EFSUN | Büyülü Ve Âsi Bir Sonbahar Rüzgarı

13.Bölüm Yıldırım'dan

Sonunda kavuştuk mu🥳

Cumartesi akşamlarını boş geçmek istemiyorum nedense sırf onun için bugün bütün günümü bu bölüme ayırdım🖤

Kısık slow bir müzikle okuyun Yıldırım beyimizden olan bölümümüzü🖤

Yorumlarınızı çok merak ediyorum,bi an önce bölüme geçelim 5814 kelimelik bir bölüm bırakıyorum size bölüm sonunda buluşalım,haydi o zaman keyifli okumalar❤️🤚🏻

"Hamza."

Elimdeki kalemi parmaklarımın arasında çevirişimin birinci saati bitmişti,zeytin tarlasının yanına yapılmış derme çatma ofisimde babamın işleri arasında kaybolmak üzereydim.

"Buyur abi."

Oturmaktan kırışan gömleğimi düzeltirken Hamza'ya çevirdim bakışlarımı.

"Ben çıkıyorum oğlum,darlandım iyice sorarsa söylersin babama."

"Nereye gitti derse ne diyeyim abi?"

"Cehennemin dibine gitti de Hamza!"

"Abi..."

Cevap vermeden yöneldim kapıya açar açmaz götümün dibinde biten Hamza'ya öldürücü bakışlarımı çevirsem de alışmıştı artık göt,korkmuyordu da.

"Sen nereye Hamza?"

"Sen nereye ben oraya abi."dedi psikopat psikopat burnunu çekereken.

"Öyle olmaz oğlum gel koynuma alayım seni tam olsun."

"Ayıp ediyorsun valla abi,racona ters böyle şeyler!"

"Siktirtme lan raconunu hava alıp geleceğim!"

Bakışlarını dikti inatla,benim sabrım taştıkca o ağır ağır konuşup damarıma basıyordu.

"Düşmanlarımız kol geziyor abi seni yanlız başına bırakmam."

"Beynini kullan lan azcık,Allah'ın köyünde benim düşmanlarımın ne işi var?"

Bacımın nişanı olmasa benim bu köyde bir işimde yoktu da neyse...

"Deme öyle abi her an herşey olabilir!"

"Evet olabilir, ama sana..."

Kapıdan çıkarken tekrar geçti önüme,kaşınıyordu artık sıkacaktım gırtlağını o olacaktı en son.

"Nereye gittiğini söyle çekileyim abi."

"Ebenin amına gidiyorum Hamza!"

"Ora nere abi?"

"Ulan siktir git!"sinirle boynumu kütletip homurdanmaya başladım ağzımın içinde.

"Sülük gibi amınakoyayım takıldığım kadınlardan da beter...!"