her şey yalanmış. ailem, arkadaşlarım, tüm hayatım yalanmış. ve ben bunu bir DNA testi ile öğrenmiştim. zordu hem de çok zordu. ne yapacaktım ben şimdi?
canım okurlarım 4. kurgu ile karşınızdayımmmmm. umarım beğenirsiniz iyi okumalarrrrr hepinizi öptümmmm
😘😘😘😘❤❤❤
💞💕💕💞💕💞💞💞💕💞💕💞💕💞💕
"gel biz çıkalım da uyusun."
Hera'nın bakış açısından devam
karanlık bir ormandaydım. arkamdan sesler geliyordu. korkarak arkamı döndüm. siyah bir varlık bana bakıyordu.
korkarak kaçmaya başladım. arkamdan geliyordu. ayağımın bir taşa takılması ile düştüm.
siyah varlık bana yetişmişti. ne olduğunu bilmiyordum. insana benziyordu ama boynuzları ve kırmızı gözleri vardı. yavaş adımlarla bana yaklaştı. dikkatli baktığımda o bendim.
"kendinden kaçman ne kadar doğru Hera?"
vücudum titriyordu. o ben olamazdım. ben neredeydim? ölmüş müydüm?
"s-sen kimsin?"
sorum karşısında kahkaha attı.
"ben senim anla şunu!!!"
"n-nasıl?"
acıyla gülümsedi.
"içine sakladığın kişiliğin nerede sanıyorsun? bunca acıları çeken sen nerede sanıyorsun? bak bu acılar beni ne hale getirdi!! bu hayat bana ne yaptı gör!!!"
ayağa kalkıp yanına gittim. onu kendime çekip sarıldım. o da çok beklemeden bana sarıldı.
"bu acılara katlandığın için teşekkür ederim."
güldü.
"Romeo ile yakında karşılaşacaksın jüliet. heberin olsun."
gözlerimi hemen açtım. nefes nefeseydim. yatakta doğrulup etrafıma baktım. neredeydim ben? dün Bora yanıma gelmişti onların evindeydim herhalde.
yataktan kalkıp telefonumu alıp saate baktım. 06:25. ses çıkarmadan ayakkabılarımı ve ceketimi giyiyip aşağı indim. yine ses çıkarmadan evden çıktım. tabi koruma abilere yakalandım. ama beni pek umursamadılar.
bu gün DNA testi sonuçları açıklanacaktı. heyecanlımıydım? evet çok heyecanlıydım.
otobüse binip eve gittim. yani hala ev denebilirse. sessizzce eve girip okul formamı giydim. çantamı ve motorumun anahtarını da alıp evden çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
motoruma binip sessizce evden uzaklaştım. okula biraz geç kalmıştım ama bunu umursamadan moyoru okula doğru sürmeye başladım.
hala gördüğüm rüyanın etkisindeydim. anlamıyordum. 'Romeo ile yakında karşılaşacaksın' demişti bana bu ne demek oluyordu? bu gelecek miydi? rüyada gördüğüm ben miydim gerçekten? aklımdaki sorulara bir türlü cevap bulamıyordum.
