Yalan / gerçek ailem

8.bölüm

canım okurlarım 4. kurgu ile karşınızdayımmmmm. umarım beğenirsiniz iyi okumalarrrrr
hepinizi öptümmmm

😘😘😘😘❤❤❤

💞💕💕💞💕💞💞💞💕💞💕💞💕💞💕

kendimi yatağa atıp gözlerimi kapadım. bakalım yarın ne olacak.

💞💕💞💕💞💕💞💕💞💕💞💕💞💕💞

"uyan artık ne uyudun ya!"

birinin kolumu deşmesi ile gözlerini açtım. Efe ve Berk buradaydı.

"öyle olmadı biraz daha dürt belki o zaman kopar."

Efe bana göz devirdi.

"uyan o zaman sen de!!"

yatakta doğrulup gözlerimi ovdum.

"noldu veletler niye geldiniz?"

"biz velet değiliz!"

"soruma cevap ver velet. bir şey mi isteyeceksiniz?"

sorumu Berk cevapladı.

"annem yemeğe çağırıyor."

tekrar kendimi yatağa bıraktım.

"aç değilim inmeyeceğim."

"tamam."

Efe direkt odamdan çıkmak için hareketlendi ama Berk onu durdurdu.

"bence inmelisin."

gözlerimi kısarak ona baktım.

"neden?"

omuz silkti.

"seninle ilgili konuşacaklar."

"tamam inerim beş dakikaya."

ikisi de bana şaşkınca baktılar.

"şimdi sen bizi odadan kovmayacakmısın?"

"neden kovayım ki? beni rahatsız etmiyorsunuz. kalabilirsiniz."

Efe şaşkınlıkla konuştu.

"abla böyle oluyormuş demekki."

yanlış bir şey söylemiş gibi ağzını eliyle kapatıp odadan çıkmıştı.
Merve onlara ablalık yapmamış mıydı? kalbimde bir yerlerin sızladığını hissettim. kendi kendime söz verdim onlara ablalık yapacaktım.

yataktan kalkıp Berk'i kolumun altına aldım.

"gel aşağı inelim."

"t-tamam."

ben tam nerdivenlere yönelmiştim ki Berk asansöre yöneldi. NE EVDE ASANSÖR MÜ VAR????

asansöre binip 1. katı tuşladık. Berk beni inceliyip duruyordu. tarzımı sevmiş gibiydi. asansörden inince kolumun altından çıktı.
Berk önden bende arkasından yemek salonuna gittik. herkes bizi bekliyordu. Berk, Barış ve Efe'nin arasında oturduğu için ben de Bora ve Tuna'nın arasına oturdum.

kimseyle gözgöze gelmeden konuştum.

"geç geldiğim için üzgünüm sizi de beklettim."

"o ne demek kızım sen bizim kızımızsın kendini bu aileden dışlama."

keskin gözlerimle Cihan beye baktım. bu aileden olmak gibi bir gayem yoktu ki!!!!

"baba gerçekten bunun iyi kız rollerini yiyor musunuz? resmen bizi kandırıyor!!!"

ellerimi önümde bağladım.

"bak şimdi Tuna. bir gün Nasrettin hoca eşeğe ters binmiş. köylü de demiş ki'hocam niye eşeğe ters biniyorsunuz düz binsenize.' hoca ne demiş biliyormusun?"