Reincarnated As A Demi-human Princess (Isekai Series 9)

Kabanata 13

Hindi ko alam kung bakit napaisip ako sa sinabi ni Hyzien. Iniisip ko na baka pinagti-tripan niya lang ako, pero kita ko ang seryoso sa mga mata niya habang sinasabi ang mga katagang 'yon.

Sh*t!!

Naglalakad ako ngayon pabalik sa dorm namin. Malapit na ako sa dorm room namin nang makita ko si Alviroz na marahan na hinahaplos ang ulo ni princess Airy. Natigilan ako at hindi ko alam kung tutuloy ba ako o tatalikod at tumakbo palayo doon.

Nag-umpisa ng sumikip ang dibdib ko at tuluyan ng pumatak ang mga luha sa pisngi ko. Sa huli, tumalikod ako at tumakbo palayo doon. Hindi ko alam kung saan ako pupunta, wala din akong pakialam kung anong itsura ko o anong isipin ng mga tao sa akin. Patuloy lang ako sa pagtakbo ko hanggang may makabunggo ako. Muntik na akong matumba pero mabuti nalang may humawak sa bewang ko. I'm too weak right now!

"S-Sorry"

"Zitania?"

Napaangat ako ng tingin sa tumawag sa akin.

"H-Hyzien"

"Are you crying?"

Hindi ko siya sinagot at wala sa sariling niyakap ko siya. Sinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya.

"H-Hey... What's wrong?"

Nanatili akong tahimik at mukhang napagtanto niyang ayaw ko pag-usapan ang ano mang nangyari kaya nanatili din siyang tahimik. Bagkus, hinahaplos niya ang likod ko para pakalmahin ako.

He is warm but not as warm as Alviroz. He smell good but not as good as Alviroz. He is gentle but not as gentle as Alviroz.

D*mn it! Why am I thinking about him? Why I am comparing him with Hyzien? Hyzien is the one comforting me... Because I am crying...  I am hurt... I am broke... And it's because of him... Because I love him so much.

So this is love?

Tama nga ang mga naririnig ko. Love is not just for happiness and peace... Love also hurt you so much. Broke your heart and it makes you weak. Ang lahat ng lakas ko, nawala.

"I will stay with you"

Kaya pa ba niyang tuparin ang pangako niyang 'yon? I don't think so. He already engaged. Hindi na niya ako matututukan dahil lahat ng atensyon niya, mapupunta na kay princess Airy. Lahat ng pag-aalalaga at mga ginagawa niya sa 'kin, kay princess Airy na niya gagawin. Tulad ng nakita ko kanina.

"Zitania" tawag ni Hyzien sa akin. Bigla ko naalala ang mga sinabi niya sa akin kahapon.

"I can help you to forget him"

"Just allow me to court you"

"I'm serious, Zitania. I really like you"

"Let me stay like this for awhile" Sabi ko sakaniya at mas hinigpitan ang yakap ko.

I need him to stay with me. Not because he's Hyzien, it's because I need someone to hold me and comfort me. Mababaliw ata ako kapag sinarili ko itong nararamdaman ko. This is not my first time feeling this. I once broke before but not as broke as I am right now. Mas masakit ang nararamdaman ko ngayon. Doble o triple ang sakit na nararamdaman ko kaysa sa naramdaman ko noon.

And no one comfort me that time, kaya nabaliw ako. Sinugod ko lang naman ang isang grupo ng mga gangster at pinagpapatay sila. No reason not even a mission. Pakiramdam ko kasi ayon lang yung magpapakalma sa akin. 

Ayukong gawin 'yon. Ayukong mangyari ulit 'yon. Ayukong pumatay na walang dahilan. I'm not Black anymore. Black is enjoying her life killing people, but Zitania Catainy want to enjoy her new and peaceful life.

Pero kaya ko bang kalimutan siya sa ganitong paraan?

"D*mn!" Wala sa sariling bulong ko. 

Zitania, you are not like this. Nakilala ka bilang isang matalino at matapang na demi-human. Nakita mo lang siyang hinahaplos ang ulo ng ibang babae, nasasaktan ka na? You are brave outside, pero hahayaan mo bang pati ang kaloob-looban mo ay maging mahina?

You need Blaire Roxel... You need Black. The cold hearted Black. You need her to get rid this feeling... You need her to forget him... You need her to help yourself... No one can help you right now... Just you... Black and you Zitania...

Right...

Kahit bilang batang Zitania, kilala na ako bilang matalino at matapang na demi-human. Hindi ko alam kung bakit hindi ko manlang naramdaman at napansin na unti-unti na akong nagbabago dahil sakaniya. Dahil mahal ko siya. Yes, that's the only reason. Mahal ko siya kaya ako nagkakaganito. Pero paano kung kalimutan ko siya? Alisin itong nararamdaman ko sakaniya... Hindi na ba ako magkakaganito? Babalik na ba ako sa dati?

Kaya ko ba?

D*mn it!! Of course I can! I am not just Zitania Catainy Anzura... I am also Blaire Roxel and the cold hearted assassin, Black.

But I need to asked him... Kailangan... Pakiramdam ko kasi kapag nagdesesyon ako agad, pagsisisihan ko lang. 

Kinalas ko na ang pagkakayakap ko kay Hyzien at humakbang paatras para lumayo sakaniya. Pinunasan ko ang pisngi kong basang basa na ng luha ko, saka ako nag-angat ng tingin sakaniya at ngumiti.

"Thank you" Sabi ko.  Ililibre kita ng lunch bukas para makabawi ako sa 'yo"

"Uh... Hindi na kailangan."

"Nah! I insist" Sabi ko.  "Sunduin mo 'ko bukas sa classroom"

"Uh... Okay"

I smiled then tinalikuran na siya. Huminga ako ng malalim at akmang maglalakad na nang makita ko si Alviroz sa hindi kalayuan sa amin. Humakbang ako palapit sakaniya at kita ko ang pagtataka sa mga mata niya. Kanina pa ba siya?

"Magandang gabi, Alviroz" bati ko sakaniya at ngumiti.

Napanguso ako nang hindi niya ako pansinin. Kinuha ko ang isang kamay niya at pinatong ang palad niya sa ulo ko.

"You're not going to greet me?" Nakasimangot na tanong ko sakaniya.

"Uh... S-Sorry" Sabi niya at bahagyang ngumiti sa akin. He start caressing my head. 

Ughmm... This is it... The gentle caress from him. It makes me calm.  Niyakap ko siya at nilasap ang mabangong amoy niya at ang init ng katawan niya na unti-unting lumilipat sa katawan ko.

"Alviroz" tawag ko sakaniya.

"Hmm?"

Hinaplos niya ang buhok ko.

"Can I be selfish?"

"Hmm?"

"Gusto ko sa akin mo lang ginagawa 'to. Gusto ko ako lang ang niyayakap mo. Hinahaplos ang buhok. Pinipisil ang pisngi kapag nanggigigil ka."

I just need his answer to decide...

Nagtaka ako nang bigla niya akong ilayo sakaniya. He stared at my eyes and caress my face with both of his thumb.

"Of course" Sabi niya at ngumiti sa akin.  Napangiti ako at niyakap ulit siya.

"Ughmm... The warm in your body is different, I really like it."

"Really?"

I nodded

"Your smell. Your caress. I love it. I love everything about you."

Hindi siya sumagot pero naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa akin.

"Can I be selfish too, Catainy?"

"Hmm?"

"I hate seeing you with someone. Especially hugging someone"

So nakita nga niyang magkayakap kami ni Hyzien?