6. bölüm

69 5 27
                                    

canım okurlarım 4. kurgu ile karşınızdayımmmmm. umarım beğenirsiniz iyi okumalarrrrr
hepinizi öptümmmm

😘😘😘😘❤❤❤

💞💕💕💞💕💞💞💞💕💞💕💞💕💞💕

spor salonuna geldiğimde. Afra sırıtarak bana bakıyordu. hadi hayırlısı.

soyunma odasına gidip üstümü değiştirdim ardından kulaklığı takıp speed ball'ı yumruklamaya başladım.
sinirlerimi çıkaramadığımı fark edince boks torbasına geçtim.

yumruklarım hızlı ve çevikti ama aklımı kullanmıyordum. sadece sinirlerimi çıkartıyordum.

karışık şarkılardan çalarken beni en çok etkileyen bir şarkı çalmaya başladı.

lia shine-aden p2

oh(yeah)

tek başınayız aden

yeah ey, ey, ey

bu caddelerde kimse yok

dostlarım var hepsi kof

tanrılar hayıflanıyor sen
yoksan(yoksan)

tek başınayız aden
(tek başınayız aden)

hiç kimsemiz yok aden
(hiç kimsemiz yok aden)

paramparçayız aden
(paramparçayız aden)

öldüm aden
(öldüm aden)

sinirle boks eldivenini çıkartıp attım. gözlerim dolmuştu. ben sadece Hera ismimi kullanıyordum. Alvina ismimi bana eski koçum koymuştu. Aden ismini ise ölen abim. onu Ahmet öldürmüştü.
tabi kimse bana inanmamıştı. abim sadece sigara içiyor die Ahmet sinirlenip kafasında şişe kırmıştı. abim de orada can vermişti.

olanları hayırladıkça gözlerim sızlıyordu. en son bağırışları kulaklarıma doluyordu.

nefes alamıyordum etraf dönüyordu. ben bu şekilde antreman yapamazdım. üstümü değiştirmeye giderken benim yaşlarımda birine çarptım.

"pardon."

tam yanından geçecekken kolumu tuttu.

"iyi misin?"

başımı aşağı yukarı salladım. Rus aksanı varmış gibi gelmişti bir an. bana birini hatırlatıyordu. bir anda dengemi kaybettim tam düşecekken bir elini dizlerimin altından geçirip beni kucağına aldı.

"ben iyiyim gerçekten."

"aynen aynen inandım."

beni koltuklardan birine oturttu. o sırada telefonum çalmaya başladı.

Rana hanım arıyor...

aramayı reddedip telefonu yere attım. gözlerim dolu doluydu biliyordum. kafamı ellerim arasına aldım. saçımdaki tokayı açıp saçlarımı serbest bıraktım.

karşımdaki çoçuk bir anda yüzümü avuvuçları arasına alınca donup kaldım.

"şşş sakin ol. kendine gel."

alayla güldüm.

"demesi kolay. "

acıyla gülümsedi.

"iyi hissedeceksen bir şey anlatayım mı Alvina?"

yutkunup başımı aşağı yukarı salladım. ellerini yüzümden çekip yanıma oturdu.

Yalan / gerçek ailemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin