~ Ik word wakker op het grote bed. Wat heb ik goed geslapen! We staan op en gaan naar de ontbijttafel. Als we gegeten hebben krijgen we nog een flesje water mee. Op onze kamer gaan we op de bank zitten en zetten de tv aan. Allemaal anderstalige zenders. Ik pak het water en ga op het dek zitten met m'n vriendin. Bijna gelijk doen we het drankje open en drinken ervan. Na een paar slokken voel ik me een beetje duizelig. Dan wordt het zwart voor m'n ogen. Ik kan nog net zien dat m'n vriendin hetzelfde meemaakt. Ik had het wel kunnen weten. Wie krijgt er nu ook voor niets een cruise met het beste eten ter wereld. Waarschijnlijk bestelen ze ons nu ofzo of gaan we dood. Maar waarom? Dat waren mijn laatste gedachtes tot voor ik helemaal het bewustzijn verloor.

Helena's POV

~ Ik word wakker met een zweverig gevoel. Ohja, ik vlieg, bijna vergeten. Als ik de gordijntjes open zie ik de opkomende zon. We vliegen boven zee. Het is een prachtig uitzicht. Ik ga even mee vooraan zitten en begin te dagdromen. Daarna ga ik weer achterin en doe een cola open. De cola smaakte in het begin anders dan normaal. Als ik een paar slokken heb genomen voel ik me net alsof ik 20 glaasjes alcohol opheb. Zeer duizelig dus. Na een tijdje met dat gevoel wordt het zwart voor m'n ogen. Ik laat de cola vallen en val op bed. Dat waren de laatste bewegingen die ik nog voelde voor ik het bewustzijn compleet verloor.

Gigi's POV

~ Ik doe mijn ogen open en ga rechtop zitten. Zo te zien was ik in slaap gevallen tijdens het tv kijken. Want ik zie dat de tv nog steeds opstaat en dat de bank belegen is. Maar echt lang belegen. Hoe lang heb ik geslapen? Ik kijk op de klok van de tv. 13u04. Wow, dat is echt wel heel lang. Maar ik heb totaal geen idee hoe laat ik in slaap ben gevallen. Misschien was het wel al 4u ofzo? Na een vijftal minuutjes komt de stewardess weer binnengereden met een kar. Een witte deze keer. Ik heb echt mega dorst, dus grijp ik meteen naar de chocomelk. Ik giet het meteen helemaal binnen. Meteen daarna heb ik stekende hoofdpijn. Ik dacht dat ik een "brainfreeze" had, wat je meestal hebt wanneer je teveel na elkaar drinkt van iets dat koud is. Maar ik besefte even daarna dat het dat niet was, want het werd helemaal zwart voor mijn ogen. Nog even had ik een beeld van de stewardess, je zag haar witte ogen weer. Daarna was ik bewusteloos.

David's POV

~ Ik werd wakker. Ik keek door het raampje. Een dikke ronde vis met stekels zat me aan te staren. Ik voelde dat hij me nog steeds aanstaarde toen ik de kamer uitliep. Ik heb hemels geslapen. En mijn vrouw zo te zien ook. Als we onze kamer uit zijn en de eetkamer binnenlopen staat het er meteen vol met eten. Ik blijf even met m'n mond open staren. Dan schuiven we aan tafel en beginnen met eten. Nadien krijgen we nog een flesje frisdrank mee voor ondertussen. Ik bedank het personeel voor het drankje en samen gaan we terug naar onze kamer. Als we onze kamer ingaan besluiten we om in de jacuzzi te stappen en terwijl tv te kijken. Geweldig zo'n jacuzzi op je kamer. Onder water in een jacuzzi, het idee alleen klinkt al hilarisch. Terwijl we tv kijken drinken we onze frisdrank. Ik zie dat m'n vrouw na een paar slokken haar hand tegen haar hoofd aandrukt. Als ik dat zie krijg ik ook opeens hoofdpijn, en niet zo'n beetje. Zonder op iets te drukken loopt het bad leeg. Dat was het laatste wat ik zag voordat ik m'n bewustzijn verloor.

Nina's POV

~ Ik heb helemaal alleen op een groot vliegtuig geslapen. Wat natuurlijk ook voordelen heeft, want je kan je stoel zo ver naar achter zetten als je wil, er zit toch niemand. De stewardess komt met haar karretje aanrijden. Iets in me zegt dat ik haar niet moet. Ik krijg mijn ontbijt. Het is anders dan ik verwacht had, het is veel duurder. Ik hoop maar dat ik dit niet hoef te betalen. Dan zou ik het toch niet betalen. Er stond dat het gratis is en dan moet het ook maar gratis zijn. Ik zie dat ze weer limoenthee komt brengen. Ik heb nogal dorst dus begin ik daarmee. Ik krijg ineens een klop. Vreselijke hoofdpijn. Zwart voor m'n ogen. Ik ben nog nooit in m'n leven flauwgevallen, ik ken dit gevoel niet. Ik wist wel dat ik dit niet moest vertrouwen. gratis.. Natuurlijk.. Dan verlies ik het bewustzijn.

SuvivorsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu