Suvivors

Hoofdstuk 10

Jason's POV

~ Het is grappig als Helena iets niet snapt, alles is grappig wat ze doet en alles is lief en schattig en.. wat zeg ik nu? 'Liefde is verboden!' gaat er door mijn hoofd. Alsof dit bos iets eigenaardigs met me doet. 'Had ik maar een pijl en boog..' hoor ik Helena zeggen. 'Dan kon ik gaan jagen..' vervolgt ze. En wat ze zei kwam er ook. 5 pijlen werden uit het niets op ons afgeschoten. 1 vlak boven mijn hoofd. En vlak daarna viel er een boog op Helena's hoofd. Ik stak mijn hand uit om het op te vangen en gaf het aan Helena. Ik nam de pijl die boven me geschoten werd en gaf hem ook. Opeens begint de aarde te beven. Een groot aantal dieren kwamen op ons afgestormd. 'HOU JE VAST!' riep Gigi. Helena luisterde niet en richte haar boog op een neushoorn denk ik. Maar ik zat ernaast. Ze richtte op een laagvliegende vogel. Het diertje ging tegen de vlakte en werd vertrappelt door een neushoorn en een zebra. Snel nam Helena een tweede pijl en richt nu wel op een ree. Ze schiet en raakt hem net. Het dier valt en is te groot om vertrappelt te worden dus alle dieren rennen erlangs. Als alle dieren eenmaal uit het zicht zijn, klimt Helena naar beneden en sleurt het dier naar onze boom.

Helena's POV

~ Ik had niet gedacht dat ik het nog kon. Het is al zo lang geleden dat ik heb geschoten met m'n vader. Ik zie dat iedereen naar beneden klimt. Ik ga ze commanderen dat lijkt me zo leuk. Gigi, jij zoekt hout. Jason, jij zoekt iets om vuur mee te maken. Nina, jij zoekt bessen. En david jij zoekt iets scherp. Meteen hollen ze weg op zoek naar hetgene wat ik hen zei. Terwijl ik het dier nakijk op infecties komt David aanhollen met een scherpe steen. 'Geweldig!' zeg ik en begin lapjes van het dier te snijden. Normaal zou ik zoiets niet doen, maar we moeten zien te overleven. Als ik enkele lapjes heb gesneden komt Nina met haar mandje bessen aanhollen, Tegelijk met Gigi die een stapel hout mee heeft. Ik begin het hout te schikken en op te stellen om de lapjes aan te hangen. We wachten een lange tijd op Jason. Na een tijdje, als de zon bijna onder is, komt Jason aangelopen. 'Ik vond niks, maar ik heb een idee.' zegt hij uitgeput. 'Vuurstenen!' roept hij naar boven. Na een tijdje te wachten kijkt iedereen hem raar aan. Tot er opeens vuurstenen uit de lucht vallen. Maar hier vatten ze alles letterlijk op dus er vallen stenen met vuur uit de lucht. 'Goed gedaan, Jason.' hoor ik Nina zeggen. 

Gigi's POV

~ 'Nina, niet zeuren kijk!' zeg ik. Er was blijkbaar een van de vuurstenen op het hout belandt en het brand nu fel. Omdat de zon weer onder is en het dus weer afkoelt gaat iedereen errond zitten om zich op te warmen. 'Wie houdt vandaag de wacht?' vraagt Jason. Nina steekt haar hand in de lucht. 'Ik zal het wel doen, ik ben niet zo moe vandaag..' zegt ze. 'Oke, mij goed!' antwoordt Jason. Als we wat ree hebben gegeten, kruipen we de boom weer in. Ik ga aan Nina's kant zitten, en naast me komt Helena zitten. We praten nog wat over vandaag. Na een tijdje besluit ik dat ik moe ben en zeg dat ik wil gaan slapen. Ze knikt en sluit ook haar ogen. Ik droom over vanalles een fantastische wereld waar alle mensen geen zorgen hebben en blij zijn, was ik daar maar. Maar daarna zie ik dat er iemand bij komt die de hele maatschappij verpest. Daardoor worden de mensen triestig en maken ze zich zorgen om de persoon die het kwade uitstraalt. Daar staat hij midden op een veld, iedereen rond hem. Hij blijft staan met z'n kwade gezicht. En dan begint hij te lachen, ik ken die lach het is de lach van de persoon die dit hele gedoe waar ik in terechtgekomen ben leid. Ik schrik wakker en hyperventileer. Het was maar een nachtmerrie gelukkig. Ik leg me weer neer en ga weer slapen.

