Hoofdstuk 13

60 6 1
                                    

Jason's POV

~ Arenden met zebraprint? Mooi, maar gestoord! Ik zie Gigi naar boven kijken en hij zegt: ' Oh kijk! Vliegende zebra's!' En hij wijst naar de arenden. Hij lijkt wel te veel gedronken te hebben. Met zijn vinger nog steeds naar boven smakt hij achterover tegen de grond. Het bloed stroomt hem gewoon uit zijn mond. KRRRRAAAAAIAIAIIAIIAAAAAEEEEKRRRRAAAAAAIAIAIAIAIIIEEEEEE!! De arenden vliegen nog steeds die irritante rondjes. Tot er ééntje een duikvlucht naar beneden neemt. En de anderen volgen.. Dat lijkt me wel logisch. Iedereen loopt weg van waar we stonden. Als we achter een dikkere boom staan, komen we erbij dat we Gigi vergeten zijn..

Helena's POV

~ Oh nee, we hebben Gigi daar maar laten liggen en aan zijn lot overgelaten.. Niemand durft nu nog terug te gaan. 'Ach, hij hield het anders toch niet zo lang meer vol, dus wat maakt het uit!' Zegt Nina alsof er niets aan de hand is. Ze heeft wel gelijk. Maar je kan het altijd proberen. De arenden hebben ondertussen Gigi bereikt en pikken in hem. Het lijken wel gemuteerde kippen.. Ik kan dit gewoon niet meer aan kijken. En blijkbaar is dat ook niet nodig.. De Arenden nemen Gigi vast en 'vliegen' hem weg.

Gigi's POV

~ Stilaan heb ik weer het gevoel dat ik weet waar ik ben en wat er aan het gebeuren is. Heel even heb ik het gevoel gehad dat ik was flauwgevallen zonder te vallen.. Waar zouden deze vogels me toch heen brengen? Ik weet nog dat ze me pikten dat ik blauw zie en dat ik lijkbleek ben enzo. Maar wat ik daarvoor gedaan of gezegd heb kan ik me niet herinneren. Misschien kom ik David wel tegen. Misschien is David nog helemaal niet dood! Bij die gedachte wil ik gaan lachen maar lachen doet pijn dus lach ik maar in mezelf. Een tijdje later zie ik iets opvallends aankomen. Terwijl we steeds dichter en dichter komen, zie ik datwe een blauwe lijn naderen. 'Neeee!!' Schreeuw ik zo hard als ik kan, wat eigenlijk niet hard is omdat het pijn doet. Ik voel hoe de vogels me loslaten en me aan mijn lot overlaten, terwijl ik over de blauwe lijn val.

David's POV

~ Momenteel gaat er niets meer met David gebeuren. Maar er wordt verzekerd dat zijn POV nog zal gebruikt worden. Deze tekst zal elke keer bij David's POV worden geplaatst tot deze weer gebruikt zal worden. Nog veel leesplezier!!

Nina's POV

~ Gigi is al eent tijdje uit het zicht verdwenen. Het is zijn eigen domme schuld. Hij had maar niet van die verdomde bessen mieten eten! Daar zitten we dan met z'n drieën. Naar elkaar te kijken en te denken wie de volgende zal zijn. Ik? Jason? Helena?

Het is helemaal stil en niemand durft ietd te zeggen. Tot Helena de stilte verbreekt: 'Jongens, gaan we een slaapplaats zoeken? Ik ben moe en het wordt al donker.' Iedereen stemt ermee in en we gaan verder tot aan de eerste beste boom die we tegenkomen.

Vrij snel komen we een goede boom tegen, we klimmen erin, en na deze zware dag waar we onze tweede persoon zijn verloren, vallen we allemaal als een blok in slaap.

SuvivorsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu