Reincarnated As A Demi-human Princess (Isekai Series 8)

Kabanata 9

Kinabukasan nalaman ko nalang na nakauwi na si Hyzien. Simula non naging tahimik na ulit ang buhay ko. Tapos ngayon, hindi ko akalin na magkikita ulit kami. I think hindi niya ako nakilala. At mas mabuti na 'yon at kailangan ko ding lumayo sakaniya.

Kinahapunan, dahil maaga natapos ang klase, naglakad-lakad na muna kami ni Akeya sa buong university. May nakita kaming isang magandang puwesto. Nasa gilid kami ng isang malawak na field. Naupo kami sa damuhan. May puno naman kaya hindi kami masiyadong naaarawan. Saka hindi na rin gaano ka-init dahil palubog na ang araw. Nakatingin lang kami sa mga naglalaro sa field. Naglalaro sila ng soccer.

"Akeya, alam mo ba kung sino ang nag-imbento ng soccer?" Tanong ko kay Akeya.

"Uhm... Ang pagkakaalam ko isang taga ibang mundo ang nagpa-uso ng larong 'yan. But it's just a rumors. Wala namang naniniwala na may ibang mundo"

"How do you sure? I mean, ako naniniwala ako"

"Really? Why?"

"Uhm... I don't know--basta! Naniniwala akong may ibang mundo"

Hindi ko naman puwedeng sabihin sakaniya na taga-ibang mundo ako.

"Ahh... I remember"

Napalingon ako sakaniya.

"Hmm?"

"Narinig ko somewhere, na may isang prinsesa at isang commoner na pinaniniwalaang isang reincarnation at galing daw sila sa ibang mundo."

"Talaga?"

"Ouhm... At saka, bali-balita pa na nagpakita pa nga daw ang isang goddess."

Is it goddess Zaleria or the other goddess of reincarnation?

"Watch out!!"

Napalingon ako sa sumigaw.

"Ah!!"

Nabalik ang tingin ko kay Akeya. Tumama ang bola sa ulo niya at kita ko ang pagtulo ng dugo sa gilid no'n.

"Are you okay?" Nag-aalalang tanong ko. "Akeya"

Hawak niya ang ulo niya na tinamaan.

"Uh... Ouhm"

Napalingon ako sa field. Nakita ko yung mga nakaaway namin kahapon. Princess Lean. Kita ko ang bulungan nila at kung paano sila tumawa at ngumisi.

"Opss! Sorry, hindi ko sinasadya" natatawang sabi ni princess Lean.

"Really?" Sabi ko at pinulot yung bola at tumayo.  "Ito, hindi ko rin sinasadya"

Pagsabi ko no'n, malakas kong hinagis yung bola sa dereksyon nila. Dumaan 'yon sa pagitan niya at nong kaibigan niya. Sa subrang lakas ng pagkakabato ko nong bola, natumba yung punong tinamaan non. Kitang-kita ang pagkatigil nilang dalawa at ang panlalaki ng mga mata nila.

"Princess Lean!" Tawag ng isang kaibigan niya nang mapaluhod ito sa lupa.

"Gusto niyo pala makipaglaro. You should asked me. I will gladly accept your challenge." Seryoso at madiing sabi ko. 

Inalalayan kong makatayo si Akeya. Nang makatayo siya, muntik na siyang matumba, mabuti nalang at hawak ko siya sa braso at agad ko siyang naalalayan.

"Akeya..." Tawag ko sakaniya pero hindi siya sumasagot. She passed out.  Naikuyom ko ang palad ko. Masama kong tinignan si princess Lean na nakaluhod parin sa lupa. Hindi ko alam kung bakit bigla nalang nawala ang mga tao sa paligid at tanging si princess Lean nalang ang natitira sa malawak na field na 'yon.

Pero ano bang pakialam ko? Siya lang naman ang target ko.

Dahan-dahan kong binaba at pinasandal sa puno si Akeya at kinuha yung bolang gumulong malapit sa puwesto namin.

