Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi akşamlar kıymetli okurlarım yarım saatlik gecikmeden dolayı özür diliyorum✨
Beni mi özlediniz yoksa bölümümü itiraf edin 🤭
Alevli ateşli bir bölüm başlangıcı olacak şimdiden kemerlerinizi bağlayın 3876 kelimelik bir bölüm emanet ediyorum sizlere hislerinizi satır arası yorumlarınızda belirtmenizi rica ediyorum🔥
O zaman keyifli okumalar buyrun bakalım💃🏻
Sınırlarımı zorlayacakmış!
Şuan yaptığı neydi peki?
Sınırlarımı zorlamıyordu darma duman ediyordu paramparça ediyordu,bu yakınlığının beni bu denli etkilemesi sesindeki pişmanlık hissinin üzerine özlediğini de dile getirmesi bu hesaplaşmayı daha da zor hale getiriyordu.
Hiç birşeyim olmayan herşeyim misin yoksa sen benim?
Nedir bu dokunuldukça yumuşama hissim?
Annemler gideli yarım saat anca olmuştu,şuan kendi evimizin kapısında Yıldırım denen arsızla dipdibe duruyordum,babam gelse nekadar kafası güzel olursa olsun bizi böyle görse herhalde beni son görüşü olurdu,sonum olurdu felaketim olurdu.
Son kurduğu cümleyle kalakalsam da kendime gelmem çok da geç olmadı.
"S-sen hangi yüzle benimle böyle konuşabiliyorsun!"
Belimdeki eli yerini korurken bu sefer boşta kalan eliyle saçıma dokunmak istedi,başımı geri çekince eli havada kaldı.
"Pişmanım..."
"Beter ol!"
"Olayım amınakoyayım zaten bin beter olmamışım gibi bir kere daha olayım."
"Seninle konuşmak istemiyorum defol git.!
Bakışlarını da kokunu da al git serseri, yoksa kollarında bayılmam an meselesi.
"Gönlünü almama izin ver rüzgar gülü."
Bu cümlesini duymamla birlikte "gönlümü alma"sözünü başka yere çekip kaşlarımı çatıp öfkeli bakışlarımı üzerine salmıştım,göğsündeki ellerimi kaldırıp sertçe acımadan vurmaya başladım haftaların biriken öfkesi hırsı şimdi Yıldırım'dan çıkıyordu kanımda dolaşan öfkeden nasibini alıyordu.
"S-sen kimsin de benim gönlümü alacaksın hı kimsin!"
Yumruk yaptığım ellerimle göğüsüne darbelerimi indirirken yerinden bir milim bile kıpırdamaması iyice delirtmisti beni,dur demiyordu yapma demiyordu durdurmuyordu,her vurduğumda gözlerini yumup öfkemin dinmesini bekliyordu.Tepki vermemesi beni daha da sinirlendiriyordu.
