8.Bölüm Efsun'dan

962 169 291
                                    

Meşhur Bursa Lokumu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Meşhur Bursa Lokumu...

İyi akşamlar çiçeklerim nasılsınız?
Bir günde özeleştik mi ne oldu yahu😍

Size keyifli okumalar diliyorum hemen bölüme geçelim bölüm sonun da buluşalım💃🏻


Aziz beylerin evine mi gidecektim?

Nişan Yasemin'in nişanıydı istedikleri lokum onun nişan cemiyeti için isteniyordu.Elbette giderdim yardıma,iş gözüyle bakılır mıydı hiç,tamam patronumun kızıydı ama geçen gün zeytin ağacının altında bizimle dertleşen kız patron kızından çok bir arkadaş,bir dost gibiydi.

Karşımda on dakikadır benden cevap bekleyen annemi bekletme sebebim başkaydı,içimi kemiren kurt başkaydı ben o eve giderdim gitmesine de o ev de yaşayan bir başkası daha vardı.Yüzümü görmesini istemediğim biri her seferinde aklımı karıştırmayı ben unuttukça hatırıma düşmeyi başaran tek kişi.

"Efsun diyom gız!"

"Hi,korktum anne ya."

"Ne cevap vermiyon,desene gitçen mi gitmeyecen mi ona göre diyeceğim Hanife ablan bekliyor kapıda."

"İyi peki giderim,ne zamanmış?"

"Yarın sabah dediydi Hanife,ertesi gün de nişan cemiyeti varımış kapılarının önünde."

"Oldu sabah giderim o zaman."

"İyi ben gidem de haber verem Hanife'ye o vakit."diyerek odadan çıkarken ben neden yanlış karar vermişcesine pişmanlık yaşayıp odada bir oyana bir buyana dönüp duruyordum.

Bir anlık gaflete düşüp he demiştim ama içim içimi yiyordu hâla,bir yandan telaşa kapılıp bir yandan onunla karşılaşma ihtimaliyle durgun bir deniz gibi akan yüreğim dalgalanmaya başlamıştı.

"Tabi ya gündüz vakti adamın evde oturduğu nerede görülmüş ne işi var hem kadınların yanında,nereden görecek beni Allah aşkına"ansızın aklıma gelen bi çare düşünceyle kendimi inandırmak için boş bir çabaya girdiğimin farkında bile değildim.

Odamın camından içeriye sızan akşam ezanlarıyla birlikte zihnimde dönen ihtimallerle bir başka bakar olmuştum herşeye bu taraklarda bezi olmayan bir kızdım ben oysa ki,beni de gören sanki yavuklusunun evine gidecek zannederdi.Neydi bu heyecanım neydi bu endişem altı üstü her zaman yaptığım lokumu yapıp gelecektim geri evime.

Bir an için,beni görse ne olur ki diye düşündüm,beni görmesinden bu kadar fazla korkmamın bir sebebi olmalıydı.

"Yoksa çirkin misin?"demişti bana görünce gerçekten de çirkinmişsin derse?

Allah'a şükür bakılır bir yüzüm vardı yüzüme uyumlu fındık burnum,ela gözlerimi çevreleyen uzun kirpiklerim kendinden kiraz rengine çalan dolgun dudaklarımla alımlı bir kızdım,e alımım olduğu kadar çalımım da vardı hâliyle,şu köyde ela gözlerimin içini güldürmeyi başarmaya yüreği yetememiş bir yiğit çıkamadığından hep çatık kaşlı gezer yaşıma göre gün geçtikçe dolgunlaşan bedenime ağzının suyunu akıtarak bakıp yolumu kesen itlere de sivri dilimle haklarını verirdim.

EFSUN | Büyülü Ve Âsi Bir Sonbahar Rüzgarı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin