Loving The Playboy

Chapter 4: Jealous

Patricia Schnittka Dorschner's P.0.V.

Humiga lang siya sa tabi ko. Hindi man lang ba siya hihingi ng tawad sa ginawa niya sa akin?

Hindi ko na mapigilan ang aking mga luha. Tuloy tuloy pa rin sila sa pag agos. Basang basa na rin ang aking mukha.

Diba't sinabi niyang hindi niya ako gagalawin kung hindi ko gusto. He said that he has a big respect to me? Saan na ang sinabi niyang iyon? Kinain niya ba iyon?

What is this? He broke his own word. His own saying.

Tinignan ko siya ng masama." You're a devil," I said between my sobs.

Tumingin lamang siya ng malamig sa akin.

Hindi ko alam kung bakit ako pinagkatiwala nina Mommy at Daddy sa lalaking ito.

He did't respect me at all.

"Sana naman binigyan mo ako ng respeto," mahinang sambit ko habang umiyak pa rin.

Ni wala nga siya yatang balak na humingi ng tawad. Wala man lang ni isang salita ang lumabas sa kaniyang bibig.

Gumalaw ako at tinalikuran siya. Ayaw ko muna siyang makita dahil sa ginawa niya sa akin.

Kaya lang naman ako pumayag sa arrange marriage na ito ay dahil ayokong suwayin ang mga magulang ko. They give everything to me. I don't want them to be dissapointed at me.

Pero kung ganito lang pala ang dadanasin ko sana hindi na lang ako pumayag.

But after all what he did to me, I still can't leave him. I have all the right to escape in this situation. I just can't live him. I don't know why. Hindi ko na rin alam sa aking sarili kung bakit hindi ko siya magawang iwanan.

I don't know this kind of feeling. Even tho he will hurt me again and again, I won't leave him. Hanggang pag-eemote lang naman ang kaya kong gawin.

He look like a hungry beast earlier.

But I think I have a feelings for him.

Nagising ako ng mapansing kong may nakatitig sa akin. Bahagya kong binuksan ang aking mga mata para masilip kung sino ang iyon.

Shocks!

Nakatitig siya sa akin kaya naman bigla akong nataranta at ipinikit ng mabilis ang aking mga mata.

Why he is staring at me?

Naramdaman ko ang kamay niyang humahaplos sa aking mukha at hinalikan ako sa labi. It's just a smack pero parang gusto kong magtatalon dahil kinikilig ako. Pagkatapos ng lahat ng ginawa niya sa akin ay nakuha ko pa rin talagang kiligin.

Naramdaman kong mas lalong lumapit ang mukha niya sa akin at hinawakan ang isang kamay ko."Pach I'm so sorry for what I've done," he said in a low tone.

Pach ang tawag nya sa akin pero hindi ko alam saan nya nakuha iyon.

Pero gosh, Is this real? He said sorry.

"Im really really sorry."

Naramdaman kong tumayo na siya at pumunta sa banyo. Ako naman nagising na. I mean ngayon lang bumangon pero kanina pa gising.

Tumayo na ako pero napa-upo rin ako dahil ang sakit kasi nung nasa pagitan ng hita ko. Gano'n pala kasakit.

Naka-upo pa rin ako habang si Ivan ay nasa loob pa rin ng banyo.

Tumutunog na rin ang tiyan ko at nagrereklamo na ito.

"Wait lang ah upo lang tayo saglit masakit pa rin kasi 'yung private part ko. Kaya hindi ako makatayo ng maayos," bulong ko sa sarili ko habang nakatingin sa aking tiyan.

Narinig kong bumukas na ang pinto ng banyo. Tuloy-tuloy lang naglakad si Ivan papunta sa closet. Ako naman ay paika-ikang papunta sa banyo.

Alam kong napansin iyon ni Ivan kasi nakita ko sa perpihal vision ko na nakatingin siya sa akin. Pumasok na ako sa banyo.

Napansin kong wala pala akong suot.

