Herkese merhabaa. Öncelikle hiçbir şahsa karşı nefret yoktur, sadece kurgu gereği yazılan sözlerdir bunlar. Ciddiye almayın lütfen 💞
Bölümler gecikebilir.. taşınıyoruz🥳
Elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum o((*^▽^*))o
Umarım beğenirsinizz 🤍

Maç başlamadan önce, stadyumda hissedilen gergin hava içimi kemiriyordu. Taraftarlar, birbirine meydan okuyan seslerle dolup taşıyordu. İsmail, karşı takımda tanıdığım en iyi oyunculardan biriydi. İkimiz de ilk 11’deydik ve nasıl bir oyun olacağını deli gibi merak ediyorduk. Özellikle kendisi sakatlanıp uzun bir süre sahalardan ayrı kalmıştı. Bu süreçte olabildiğince onunla görüşmeye çalıştım,daha doğrusu izin verdiği kadarıyla..
Maç başladığında, sahada her şey oldukça sertti. Maçın başındaki gergin anlardan birinde, bana yapılan faulle yere kapaklanmam bir oldu. Bana faul yapan tabikide mertten başkası değildi. Acımı hiçe sayarak ayağa kalktım ve "Amacın ne lan senin? Beni sakatlamak falan mı?!" Dedim.
O an, sahada herkesin dikkatini çekmişti. Taraftarlar,hakemin bir türlü kart göstermemesinden dolayı gergindi. İsmail, bir anda yanımda belirdi, bir kaplan gibi hızlıydı. Olay büyümesin diye kaptanlar araya girdi ama İsmail’in yaklaşımı, benim için her şeyden önemliydi. Yanında olmak için çabaladığım adamın , takım arkadaşlarını hiçe sayarak sadece yanıma gelmesini ve Mert'e dönüp "Adam akıllı oyununu oyna, gözünü seveyim" demesini beklemiyordum.
Gergin geçen saatler sonunda 2-1 galip gelmesini bilmiştik. Taraftarlara yaptığımız ufak(!) sevinç gösterisinden sonra karşı tarafı tebrik etmek için onlara doğru yöneldik. Gayet samimi bir şekilde birbirimizi tebrik ederken Mert'in arkadan beni itmesi ve saçma sapan şeyler söylemesi tekrar bir gerginliğe sebep oldu.
"Bana bak mert lavuğu eğer amacın dayak yemekse bu kadar uğraşmana gerek yok. Dayak istediğini söyle ben büyük bir zevkle döverim seni"
"Tabi alın hakemleri sonra kazanınca 'en iyi takım biziz' diyin. Ne güzel dünya "
"Kes lan sesi bana yaptığın faule bile kart verilmedi. Ne anlatıyorsun sen?"
Öfkeyle üzerine yürüyecekken kaptan Muslera'nın beni omuzlarımdan tutup engellemesiyle onda döndüm
"Barış,boşver ne derse desin bu gecenin galibi biziz. Bu duyguyu tatmadığı için sana bulaşıp tatsızlık çıkarmaya çalışıyor. Eğlenmene dön,hadi"
"Peki, kaptan"
Son kez karşı tarafa baktığımda ismaille göz göze geldik. Yanına gelen mertle göz temasımızı kesti. Verilen röportajlar,gergin geçen dakikalar ve konuşmalar sonunda takım otobüsüne geçmiştik. Hemen en arkaya geçip kendime yer buldum. Ciddi anlamda yorulmuştum. Tam dinlendim diye sevinirken telefondan gelen bildirimle kaşlarımı çattım. Dinlenmek yasaktı bana
İsmail:
Mert abi biraz sert çıkıştı sana. Canın hala yanıyor mu?
Siz:
Yanmıyor. Yansa ne yapacaksın
İsmail:
Bir şey yapacağımdan değil merak ettim sadece
görüldü
İsmail:
?
görüldü
İsmail:
Ne oluyor şu an?