David's POV

~ Ik word stillaan wakker. Ik heb het gevoel dat ik iets naars heb gedroomd vannacht, maar ik kan me niet herrineren wat.. Ik ga geen moeite doen om het me te herinneren, daar heb ik nu geen zin in. Ik sta op en klim naar Nina. Ze ziet me aankomen. 'Goedemorgen!' zegt ze met een glimlach. Ze ziet er totaal niet moe uit. 'Jij ook!' zeg ik met een glimlach terug. 'Ik heb zo'n zin in koffie..' zeg ik terwijl ik teleurgesteld naar beneden kijk. Nina trekt me naar haar toe. 'Wat doe je?!' vraag ik alsof ze iets fouts deed. 'K-koffie..' zegt ze terwijl ze wijst naar de plek waar ik stond. 'Hete koffie..' vervolgd ze. Ik wil mijn tong ernaar uitsteken om ervan te drinken, maar Nina houdt me tegen. 'Zie je niet hoe heet die is? De tak smelt weg!' zegt Nina waarschuwend. Snel springen we naar de andere tak. 'Hoe komt Jason nu hier?' vraag ik terwijl de koffie nog steeds stroomt. 'Springen..' zegt Nina. 'Wat? moet Jason van deze hoogte springen?' vraag ik terwijl ik een wenkbrauw optrek. 'Ja, en wij ook als je hem niet snel wekt!' roept ze dreigend. Gelukkig zitten de anderen veilig in de andere boom. 'JASON! JASON! Wakker worden sukkel! Of je verbrandt je aan koffie!' roep ik. Ik hoor dat hij gilt. Net als een klein meisje. 'VANWAAR KOMT DIE KOFFIE??' hoor ik hem gillen. 'Jason, SPRINGEN, NU!' gilt Nina. We zien Jason naar beneden springen, recht de struiken in.

Nina's POV

~ Jason staat gewoon op alsof hij net uit bed komt. Geen schrammetje, niets. Ik en David zijn ondertussen de anderen aan het wekken en Jason komt terug omhoog geklommen. 'We moeten een andere boom zoeken. Deze is niet stabiel genoeg meer.' zegt David. Iedereen knikt. Jason is maar net boven of iedereen laat zien dat hij terug naar beneden moet. Hij zucht. 'Serieus?' vraagt hij. Iedereen knikt weer. Alweer een zucht. 'Niet zuchten, naar beneden gaan.' hoor ik Gigi zeggen. Jason begint aan zijn weg naar beneden en iedereen volgt. Als we beneden zijn, besluiten om windaf te stappen. Eén, het is gemakkelijk. Twee er waait niets weg. Niet dat we veel bij ons hebben natuurlijk. Onderweg, heeft Helena iets door. 'Eigenlijk, alles wat we vragen krijgen we, maar op een verkeerde manier. Oftewel te veel, oftewel te weinig, oftewel gevaarlijk. Maar we krijgen het wel!' zegt Helena. 'Daar heb je een punt. Maar inderdaad, we moeten ook oppassen met dingen zeggen zoals David deze morgen die, ja je weet wel, wou. Ik ga het niet zeggen want dan krijgen we weer een overstroming aan dat spul.' antwoord ik. Iedereen knikt. 'Dus vanaf nu zeggen we nooit meer "ik wil" tenzij we het nodig hebben, begrepen?' Hoor ik Gigi zeggen. Iedereen knikt weer. 'PASOP!' gilt Jason.