Wtf! Pumunta ako sa banyo ng walang saplot at nakatingin pa siya sa akin. Nakakahiya.

Nagshower na lang ako at dinamdam ang malamig na tubig. Kasing lamig ng asawa ko.

Lumabas na ako at paika-ika pa ring pumunta sa kusina. Pagkadating doon ay napaupo ako sa isa sa mga upuan. Ang sakit talaga ng private part ko.

Pumunta ako sa harap ng refrigerator kahit hirap na hirap akong maglakad. Ano kayang lulutuin ko? Bacon na lang at itlog with fried rice.

Nagluluto ako ng matiwasay ng mapansing kong may nakatingin sa akin. Sinilip ko naman kung sino iyon. Si Ivan. Sino pa nga bang kasama ko rito.

Binalik ko nalang ang tingin sa niluluto ko.

Nilapag ko na ang niluto ko sa lamesa. Tahimik lang ako habang kumakain. Papasok nga pala ako mamaya sa office. Syempre kailangan ko paring mag trabaho.

Nom nom nom. Ang sarap talaga. Busog na naman ang aking tummy.

"Aww," napasigaw naman ako ng mahina ng nakagat ko ang dila ko.

"Pach kailangan ko palang pumasok sa opisina ngayon," untag niya sa akin.

"Ok," maikling sagot ko.

Kahit papaano galit pa rin ako. Pero...

"Are you mad at me?" biglang tanong naman ni Ivan.

Tumingin ako sa kanya, "Tingin mo?"
Sagot na tanong ko sa kaniya. Kailangan pa ba niya iyon itanong? Isn't it obvious.

"Sorry for what I did last night," he paused, "I just can't control my self," pagpapatuloy nya. "Im just mad and..." Tumingin siya sa akin."Jealous," pabulong ang huling salitang iyon.

Napatingin naman ako ng mabilis sa kaniya. Did I heard him wrong? Binibiro lang ba ako ng pandinig ko?

Nagpaparty ang aking puso kasi kinikilig ako. He's Jealous.

"Why are you jealous?" I asked.

"That boy you met last night is so annoying. He's acting like you and him are so close."

Pwede nabang mangisay-ngisay rito at magtatalon? Kinikilig na talaga ako.

Agad kong tinakpan ang bibig ko paano kasi 'di ko na mapigilang hindi ngumiti.

Kinikilig talaga ako.

Sabay na kaming pumunta sa opisina. Sumakay ako sa kotse ni Ivan.

Tinulungan nya rin akong lumakad kasi 'diba masakit parin ang private part nga ko.

Nang pumasok kami sa elevator. Nakita kong pumasok 'yung Keith na 'yun.

Panira ng araw oh. Ang saya saya na ng araw ko tapos sisirain niya pa.

"Hey lover boy" narinig ko pang sabi ng impakta.

At hinalikan niya pa si Ivan at heto namang lalaking ito parang nasisiyahan pa.

Argh hindi na ako nakatiis kaya lumabas na ako. Nakakahiya naman kasi sa kanila at baka nakakasagabal pa ako roon.

Pero nahirapan ako sa paglakad kasi nga alam niyo na. Napahawak na lang ako sa pader dito. Malayo-layo pa kasi ang opisina ko rito.

"Miss nahihirapan ka bang maglakad?" tanong ng isang lalaki.

Tumango lang ako. "Tara hatid na kita sa opisina mo," Saad niya.

Hinatid na niya ako.

"By the way miss I'm Adrian Abellano," pagpapakilala niya

. "Patricia Schnittka," bahala na ang Dorschner. Busy iyon na nakikipaglampungan sa loob ng elevator.

"Nice to meeting you," saad niya at ngumit sa akin.
.
"Nice to meet you too," sagot ko naman. At nagpasalamat na rin ako sa kaniya.

"See you around," saad niya at ngumiti sa akin bago umalis.

Ang bait naman niya. Sana lahat ganyan  hindi ba.