11.Bölüm Efsun'dan

2K 321 240
                                    

İyi akşamlar çiçeklerim❤️

Sizde tatil misiniz bugün, yarın?

Tatil gününüzü daha da güzelleştirecek bir bölümle geldim.

Satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin❤️

3413 kelimelik bölümHadi buyurun keyfili okumalar💃🏻

Sende bir imtihansın biliyorum.

Ne imtihanlar misafir ettim ben bir bilsen hiç hesapta yokken.

İyiki imtihanlarımı hafifletecek dualar ezberlemişim küçükken.

Bunun sadece bir karşılaşma
olmadığına yemin edebilirim bu bir imtihandı benim imtihanım,yaşamamam gerekeni yaşayıp imtihan ediliyordum.

Elim hâla kalbimin üzerinde ayakkabılarımın kestiği ayaklarımla tökezleyerek evime varmaya çalışıyordum.

Unutmuştum herşeyi Birgül'ü orada unutmuştum Yasemin'i hayırlamayı unutmuştum mendilimi Yıldırım denen arsızda unutmuştum,ben kendimi unutmuştum.Elimi biraz daha bastırdım göğsüme kalbimin göğüsümün içinde olduğuna emin olmak istercesine.

"Bak kalbim burada onu hiç biryerde unutmadım,onu kimselerde bırakmadım,kalbim benimle."

Ama kalbim bana ihanet ediyordu onun yanında onun kollarında bu kadar kuvvetli çarparak bana ihanet etmişti,kesin duymuştur kalbimin sesini,duymuştur da kalbi kabına sığmazken zorla tutmaya çalışıyor ne de zalim bir kız demiştir.

Yürüdüğüm yol biterken kapattım gözlerimi sımsıkı biraz önce yaşadıklarım rüya değildi hepsi
gerçekti.Bütün bu olanlarla nasıl başa çıkacağımı düşünürken adımlarımı kahvenin karşısındaki çeşmenin oraya çevirdim akan suyu avucuma doldurup önce enseme sonra yüzüme su çaldım
yok geçmiyordu hararetim dinmiyordu ona bakarken kuruyan boğazımı yutkunarak ıslatmaya çalışmaktan boğazım tahriş olmuştu.Sarkan saçlarımı tek elimde toplayıp eğdim başımı çeşmenin ağzına, kana kana içtim yanan yüreğimin ateşini söndürsün diye.

Elimle dudaklarımdan boynuma akan suyu silerken adım yankılandı akşamın kör vaktinde köy sokaklarında.

"Efsun!"

Karşı yoldan eteklerini toplayarak telaşlı telaşlı koşarken adımı sayıklıyordu.

"Efsun!"

"Birgül!"

"Nerdesin kızım sen yine bırakıp
gittin beni?"

"B-ben..."

"Ne sen?ne bu halin gece karanlığında bile seçiliyor yüzünün beyazlığı."

Ellerimi yanaklarıma götürdüm yanıyordu sanki,akşamın serinliğine inat sıcacıktı yanaklarım.

"Ne var ki yüzümde anlamadım?"dedim bilmezden gelmeye çalışarak.

"Kireç gibi olmuş suratın
söylesene kızım birşey mi oldu?"

"Yooo."

EFSUN | Büyülü Ve Âsi Bir Sonbahar Rüzgarı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin