Love On The Edge: Between two Flames | BOOK 2

Αποφάσεις.

Το επόμενο πρωί, η Άλεξ ξύπνησε από τις αχτίδες του ήλιου που περνούσαν μέσα από τις κουρτίνες του δωματίου της. Το κεφάλι της ήταν ακόμα βαρύ από τις σκέψεις της προηγούμενης νύχτας, αλλά ένιωσε κάπως πιο ξεκούραστη. Τεντώθηκε και σηκώθηκε αργά από το κρεβάτι.

Καθώς κατευθυνόταν προς την κουζίνα, συνάντησε τη Λάουρα, που καθόταν ήδη στο τραπέζι με τον καφέ της.

«Καλημέρα, μαμά,» είπε η Άλεξ, προσπαθώντας να φανεί πιο ήρεμη απ' ό,τι αισθανόταν.

Η Λάουρα σήκωσε το βλέμμα της και την κοίταξε με ενδιαφέρον. «Καλημέρα, παιδί μου. Πώς είσαι σήμερα; Έδειχνες χάλια χθες το βράδυ.»

Η Άλεξ έκανε ένα νεύμα, αλλά απέφυγε να απαντήσει αμέσως. Άνοιξε το ψυγείο και έβγαλε γάλα για να φτιάξει κι αυτή έναν καφέ. «Καλύτερα, υποθέτω,» απάντησε τελικά, αν και το μυαλό της ήταν ακόμα γεμάτο με ερωτήματα για τον Λίο.

Μόλις κάθισε στο τραπέζι, κοίταξε το διαλυμένο κινητό της που είχε αφήσει εκεί από χθες. Ένιωσε ξανά αυτόν τον σφιχτό κόμπο στο στομάχι της, αλλά προσπάθησε να παραμείνει ψύχραιμη.

«Πρέπει να πάμε να σου πάρουμε ένα καινούργιο κινητό σήμερα,» είπε η Λάουρα, βλέποντας το σπασμένο τηλέφωνο στο τραπέζι.

Η Άλεξ έκανε ένα νεύμα, αν και αυτό που την απασχολούσε περισσότερο ήταν το μήνυμα που δεν είχε διαβάσει ακόμα. Δεν ήξερε αν έπρεπε να αγνοήσει τον Λίο ή να τον αντιμετωπίσει.

Καθώς έπινε μια γουλιά από τον καφέ της, σκέφτηκε την ημέρα που είχε μπροστά της. Έπρεπε να αποφασίσει αν θα προχωρούσε και θα άφηνε τον Λίο πίσω της ή αν θα έπρεπε να αντιμετωπίσει όλα όσα συνέβησαν μεταξύ τους.

«Πάμε μετά το σχολείο, εντάξει;» ρώτησε η Άλεξ, προσπαθώντας να κρύψει την ανησυχία της πίσω από ένα χαμόγελο. Πήρε τον καφέ της και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιό της για να ετοιμαστεί.

Η Λάουρα την κοίταξε για μια στιγμή, ανησυχώντας ακόμα για την κόρη της, αλλά δεν ήθελε να την πιέσει. «Εντάξει, παιδί μου,» απάντησε ήρεμα. «Πρόσεχε, όμως.»

Μόλις η Άλεξ μπήκε στο δωμάτιό της, έκλεισε την πόρτα και άφησε τον καφέ στο κομοδίνο. Κοίταξε τα ρούχα της και προσπάθησε να συγκεντρωθεί στο να ετοιμαστεί για το σχολείο. Το μυαλό της, όμως, επέστρεφε συνέχεια στο μήνυμα του Λίο που δεν είχε καταφέρει να διαβάσει.

Έβγαλε έναν αναστεναγμό και αποφάσισε να προσπαθήσει να αφήσει αυτές τις σκέψεις πίσω της για λίγο. Χρειαζόταν καθαρό μυαλό για να αντιμετωπίσει την ημέρα.

