Suvivors

Hoofdstuk 16

Jason's POV

~ Niet te geloven dat ik dat echt heb gezegd. Achja nu ga ik toch dood want ik heb een domme regel overtreden. De mooie lichte dag veranderd in donkere wolken met donder dag. Helena staart me nog steeds aan. Uiteindelijk zegt ze stilletjes "Ik vind jou ook leuk Jason.." De wind begint nu heel hevig te waaien en er komt een tornado op ons af die steeds groter en groter wordt. Haha we hebben samen een regel overtreden. Now I can die in peace! "Laat die stomme tornado maar op ons afkomen, niets haalt ons uit elkaar!" Roept Helena naar boven, waar de maker van dit stomme ding ons goed hoort. Langs de andere kant komt er nog een tornado op ons af. "Ohw dat had ik niet verwacht.." zei Helena. Ik pak Helena stevig vast tot de tornado ons uit elkaar rukt.. Steeds ga ik verder en verder weg van Helena. Moet dit nu echt het einde zijn?

Helena's POV

~ Jason hield me vast tot het einde nabijkwam. Ik werd heel de tijd in rondjes gesleurd, maar het verplaatste wel, natuurlijk in de tegenovergestelde richting van Jason.. Ik zie dat ik richting een blauwe lijn ga. Natuurlijk. Die stomme blauwe lijn. Ik ben te jong om te sterven! ..En te duizelig. Met een ruk vlieg ik de tornado uit, recht over de blauwe lijn, wat me te wachten staat weetik niet, waarschijnlijk de dood. Het is wel raar ik zweef nogal lang. stilaan open ik mijn ogen en zie ik overal roze en rood om me heen. Ziet de dood er zo uit? Roze met rode wolkjes?! Terwijl ik wat rondkijk en me begin te vervelen, begin ik met vallen. Maar het voelt niet zo. Al het roze word paars en het rode bordeaux, daarna wordt alles zwart. Is dit het einde? Of steeds niet? Ik heb geen idee, ik zal het toch nooit te weten komen... Dan zie ik niets meer en voel ik ook niets meer.

Gigi's POV

~ Momenteel gaat er niets meer met Gigi gebeuren. Maar er wordt verzekerd dat zijn POV nog zal gebruikt worden. Deze tekst zal elke keer bij Gigi's POV worden geplaatst tot deze weer gebruikt zal worden. Nog veel leesplezier!!

David's POV

~ Momenteel gaat er niets meer met David gebeuren. Maar er wordt verzekerd dat zijn POV nog zal gebruikt worden. Deze tekst zal elke keer bij David's POV worden geplaatst tot deze weer gebruikt zal worden. Nog veel leesplezier!!

Nina's POV

~ Na die enorme witte flits kom ik in een grote groene weide terecht.  Maar ik lig of sta niet. Ik zweef erboven. Als ik mezelf voel vallen, denk ik dat ik op de grond terechtkom, maar dat gebeurd niet. Ik val gewoon door de aardkorst heen als het ware. Net alsof ik naar het midden van de aarde ga. Ook krijg ik het warmer, wat dus betekend dat ik nog steeds niet doodben omdat ik het nog voel. Raargenoeg zijn alle steken weg, de pijn voel ik ook niet meer. In een flits is alles heel warm en oranje-geel kleurig. Toch het midden van de aarde dan? Maar niet zo warm als het hoort te zijn. Opwarming van de aarde zeggen ze dan. Waarschijnlijk is dit gewoon niet echt. Maar nog steeds val ik. Maar dan wordt het allemaal zwart voor mijn ogen, en het is koud.