Helelelleeelle nabiyonuzzz
Gerçek hayatta öyle sinirli görünüyorum ki bir öğrencim bunları görse şoka girer 😄
Aman beni bulmayın sakın yoksa utançtan bölüm yazamam🫣
Neyse yedim bitirdim sizi öptüm öptüm çok Cook 💋
Hatam varsa mazur görün anca bu kadar oldu 🥺
"Ne dediğinin farkında değilsin sanırım ya da ben bugün biraz fazla alkol aldım." Algılamak bir yana dursun inkar ediyordu duyduklarını.
Kabullenmek zordu ve bir o kadar kendinizi yıpratırsınız bunu yaparken. Sedef, şimdiye dek temeli olan bir aile kavramını bilememiş yaşamamış biriydi.
Ona sevgi sözcüğü bile sahte gelirken bazı şeylerin intikamını yanlış kişide aradı belkide. Kim bilir geç kaldı pişmanlık için kim bilir erkendi bir sevda yeli için.
Ne demiş E.Y. " çok zordu sevmek için doğru zamanı seçmek, kolay da değildi zamana takılı kalanı sevmek "
(Benim sözüm patentini alacam dız etmeyin ha 😾)
Geç kalmak için de geç kalınmış bir aşktı belki de bu. Belki yaşamak için de erken bir yalnızlık vurmuştu onu.
"Geçerken hissedersin bazı şeyleri
Sevda mıdır dersin, bir esinti mi
Sanma ki bu devran döner geri
Gitsende sen, sensin gitmesen de
Dünya kime kalmış ne belli
Tapusu gökte mi sisli
Tek çare yârdan mı gizli
Bir avuç umud eksen çorağa
Filiz vermez mi ey sevgili"
(Bu da benim şiirim ona göre 😾)
Bazı şeyler yarım kalmalı der bazısı, bazısıysa giderim de dönmem geri der.
Sevda bir umut topraksa eğer dönsen de kader dönmesen de...
Sedef düşündü ne yapabileceğini gitse de Mayda iyileşemezdi kalsa da dert olacaktı belki ona. Gitmek dediği fiili değildi belki kalpten gitmekti.
Kalbinden gidebilmek için ne yapmalı insan? Silebilir mi iyiliği için kendi hissini? Sözde öğretmendi Sedef, bilgiliydi, azimliydi...
Kafaların kesildiği bu devri erkan vaktinde bir avuç kalbi silmesini bilemezdi. Tahta sildi Sedef, ders anlattı belki de bir insan yetiştirdi ancak kendi hissinin filizini kesti Sedef.
Kendini eksilten filizi nasıl yeşertsin insanı nasıl iritlesin, bir sevdayı nasıl temel etsin kendine bilemiyordu Sedef, bilemezdi kimse.
Sustu Tuğba nasıl olur da hastalanır diye diye kendi kendine konuşan Sedef'e itiraz etmedi. Kendi de aynı şeyi diledi kötü bir kabus olmayı. O an Sedef hocanın zihninde kötü bir rüya olarak kalmayı yeğlerdi.
Ne gam ne keder ki herkes gidiyordu bu hayattan ama en azından belli bir çabası olmalıydı bunun en azından denedik olmadı denmeliydi.
İnanıyordu Tuğba, Maydanın iyileşecegini biliyordu ona göre Mayda çok güçlü ve çoğu şeyi başarabilecek biriydi. Zorluklara göğüs gerebilirdi mesela Mayda, kendini kurtarabilirdi, hatta kanadını gerip herkesi ardında saklayadabilirdi o bir anne de olabilirdi.
"İnanmıyorum testlerde hata olmuştur. Ha doğru kesin şuan ben hatalarımın farkına varayım diye tanrı bana kötü bir rüya gösteriyor öyle değil mi? Ama ben pişmanim zaten uyandır beni tanrım lütfen, lütfen!"
Tuğba'nın önünde kendini dik tutmaya çalışsa da beceremiyordu. "Doğruyu söyle yalan söylüyorsun yalancısın sen git burdan bana oyun oynuyorsunuz biliyorum mümkün değil Mayda hasta değil!"
