Yalan / gerçek ailem

12. bölüm

canım okurlarım 4. kurgu ile karşınızdayımmmmm. umarım beğenirsiniz iyi okumalarrrrr
hepinizi öptümmmm

😘😘😘😘❤❤❤

💞💕💕💞💕💞💞💞💕💞💕💞💕💞💕

başımı göğsüne yasladım. Viktor'dan hoşlanmaya başlamıştım sanırım.
gözlerimi açamıyordum artık.  karnımda çok büyük bir ağrı vardı.
bilincim kapanıyordu.

Bora'nın bakış açısından

saat dokuz olmuştu ve Hera ortalıkta yoktu.  gergince arkama yaslandım.  bir yanım ona bir şey olduğunu,  diğer yanım ise kendini koruyabileceğini düşünüyordu. 

bir kez daha Hera'yı aradım. ulaşılamıyordu.  başımı ellerim arasına alıp düşünmeye başladım.  nerede olabilirdi?

telefonum çalınca hızla elime aldım.

Tuna arıyor...

"alo Tuna?"

"abi Zeus fenalaştı."

kaşlarımı çattım. bu yıl hiç kalbi ağrımamıştı ve biz geçtiğini düşünmüştük. durduk yere kalbine ağrı saplanıyordu.

"hastaneye götürün geliyorum."

telefonu kapatıp ceketimin cebine koydum. şirketten ayrılıp arabama bindim.  babaannem bu gün hasta olduğu icin annem ve babam Adana'ya gitmişti. kardeşlerimden ben sorumluydum.

arabayı çalıştırıp bizim hastaneye doğru sürmeye başladım. Zeus hep Ares'i korurdu. Onun gözünde Ares daha zayıftı. ama tam tersi Ares cesur biriydi. telefonumun çalması ile düşüncelerimden kurtuldum. kimin aradığına bakmadan kulağıma götürdüm.

"alo?"

"Bora AKDAĞOĞLU ile mi görüşüyorum acaba?"

kaşlarımı çattım.

"evet buyurun."

"Hera Aden Alvina AKDAĞOĞLU'nun nesi oluyorsunuz acaba?"

"abisiyim bir sorun mu var?"

"Hera şuan AKDAĞOĞLU hastanesi yoğun bakım ünitesinde. haber vermem istendi. geçmiş olsun."

bir sey dememi beklemeden telefonu yüzüme kapattı. Hera'ya ne olmustu? yoğun bakımdaydı!!!! HERA YOĞUN BAKIMDAYDI!!!!!

hastaneye varınca hemen arabadan indim. şuan önemli olan  Hera'ydı. Zeus'un durumu ciddi değildi.

Danışmaya Hera'nın kaçıncı katta olduğunu sordum.

"3. kat ."

"tamam teşekkür ederim."

asansörü es geçip merdivenlere yöneldim.  ona bir sey olmasından korkuyordum. sanki kalbimi sıkıyorlardı canım yanıyordu.  benim kardeşim zarar görmüştü. babama ne diyecekyim ben?  yada Hera bana sorsa ne diyecektim ben?

3. kata geldigimde  Viktor, sarışın bir kız ve Ekin piçi buradaydı. o mu bir sey yapmıştı benim küçük kız kardeşime?

sinirle  Ekin'e yumruk attım.

"NE YAPTIN LAN ONA ???!!!!!"

elini burnuna tutup benden uzaklaştı.

"hiç bir sey... hiç bir sey yapmadım."

Viktor bir anda ayağa kalkıp bu seferde o Ekin'e yumruk atınca kaşlarım havalandı.

"YALAN SÖYLEME LAN!!!! SEN AFRA YAPMIŞ GİBİ GÖSTERİP DÖVDÜRTMEDİN Mİ ONU?!!!!! KARŞILIK VERİRSE LİSANSINI İPTAL ETTİRECEKTİN BU YÜZDEN KARŞILIK BİLE VEREMEDİ!!!!!!!!!!!!!!!"

duyduklarım çok kötüydü.

"NE YAPTIN SEN???!!!!!!"

bir anda ayaklarıma kapanmaya başladı.

"özür dilerim...özur d... özur dilerim..."

yakasından tutup ayaga kaldırdım ardından yüzüne ard arda yumruklar atmaya başladım.  ne kadar yumrukladım bilmiyorum ama sirf ölmesin diye bırakmak zorunda kaldım.  Ekin'in  yardımciları onu alip hemen götürdüler. sinirle koltuklardan birine oturdum. hemen yanımda Viktor vardı dizini sallayıp duruyordu. çok endişeli gibiydi.  doktor yanımıza gelince ayağa kalktık.

"anlat doktor neyi var ??"

"çok fazla darbe almış. son anda müdahale etmesek iç kanama geçiriyordu. bir süre uyutacağız."

"görmemiz mümkün mü peki?"

Viktorun heyecanlı sorusu ile kaşlarımı çattım. niye ona bu kadar değer yüklüyordu? neden buradaydı?

"evet gorebilirsiniz ancak sadece 5 dakika."

"tamam teşekkürler."

Viktor'un gözleri parlıyordu. Viktor benim kardeşime aşıktı. kıskançlıkla dişlerimi sıktım. iyi çocuktu ama kardesimden uzak durmasını istiyordum. hatta tüm erkeklerin kiz kardeşimden uzak durmasını istiyordum.

Viktor'un bakış açısından

Alvina'nın mikrop kapmaması icin özel giysiler giydim. onu sadece 5 dakika görebilecektim ama bana yeterdi.

"sadece beş dakika unutma sakın."

başımı aşağı yukarı salladım. kapıyı açıp iceri girmeme izin verdiler. 

yavaş adımlarla yanına gidip oturdum. ellerinin üstü kızarmıştı. yumruk atmaya çalışmıştı sanırım. elini avucumun arasına alıp öptüm. yüzüne gelen saçlarını geriye ittirdim. her zamaki gibi güzeldi ama ben onun hasta yatağında olmasını istemiyordum, ona duygularımı itiraf etmek istiyordum ama ne diyeceğini kestiremiyordum. derin bir nefes alıp dudaklarımı alnına bastırdım. çok güzel kokuyordu. gözlerimin dolduğunu fark ettigimde geriye çekilip ellerimle gözlerimi sildim.

Alvina iyi olacaktı. bundan emindim.