Αφού ετοιμάστηκε, η Άλεξ πήρε την τσάντα της και κατέβηκε γρήγορα τις σκάλες. Η Λάουρα την περίμενε στην κουζίνα.

«Έτοιμη;» ρώτησε η μητέρα της, καθώς έριχνε μια τελευταία ματιά στο ρολόι της.

«Ναι, πάμε,» απάντησε η Άλεξ, προσπαθώντας να φανεί χαλαρή, αν και μέσα της ένιωθε ακόμη αναστατωμένη από όλα όσα είχαν συμβεί την προηγούμενη μέρα.

Μπήκαν στο αυτοκίνητο και κατευθύνθηκαν προς το σχολείο. Η Άλεξ κάθισε σιωπηλή, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, με το μυαλό της ακόμα κολλημένο στο μήνυμα του Λίο. Δεν μπορούσε να σταματήσει να αναρωτιέται τι ήθελε να της πει.

«Άλεξ, όλα καλά;» ρώτησε η Λάουρα, παρατηρώντας την απορροφημένη έκφραση της κόρης της.

«Ναι, μαμά, είμαι καλά,» απάντησε η Άλεξ, αν και δεν ήταν σίγουρη αν αυτό ήταν αλήθεια.

Μόλις έφτασαν στο σχολείο, η Άλεξ κατέβηκε από το αυτοκίνητο. «Τα λέμε μετά,» είπε στη μητέρα της και μπήκε στο κτήριο, προσπαθώντας να συγκεντρωθεί στην ημέρα που είχε μπροστά της, αν και οι σκέψεις της ήταν αλλού.

Αφού ετοιμάστηκε, η Άλεξ κατευθύνθηκε προς το σχολείο. Ο ήλιος έλαμπε στον ουρανό, και ο δρόμος ήταν ήσυχος. Φτάνοντας κοντά στην είσοδο, είδε την παρέα της να την περιμένει έξω. Η Ελίζ, ο Εντ, η Νικόλ και ο Τάιλερ στέκονταν όλοι μαζί, συζητώντας. Όταν πλησίασε, η Ελίζ την χαιρέτησε πρώτη με ένα πλατύ χαμόγελο.

«Καλημέρα! Πώς πήγε το πρωί σου;» ρώτησε χαρούμενη.

«Καλημέρα,» απάντησε η Άλεξ, προσπαθώντας να κρύψει την αναστάτωσή της από το προηγούμενο βράδυ. Τα μάτια της πέρασαν γρήγορα στον Τάιλερ, που την κοίταξε χωρίς να πει τίποτα. Η ένταση της προηγούμενης μέρας φαινόταν ακόμα στον αέρα.

«Άργησες λίγο σήμερα,» σχολίασε ο Εντ, σηκώνοντας το φρύδι του.

«Ναι, έγινε ένα μικρό... ατύχημα με το κινητό μου,» απάντησε η Άλεξ αόριστα, χωρίς να δώσει πολλές λεπτομέρειες.

Η Νικόλ, πάντα παρατηρητική, την κοίταξε με περιέργεια. «Όλα καλά; Θέλεις να πάμε μαζί να πάρεις καινούργιο το απόγευμα;»

Η Άλεξ χαμογέλασε αχνά. «Ναι, θα πάω με τη μαμά μου μετά το σχολείο. Δεν νομίζω να αντέξω μέρα χωρίς κινητό.»

Ο Τάιλερ την κοίταξε σιωπηλά, αλλά δεν σχολίασε τίποτα για το χθεσινό περιστατικό. Ένα περίεργο βλέμμα πέρασε από τα μάτια του, αλλά δεν προσπάθησε να συνεχίσει τη συζήτηση.

Η παρέα ξεκίνησε να προχωράει προς την είσοδο του σχολείου, μιλώντας για τα συνηθισμένα θέματα της ημέρας. Η Άλεξ προσπαθούσε να χαλαρώσει και να βυθιστεί στη ρουτίνα, αν και το μυαλό της εξακολουθούσε να τρέχει πίσω στο μήνυμα του Λίο και το διαλυμένο κινητό της.