"Pinagsisihan kong hindi ko pinatama sa'yo yung bola kanina."

Nag-angat siya ng tingin sa akin at kita ko ang takot sa mga mata niya.

"This time... I will make sure, this ball will hit your head" Sabi ko.  "Don't move, okay? Just one hit... Don't worry, you won't feel pain. I'll make sure you will be dead, right away. So you won't feel pain."

"N-No... I... I'm sorry... Please..."

I tilted my head.

"Why are you apologizing? Are you scared?"

"Please... I'm sorry..."

"I'm asking why are you apologizing?" Takang tanong ko.  "Well... Anyway, let just end this."

Pagsabi ko no'n, bumwelo ako at akmang ibabato na yung bola nang bigla nalang may humawak sa palapulsuhan ko. Masama kong tinignan ang kung sino mang pumigil sa akin.

"Catainy..."

Natigil ako nang tawagin niya ako. Ang malumanay ng boses niya, na siyang unti-unting nagpakalma sa 'kin. Binitawan niya ang kamay ko at kasabay non ang pagkahulog nong bola sa lupa. Pumunta siya sa harap ko at natigil nang haplusin niya ang ulo ko.

"Calm your self, Catainy"

It's too late. I already calm. The calmness of his voice and the gentle caress in my head makes me calm.

But wait... What was just happen? I was about to kill someone? Huh? Nawala ako sa sarili ko.

"Si Akeya!" Sabi ko nang maalala ko siya. Nang tignan ko kung saan ko siya sinandal kanina, nakita ko si ate Aleya na pinapagaling si Akeya.

"She'll be fine"

Napalingon ako kay Alviroz. He smiled at me. Hindi ko napigilan ang sarili kong yakapin siya.

"Thank you"

"Hmm? I didn't do anything"

"Kung hindi ka dumating, baka may napatay na ako."

Hindi bago sa 'kin ang pumatay. Nasa isang daan o lagpas na ata ang mga pinatay ko. Hindi ako katulad ng iba na pumapatay dahil may ipinaglalaban sila. Pumapatay ako to satisfy my self. I enjoy killing people. Parang sinaniban ako ng isang Blaire Roxel kanina. Nawala ako sa sarili ko kanina dahil sa galit.

"Goddess Zaleria, I'm sorry"

Goddess Zaleria reincarnate me to start again. Para baguhin ang mga maling nagawa ko sa dati kong buhay. Pero ngayon, parang bumabalik ako sa pagiging Blaire.

Mas hinigpitan ko ang yakap kay Alviroz.

I don't want to go back to what I am in my past life.

"Alviroz..." Tawag ko sakaniya.

"Hmm?"

"Please don't leave me"

"Hmm? Why would I do that?"

"Can I asked you a favor?" Tanong ko at nag-angat ng tingin sakaniya habang umaayos ng tayo. Taka niya naman akong tinitigan.

"What is it?"

"If ever this happen again... Puwede bang tawagin mo ang pangalan ko? And I want you to gentle caress my head until I calm down. Like what you did earlier."

"Are you saying na mauulit ulit 'to?" Takang tanong niya at napayuko naman ako.

"I don't know..." Sagot ko.  "But as long as I'm with you, I think I'll be fine"

Hindi siya nagsalita kaya napaangat ako ng tingin sakaniya. Naabutan ko siyang nakatitig lang sa akin. Maya-maya lang ay ngumiti siya at bahagyang ginulo ang buhok ko.

"As long as I'm with you" nakangiting sabi niya.  "I don't want to see you like that again, so I think I don't have a choice." He smile.  "I will stay with you"

Saglit pa akong napatitig sakaniya bago ko pinakawalan ang ngiti sa mga labi ko. I don't know what I am feeling right now. Subrang saya sa pakiramdam at ang weird ng pagtibok ng puso ko. Parang hindi normal.

Pero paano kung natuloy yung pagpatay ko kay princess Lean? Ano kaya mangyayari?

Tuluyan kayang babalik si Blaire Roxel?