Love On The Edge: Between two Flames | BOOK 2

Ομοιότητα.

Το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν να της προκαλέσει νεύρα ένας τύπος που δεν την ενδιέφερε καν.

Ο Τάιλερ την κοίταξε για λίγο, με εκείνο το χαμόγελο στα χείλη του που την νευρίαζε ακόμα πιο πολύ. Σαν να έπαιζε κάποιο παιχνίδι,ήταν σαν να απολάμβανε το πώς αντιδρούσε.

Ο Εντ, που έβλεπε την κατάσταση από μακριά, έσμιξε τα φρύδια του και κατευθύνθηκε προς την Αλεξ.

Η Άλεξ κάθισε εκνευρισμένη, αποφεύγοντας το βλέμμα του Τάιλερ. Δεν ήθελε να του μιλήσει – της θύμιζε τον Λίο. Δεν ήθελε ξανά να την παρασύρει κάποιος σαν κι αυτόν. Το χαμόγελό του την ενοχλούσε, και ήξερε ότι θα έπρεπε να κρατήσει αποστάσεις.

Ο Εντ πλησίασε. «Τι τρέχει; Γιατί άλλαξες θέση;»

«Ο Τάιλερ με εκνευρίζει. Μου θυμίζει τον Λίο και δεν θέλω να μπλέξω με κάποιον τέτοιο χαρακτήρα ξανά.»

Ο Εντ κοίταξε προς τον Τάιλερ. «Να του μιλήσω εγώ;»

Όχι, άστο. Μην του δίνεις σημασία», είπε η Άλεξ στον Εντ, αν και μέσα της ήξερε ότι ο Τάιλερ δεν θα σταματούσε τόσο εύκολα. Υπήρχε κάτι στη συμπεριφορά του που την ανησυχούσε, αλλά δεν ήθελε να το δείξει.

Η ώρα περνούσε, αλλά η Άλεξ ένιωθε συνεχώς το βλέμμα του Τάιλερ πάνω της, σαν σκιά που την ακολουθούσε. Προσπαθούσε να επικεντρωθεί στο μάθημα, αλλά κάθε φορά που γύριζε το κεφάλι της, τον έβλεπε να την κοιτάζει. Το χαμόγελό του την ενοχλούσε όλο και περισσότερο.

«Τι στο καλό θέλει από μένα;» σκέφτηκε, παίζοντας νευρικά με τις γραφίτσες της.

Ο Εντ την παρατηρούσε. «Αν θες, μπορώ να του μιλήσω εγώ», της πρότεινε.

«Άφησέ το, Εντ. Ξέρω να φροντίσω τον εαυτό μου», του απάντησε. Παρότι ήθελε να δείχνει σίγουρη, αισθανόταν αβεβαιότητα για το πώς να χειριστεί τον Τάιλερ.

Ο δάσκαλος μπήκε στην αίθουσα, και η Άλεξ προσπάθησε ξανά να συγκεντρωθεί. Όμως, λίγα λεπτά αργότερα, ένιωσε ένα άγγιγμα στον ώμο της.

Γύρισε και είδε τον Τάιλερ να της ψιθυρίζει: «Πώς είναι να είσαι τόσο ενοχλητική;»

Η Άλεξ τον κοίταξε με αγανάκτηση. «Άφησέ με ήσυχη, Τάιλερ. Δε σε ενδιαφέρει.»

«Είσαι σίγουρη;» είπε εκείνος χαμογελώντας προκλητικά. «Νομίζω ότι είμαι το πιο ενδιαφέρον πράγμα εδώ μέσα.»

«Δεν θέλω να παίξω τα παιχνίδια σου», απάντησε η Άλεξ, ενώ η καρδιά της χτυπούσε δυνατά. Ήξερε ότι έπρεπε να μείνει μακριά του, αλλά η συμπεριφορά του την αποσυντόνιζε.

Ο Εντ, βλέποντας τη δυσφορία της, έσκυψε προς το μέρος της. «Μήπως να του μιλήσεις ευθέως; Μπορεί να σταματήσει.»

«Θα το σκεφτώ», απάντησε η Άλεξ, χωρίς όμως να είναι σίγουρη. Μέσα της ήξερε ότι δεν ήθελε να δείξει αδυναμία στον Τάιλερ.

Το κουδούνι χτύπησε για την αλλαγή του μαθήματος, και η Άλεξ σηκώθηκε γρήγορα. Ο Τάιλερ την πρόλαβε.

«Πού πας;» τη ρώτησε με ύφος παιχνιδιάρικο.

«Σε άλλη τάξη», απάντησε κοφτά και ειρωνικά, προσπαθώντας να τον προσπεράσει.

«Μην με αποφύγεις», είπε ο Τάιλερ με ηρεμία που την εκνεύρισε ακόμη περισσότερο. «Μπορούμε να μιλήσουμε αν θέλεις. Ξέρω ότι σε ενδιαφέρει.»

Η Άλεξ τον κοίταξε για λίγο, γεμάτη αηδία. Αναρωτήθηκε αν θα έπρεπε να τον αντιμετωπίσει ή απλά να τον αγνοήσει. Στο βάθος ήξερε ότι δεν ήθελε να τον αφήσει να κερδίσει αυτό το παιχνίδι.

Η Άλεξ τον κοίταξε αποφασιστικά, παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. «Λοιπόν, Τάιλερ, για να τελειώνουμε: δεν θέλω να μιλήσουμε και δεν έχω καμία όρεξη για συζητήσεις μαζί σου. Ξέρω πολύ καλά τέτοιες συμπεριφορές σαν τη δική σου και δεν πρόκειται να ασχοληθώ. Οπότε, πήγαινε στην πλευρά σου και άσε με ήσυχη. Δεν έχω χρόνο για τα παιχνίδια σου, κατάλαβες;» είπε με μια δόση ειρωνείας.

Ο Τάιλερ την κοίταξε εντυπωσιασμένος, με τα φρύδια σηκωμένα. «Σκληρό, Άλεξ. Παιχνίδια; Μάλλον το πήρες λάθος.»

«Δεν με νοιάζει, Τάιλερ. Απλώς, μην με ξαναενοχλήσεις!» απάντησε η Άλεξ, τελειώνοντας με επιμονή.

Η Άλεξ του γύρισε την πλάτη και απομακρύνθηκε, νιώθοντας την καρδιά της να χτυπά γρήγορα. Είχε βρει την αυτοπεποίθησή της και ήξερε πως έπρεπε να κρατήσει αυτή τη στάση. Ο Τάιλερ δεν θα την έκανε να αμφιβάλλει.

Ο Τάιλερ την παρακολούθησε να φεύγει, χαμογελώντας πονηρά. «Ξέρω ότι σε αγχώνω, Άλεξ», σκέφτηκε. «Και δεν θα το αφήσω έτσι». Το χαμόγελό του είχε μια δόση ειρωνείας, σαν να απολάμβανε την πρόκληση.

Η Άλεξ προχώρησε πιο γρήγορα και κάθισε σε ένα παγκάκι, ξεφυσώντας. «Μαγνήτη έχω και έρχονται τέτοιοι άντρες δίπλα μου», σκέφτηκε με απογοήτευση. «Πρώτα ο Λίο, τώρα ο Τάιλερ...».

Αλλά ήταν αποφασισμένη να μην αφήσει ξανά κάποιον σαν τον Λίο να μπει στη ζωή της και να την αναστατώσει. Ήξερε όμως καλά ότι ο Τάιλερ, με τον χαρακτήρα του, δεν θα τα παρατούσε τόσο εύκολα.