Love On The Edge: Between two Flames | BOOK 2

Παγίδα συναισθημάτων.

Φτάνοντας στο σπίτι, η Άλεξ κατευθύνθηκε στο δωμάτιό της, θέλοντας να απομονωθεί. Άνοιξε τη συσκευασία του κινητού και άρχισε να το ρυθμίζει. Καθώς περνούσε τις ρυθμίσεις, η σκέψη του Λίο επανερχόταν στο μυαλό της, κάνοντάς την να νιώθει μπερδεμένη και θυμωμένη ταυτόχρονα.

Τώρα που είχε το νέο της κινητό, συνειδητοποίησε ότι όλα τα παλιά της μηνύματα είχαν χαθεί. Δεν υπήρχε τίποτα από τον Λίο, ούτε καν το τελευταίο μήνυμα που της είχε στείλει. Κάθισε για λίγο, αμήχανη, καθώς αυτή η αλήθεια έπεσε πάνω της σαν βαρίδι.

«Δεν είναι εδώ...», ψιθύρισε στον εαυτό της, κοιτάζοντας την κενή λίστα των μηνυμάτων. Κάθε ίχνος επικοινωνίας τους είχε σβηστεί μαζί με το παλιό της κινητό. Αυτή η σκέψη την έκανε να νιώθει ακόμα πιο αποκομμένη από εκείνον, σαν να είχε εξαφανιστεί, σαν να μην είχε υπάρξει ποτέ.

Η καρδιά της άρχισε να χτυπάει πιο γρήγορα. Παρά τις προσπάθειές της να παραμείνει ψύχραιμη, η απογοήτευση και το άγχος την κατέκλυζαν. «Τελείωσε έτσι απλά;» σκέφτηκε, ενώ το βλέμμα της χάθηκε στο κενό. Άνοιξε ξανά το κινητό, ελπίζοντας να δει κάτι, οτιδήποτε από εκείνον, αλλά η σιωπή ήταν εκκωφαντική.

Κάθε απόπειρα να τον προσεγγίσει, κάθε σκέψη για επικοινωνία φαινόταν πια μάταιη. Δεν υπήρχε πλέον τρόπος να ανατρέξει στα παλιά μηνύματα, στις λέξεις του, στα μικρά σημάδια που άφηνε πίσω του. Όλα είχαν χαθεί.

Ανάσαινε βαριά, προσπαθώντας να καταπνίξει τη λύπη της. "Ίσως ήταν καλύτερα έτσι", είπε στον εαυτό της, αλλά η καρδιά της αρνιόταν να το πιστέψει.

Η Άλεξ κοίταξε το κινητό της και είδε το όνομα της Ελίζ να εμφανίζεται στην οθόνη. Ήξερε πως η φίλη της δεν θα την άφηνε τόσο εύκολα να αποφύγει την κουβέντα, και μέσα της ένιωθε ότι ίσως είχε έρθει η στιγμή να μιλήσει σε κάποιον. Με έναν βαθύ αναστεναγμό, απάντησε το τηλέφωνο.

«Έλα, Ελίζ», είπε με φωνή πιο ήρεμη απ' όσο ένιωθε.

«Άλεξ, έρχομαι σπίτι σου», ακούστηκε η φωνή της φίλης της αποφασιστική, χωρίς περιθώρια για αντίρρηση. «Χρειάζεται να μιλήσουμε για τη συμπεριφορά σου αυτές τις μέρες. Δεν καταλαβαίνω τι έχεις πάθει, αλλά πρέπει να το λύσουμε. Είμαι έξω από το σπίτι σου σε πέντε λεπτά».

Η Άλεξ έμεινε για λίγο σιωπηλή, κοιτάζοντας το ταβάνι, προσπαθώντας να βρει κάτι να πει για να αποφύγει τη συζήτηση. Αλλά ήξερε ότι με την Ελίζ δεν μπορούσε να κρυφτεί. Η κολλητή της πάντα καταλάβαινε πότε κάτι δεν πήγαινε καλά και δεν σταματούσε μέχρι να μάθει την αλήθεια.