Chapter 60

940 37 32
                                    





Enya's POV



Three days since she woke up inside this hospital room, it felt like she's been there for over a year. Napakatagal lumipas nang mga oras. Ngunit hindi siya naiinip. She like the comfort of being there. This experience is numbing her soul. What's important is, ligtas na siya. Kasama na niya ang pamilya niya.


Pero kung magiging totoo siya sa sarili niya. Malaking kahungkagan ang nararamdaman niya. Like there's something missing g in her life. But for the sake of her sanity, she masked it with fake smile and laught


Ang sabi ni Nanay Lumen, dinala daw siya doon sa ospital nang isang lalaki. Hindi nila alam kung sino ang taong iyon. But she guess it's Lorcan. Ito ang huling taong naaalala niyang naka usap niya nang gabing iyon.


After that night, she never heard of them again. Whether it's Lorcan or Damon. Wala na siyang balita kung ano na ang nangyari sa mga ito.


Dahil sa kondisyon niya, minarapat nang doktor niya na manatili pa siya nang ilang araw sa ospital para makatiyak na maayos na siya at ang sanggol sa sinapupunan niya.


Pero hanggang ngayon na lamang siya mananatili sa ospital na iyon dahil bukas ay pwede na siyang umuwi.


Pakiramdam niya ay napaka tagal na niyang nasa loob nang ospital. But it's so ironic, she felt at peace there. The hospital became her safe place. Tahimik at payapa siya habang nananatili lamang sa loob nang apat na sulok nang silid niya.

Being on her hospital room gave her security and comfort. Ngayon, walang mananakit sa kaniya. She's back in the comfort of her family.


It was like nothing has  change. Nanay Lumen take care of her while she's being in the hospital. Ganun din sina Uncle Arthur at maging sina Ate Joyce at Inez. Inaalagaan siya nang mga ito nang husto.


Walang kahit anong sinabi si Nanay Lumen sa kaniya mula nang malaman nito na nag dadalang tao siya. Her mother look so happy and thankful that finally she came back safe. Alagang alaga siya ni Nanay Lumen. Sila nang magising siya sa ospital, hindi na ito umalis pa sa tabi niya.


Hindi siya nito tinanong kung sino ang ama nang ipinag bubuntis niya. Her mother just accept her condition happily. She was thankful of her. For understanding her. Na Hindi nagtatanong sa kaniya nang mga bagay na hindi rin niya alam kung masasagot ba niya o hindi.


Because the truth is, she has no answer to those questions. And she's doesn't want to answer either. Natatakot siya sa maaaring sagot nang puso niya. Ayaw niyang malaman ang sagot sa mga tanong na mismong siya ay naghahanap nang tamang sagot.


But this is now her reality.


Damon left her. He left her like a used rag and decided he never really wanted her.


It was so clear that night that he's so done with her. Hindi niya nakakalimutan ang malamig na mga mata nitong nakatitig sa kaniya. He was staring at her as if she's nothing to him. The warmth feeling of his affections are long gone. Like it didn't exist at all.


Damon never looked at her like that. Na para bang wala siyang halaga para dito. Where in fact, almost everyday she felt loved by him. Kahit na hindi nito sinasabi sa kaniya na mahal siya nito, nararamdaman niya ang matinding pagmamahal nito sa kaniya.


Pero nagkamali siguro siya. Her love for him made her delusional. Akala niya mahal siya nito pero Isa lamang iyong malaking kahangalan.


Three days and it felt like she's dead inside. Her fake smile are just a decorations.  Para hindi mag alala ang mga tao sa paligid niya. Pero sa totoo lang, parang gusto na niyang mag wala.


The Billionaire's ParamourTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon