Loving The Playboy

chapter 20 Pinya

Patricia Schnittka Dorschner P.0.V.

Kanina pa siya umalis ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya bumabalik. Saan ba kasi siya nagpunta. Bakit ang tagal tagal niya.

Alam naman niyang hindi kgusto na wala siya sa aking tabi. Sinabi ko naman na sa kaniya iyon. Natuwa pa nga.

Pero may pinuntahan lang talagang importante

Naka upo lang ako roon at nag iisip ng kung ano anong pagkain. Some yellow or green. Parang fresh iyon sa mga mata. Nag-isip isip pa ako ng kaunti. Right! I want a pinya! I want pinya right now. Bigla tuloy akong nag crave.

Pero paano at saan naman ako kukuha ng pinya? Hindi nanaman ako pwedeng lumabas dito. Wala rin si Ivan kaya wala akong mautusan. Naiiyak na tuloy ako.

Gustong gusto ko talaga ng pinya. Iniimagine ko palang ang lasa niyon ay sobra na akong nasasarapan. Paano pa kaya kung totoo na hindi ba?

Saktong bumukas naman ang pintuan ng nagpupunas ako ng mga luha. Agad siyang lumapit sa akin. "Bakit umiyak ang maganda kong misis?" pagtanong niya. Hinagod niya ang likod ko para mapatahan ako. Ang kaso ay mas lalo lang akong napa iyak.

"I want some..." hindi ko natuloy  ang sasabihin ko dahil sa pagsinok ko dala na rin ng aking pag iyak.

"Tell me," pagpapatuloy niya. "Stop crying I'll to do what you want me to do," he caressed my face.

"Ano bang gusto ng misis ko?" he said and kiss my cheeks. I guess it was salty because of my tears.

"G-gusto ko ng pinya," I said between my sobs.

"Gusto mo ba talaga ng pinya? Sige ibibili kita bastat tumigil kana sa kakaiyak. "

"Talaga?" natutuwang tanong ko.

"Yes, Wife," he answered.

Yieh ang sweet talaga ng hubby ko.

"Galing sa palengke, Hubby. Ayoko ng galing sa mall. Sa palengke mismo," paninigurado ko pa sa kaniya. Hindi maipinta tuloy ang kaniyang reaksyon.

"Why?" tanong ko.

"Are you serious?" hindi makapaniwalang tanong niya.

Tumango naman ako. I'm effin serious. "Okay, bibili muna ako. Huwag kang aalis dito, Wifey," walang na siyang nagawa kung hindi mapasagot niyon. Pagkatapos ay hinalikan niya ako sa noo.

Napapalakpak naman ako sa tuwa at hinila siya. Pagkatapos ay siniil ko siya ng halik. "Talaga?" masaya kong tanong. Salamat naman at pinagbigyan niya ako. At baka mabaliw ako kakaisip sa pinya.

Tumango naman siya. "Bibilhan kita lagi ng pinya para bigla ka nalang manghalik, " he said and smirked at me. Gustong gusto ang ginawa ko sa kaniya kanina.

Kinurot ko lang siya ng bahagya sa tagiliran kaya naman napa aray siya ng kaunti.

Lumakad na siya papunta sa pintuan pagkatapos ay bumaling muli sa aking pwesto.

"Huwag kang aalis diyan," he authoritavely said. Takot ba baka bigla na naman akong mawala.

Tumango naman ako ng mabilis sa kaniya. Of course dahil kakainin ko pa ang super sarap sa pinya na dadalhin niya kaya talagang hindi ako aalis tulad ng inisip niya.

Tuluyan na siyang umalis at sinara ang pintuan. Hay, mag isa na naman ako.

Ivan Dorschner P.O.V.

Saan ba ang palengke? Bakit ba roon pa kasi gusto ng asawa ko na magmula ang pinya na gustong gusto niyang kainin. I've never been in a wet market.