Efsun ve Yıldırım'ın karşılaşmasını bekliyorsunuz biliyorum ama ona biraz daha var kızlarım az sabır🤏🏻
Size içinizi ısıtacak güzel bir anne kız bölümü bırakıyorum🤍
Keyifli okumalar ✋🏻
Annemin sabah namazından sonra mayaladığı hamur leğenden taşarken ben iç harcı için patatesleri soyuyordum.
Abiciğim askere gitmeden annem onun sevdiği yemekleri ardı ardına yaparken herzamanki gibi ona yardım eden birtek kişi bendim.Annem besmele çekip oturduğu yerden mayalanmış hamuru bezeler haline getirip fırın tepsisine dizip üzerini örtüyle örtüyordu.Elimdeki son patatesi de soyup çatalla ezmeye başladığımda"Annem."diye seslendim arkamda iş gören anneme.
"Buyur gızım."
"İç harcına soğan maydonoz koydum baharat ne koyayım?"
"Pul biber goy kırmızı biber goy tuzunu de kararınca ek üstüne."
"Hıh anası kurban şu iç harcından ayır bi kaba abin içine karabiber koyunca daha çok seviyor."
"E hepsine koyayım karabiber anne ne zararı var ki?"
"Bilmez misin Efsunum baban karabiberi sevmez."
"Zıkkım yesin!"derken elimdeki çatalı patatese sertçe batırıp ezdim.
"Etme kötü söz etme,nimet ediyoz şurada besmele çek ki bereketli olsun hem baban o senin saygını bozma."
"Herşey onun istediğine göre mi olacak anne o niye çekmiyor bizim kahrımızı hep biz çekiyoz yetti valla."derken patatesli harcın tadına bakıp başka bir tabağa harçtan ayırdım.
"Ağımızın tadı kaçıyor sonra,bilmez gibi konuşma Efsunum."
"Şu ağzımızın tadı ne zaman yerinde oldu ki zaten."
Annem hamuru yoğurup mayasının havasını alırken"Deme öyle şükürlü ol evladım,her akşam yiyecek ekmeğimiz önümüzde sağlıklısın başımızı soktuğumuz bir evimiz var şükret isyan etme baban da elbet zamanla düzelir."
dediğinde histerik bir gülüşle güldüm.
"Boş hayallere kapılma anne."
Eli hamurunu içindeyken kafasını kaldırıp bana baktığında"Niyeymiş de bakayım bana Allah'dan umut kesilir miymiş hiç?"deyince.
Umursamazca omuz silkip"Allah'tan umut kesilmezde hıyar ektiğin tarladan da çilek bekleyemezsin anne."dediğimde verdiğim cevaba bıyık altından gülen sesini işittim.
Yapmacık bir sinirle"Hele laflara bak ağzı ne söylüyor mıncıracağım şimdi etlerini getir şu harcı getir hadi!"diye
kızar gibi yaptığında konuyu değişmeye çalışsa da hazırladığım iç harcını annemin dizinin dibine koyup yer sofrasını da ikimizin arasına kurarken"Yalan mı ama anne..."dedim daha demin söylediğimi doğrulamak istercesine.
"Doğru dersin gızım ama neydelim baban da öyle biri işte düzelmesini beklemekten dua etmekten başka ne çaremiz var ki."
"Çok çaremiz var anne,bak ben okursam seni de kurtaracağım çıkar gideriz bu köyden."
"İyi dersin hoş dersin annem de Allahın izniyle sen kendini kurtar da ben eksik kalayım,hem burası benim doğup büyüdüğüm yer memleketimi nasıl bırakırım?"
"Babamı çekmek daha mı iyi anne?"
Annem ortamıza açtığımız yer sofrasına un serperken orta boyda bir bezeyi masaya alıp oklavayla açmaya başladı içli bir nefes çekip"Ben gözümü açtım babanı gördüm severek vardım ben babana,nereden bilirdim ki ayyaş olup hak yolundan sapacağını."
