Suvivors

Hoofdstuk 7

Jason's POV

~ 'Daar! Mensen!' roep ik. 'Jason..', zei David,' Ik zie helemaal niemand.. 'Maar jawel! Ik zie ze ook!' hoor ik het meisje dan zeggen. 'Oke dan, we gaan er wel heen dan zien we ze wel', zei David. Ik knikte en we gingen van boom tot boom richting de mensen. Je kon er gewoon niet naast kijken. Iemand van hun 2 had een fel groen t-shirt aan. Na een paar bomen zag ik ze ook bewegen. Ze hadden ons blijkbaar ook gezien. Achter me hoor ik hoe David met het meisje praat: 'Zeg, Helena, hoe oud ben je eigenlijk?' Daarop antwoordt het meisje, dat dus blijkbaar Helena heet, zegt: 'I..ik ben n..negentien.' David had dus gelijk, ze is nog maar een tiener. Ze is eigenlijk wel volwassen, maar zo ziet ze er wel niet uit, ze draagt namelijk een vlechtje. Dat zie ik een volwassen vrouw niet zo snel dragen. Maar dan nog ik ben maar 4 jaar ouder, dus dat scheelt niet zo veel. En echt mis is ze niet.. Integendeel..

Helena's POV

~ Waarom loog ik niet gewoon heel even over m'n leeftijd.. Wat moeten ze wel niet denken nu ze weten dat ik zo jong ben.. Ik klem mijn hand stevig aan een tak. Ik voel iets op m'n hand kriebelen. Voorzichtig ga ik met m'n ogen langs m'n arm. Misschien moest ik het maar gewoon laten kruipen, omdat ik het niet wilde zien. Maar ik deed het lekker toch. Als ik het beestje zie, laat ik bijna los. Ik kan nog net met m'n andere hand een tak te pakken krijgen. Hier hang ik dan met een hand aan een tak te bengelen. Samen met meneer of mevrouw de rode sprinkhaan. Of wat het dan ook mag zijn. Maar het lijkt op een sprinkhaan en het is rood. dus is het maar een rode sprinkhaan. Ik probeer wat heen en weer te wiegen om terug bij de dikkere tak te komen, maar dat mislukt dus.. Ik zie dat Jason door heeft dat ik hier bengel. Dat werd ook tijd. Hij strekt zijn hand uit. Als ik die van mij ook uitstrek vraagt hij: 'Wat is dat rode ding op je arm?' Daarop antwoord ik: 'Ik vermoed een rode sprinkhaan, weet ik veel wat het is..' Hij pakt de rode sprinkhaan van m'n arm en gooit het de diepte in. Dan pak ik z'n hand die hij weer uitstrekte en sta weer op de dikke tak.

Gigi's POV

~ Ik moet zeggen dat die Nina toch wel spitse oren heeft. Dat ze kan horen wat iemand meters verderop zegt. 'We zijn er bijna', hoor ik Nina zeggen. Een boom of 4 later, staan we bij 3 mensen, 2 mannen en een meisje. Nadat we elkaar hebben voorgesteld. Horen we iemand op een microfoon tikken. iedereen kijkt in het rond wie het kan zijn, maar niemand heeft een microfoon bij zich. Een kwaadaardige stem lacht histerisch door de micro. Vanwaar ken ik die lach toch? Ohja, het marteltuig. Hij weer ja? Volgens mij is hij plat aan het gaan.. hij lacht nog steeds. Wat is er nu zo grappig, oke hij vindt alles grappig.. 'Wel, wel, wel', hoor ik de stem zeggen. Vanwaar komt die stem toch? ik hoor de stem van links, rechts, onder, boven, schuin.. van overal gewoon! 'Ik had niet verwacht dat jullie het zover zouden schoppen..', vervolgd de stem. ' Er zijn wel een aantal regels verbonden met die spelletje..', gaat hij nog steeds verder. Spelletje? 'Regel 1: Als jij doodgaat, gaan je dierbaren dat ook..', zegt hij met z'n kwaadaardige stemmetje. De enige persoon die ik echt ken is de postbode en mijn choreograaf hip-hop..

David's POV

~ Dit kan gewoon niet serieus zijn. Meent hij dit nu? 'Regel 2', gaat hij verder. ' Je mag je medespelers niet vermoorden, ookal zou dat best wel leuk zijn, maar dit zijn niet “the hunger games” dus jammer..', zegt hij met een nep – verdrietig stemmetje. 'Regel 3: Ga nooit over de blauwe lijn, dat kan je je leven kosten.', zegt hij gewaarschuwd. Wat zouden die blauwe lijnen zijn? Ach, die zullen we wel eens tegenkomen, denk ik. 'Regel 4: Liefde is verboden..', zegt hij met een dreigende stem. Wat is dat nu weer voor regel? 'Dat is echt de stomste regel die ik ooit gehoord heb?' hoor ik Gigi roepen. 'Ja, het is een beetje raar, we moesten gewoon een 4de regel hebben..', zei de stem. 'En tot slot regel 5: Als je een van deze regels overtreed.. Ga je eraan.', Zei hij erachteraan. 'Zo nu jullie dat weten kan het spelletje beginnen', zei hij met een vrolijke stem. Hoe kan hij nu zo vrolijk zijn.. Oke ja hij moet maar toekijken en spelen, wij zijn z'n pionnen..

Nina's POV

~ Dat zijn gewoonweg de belachelijkste regels die ik ooit gehoord heb. Opeens zegt zo'n vrouwenstem van google vertaler, je weet wel die stem als je iets naar het nederlands wilt vertalen en dan op "luisteren" klikt, maar dan in het engels. Ze zegt: 'Let the game begin', zo droog heb ik nog nooit iemand horen praten. 'Begint het nu pas?' hoor ik Helena zeggen. Daarna begint de google vertaler vrouw af te tellen: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2,.. 1. Opeens is het donker. Té donker. Maar al snel komt de zon zeer snel in het midden te staan. Kunnen ze hier gewoon met de tijd knoeien? De vrouwenstem zegt nog eenmaal iets: 'Have fun.' Ja natuurlijk, hier gaan we heel veel plezier hebben..