BAL ÇİÇEĞİ +18

🐈31.Bölüm

Merhabalar bal porsuklarımmm
Yorumlarınız gerçekten benim için önemli
açıkçası okurken güzel yorumlarınızı görünce gerçekten yazma hevesim artıyor.

Bu aralar pek iyi değilim.Dün zaten duymuşsunuzdur deprem oldu.Ve sarsılan şehirler arasında benim yaşadığım da vardı maalesef,uykumdan beni uyandıran deprem oldu ne yazık ki bir şeyimiz yok çok şükür ama dediğim gibi psikoloji açısında iyi degilim.

Bazen gecikiyorum, zaten Wattpad kapandığıktan sonra rs 'ye girdim ne kitap okuyabiliyorum ne yazabiliyorum.Bir çöküşteyim.Biraz daha düşünceli olursanız sevinirim.

Ve bu kitap bana çok sey kattı ,ama finalini
düşünüyorum artık asel ve parsın hikayesinin bitmesine cok az bir süre kaldı.

Ve beni bu yolda bırakmayıp ,bölümlerimi bekleyen herkese çok teşekkür ederim.Benimle olduğunuz için ayrı ayrı sevgilerimi sunuyorum.

Yazım yanlışı olabilir takmayın
kafaya geçin..

iyi okumalar 🫀

Bazen yürüdüğünüz yolda karşınıza bir uçurum çıkardı.
içinizde iki ses beliriverirdi ansızın.Bir ses atla derdi'atla ve kurtul'

Diğer sesiniz ise savaş derdi'sakın pes etme, savaş ve galibiyetini eline al derdi'siz hangi yolu seçerdiniz.İki seçenek sunuluyordu size
Birini seçmek zorunda olsaydınız.hangisi seçeneğiniz olurdu?

Göz göze geldiğimiz anda bana sinsice sırıttı.Bir salçamız eksikti.Dygularımı kontrol etmeliydim

Annesi ayağıya kalkmış "Hoşgeldiniz,biz de sizin gelmenizi bekliyorduk.Yemekler soğudu ama ısıtacağız artık." demişti İmalı bir gülümsemeyle.

Üstünde göğüs dekolteli bir gömlek ,
altında dizinin altında biten siyah bir kalem etek vardı.Kadın yaşça büyük olmasına rağmen genç bir kadın gibi görünüyordu.Parsın gözleri annesine çekmişti.Ama huyunu babasından almış olmalıydı.

Annesi beni fena sorgulayacak gibi görünüyordü.Kayınvalideliğini iyi yapacak gibiydi.Derin bir soluk içime çektim.

"Kusura bakmayın,trafik çok yoğundu, yolda baya oyalandık." dedim ortaya bir bahane atarak.Parsta mecburen kafasıyla onaylamıştı.

Gülümsedim sakin bir şekilde.Pars'ın eline parmağımı iki kez dokundurdum.Ona baktığımda bana anlamaz gözlerle bakıyordu.Şirin bir şekilde gülmeye devam ederken kaşlarımla beni sandalyeye oturmasını istedim.Ne kadarını anlamıştı.
Belirsizdi.

Beni ilerleterek sandalyemi çekmiş,oturmam için beklemişti.Tesekkür ederek oturmuştum.Ardından oda yanıma oturmuştu.O annesinin olduğu başköşenin solundaydı.Ben ise salçanın karsısındaydım.

Berk ve eşine bakıp gülümseyerek selam verdim.Berk bana göz kırparak karşılık verirken.Eşi tebessüm etmişti.Hala eşi değildi gerçi ama yine de berk aileyi ikna etmiş duruyordu.Yani hamile olduğuna göre muhtemelen evlilik çok yakındaydı.

Pars'ın tıpa tıp benzeyen kız kardeşine baktığımda onun gözlerinin zaten üzerimde olduğunu fark ettim.

Hem meraklı hem de büyülenmis gibi bakıyordu bana.Başını eğip selam vermişti Belki ilerleyen saatlerde sohbet edebilirdik.Onu gerçekten tanımak istiyordum.