NÖTR

16.KÖTÜ BİRİ DEĞİLSİN

Aksel'le okula geldiğimizde ofladım.

Aksel'e bir ev bulmuştuk ve o yerleşmişti.

Ne yani ben eve gittiğimde Aksel'i göremeyecek miyim?

Olsun evine giderdim.

Bir gün Aksel beni kovup 'artık gelme!' dese şaşırmazdım.Fazla gittiğimin farkındaydım.

Damağım kuruduğunda elimi çantamın yanındaki yere uzattım.Suyumun olmadığını farkettiğimde Aksel'e döndüm.

"Aksel sen sınıfa çık, ben kantinden su alıp geliyorum."

Başıyla onaylayıp sınıfa çıktığında kantine girip suyu aldım.

Bir yandan da 3 gün önceki olayı düşünüyordum.

Aksel annesiyle yüzleşmişti.

Onun için çok üzülmüştüm.Omzumda ağladığında içimden bir şeyler koptuğunu hissetmiştim.

Suyu aldığımda sınıfa doğru ilerledim.

Sınıftan içeri girdiğimde gördüğüm manzara gülüşümün solmasını sağlamıştı.

Gazel, Aksel'in yanında oturuyordu.

Yanlarına doğru gittim.

"Aksel?" Şaşırmış bir şekilde söylediklerim onu bana döndürdü.

"Onun burada ne işi var?"

"Artık burada oturuyorum canım.Uza hadi." Gazel'in dediği şey yutkunmamı sağlamıştı.

Nasıl yani?

Gerçekten onunla mı oturacaktı?

"Gazel kalk." Söylediğim şey onu şaşırttı.Gideceğim sanıyordu fakat bunu yapmayacaktım.

Aksel neden ona bir şey demiyordu?

"Derken?" Ağzını yaya yaya konuşması beni fazlasıyla sinirlendiriyordu.

"Siktir git burdan demek tatlım!"

Aksel şaşkındı, onun yanında ilk defa küfür ettiğimi duyuyordu.

"Gidemem hayatım.Farkettiysen Aksel seni istemiyor.Aynı annen gibi" gözümün içine bakarak söyledikleri kalbimin kırılmasını sağlarken ifadesizdim.İlk defa böyle durmayı başarmıştım.

Gözlerinin içine bakarak derin bir nefes verdim "seni çok iyi bir şeyden vurabilirim Gazel.Ama bu seni çok üzer ve ben bunu yapmayacağım.Bana kahpelik yapsanda sana bu sözleri söylemeyeceğim."

Onun annesi ölmüştü.

Arkamı dönüp yürümeye başladığımda dediği şeyler yerimde çivilenmemi sağlamıştı.

"Yoksa annenin seni yetimhaneye bıraktığı anılar mı canlandı gözünde? Oy yazık sana." Gülerek söyledikleri beni çok üzüyordu.

O kadar üzüyordu ki, bana dokunsa kendimi ağlayacak gibi hissediyordum.

İşte bende bunu sevmiyordum.Bu kadar zayıf olmaktan nefret ediyordum.

Arkamı yavaşça döndüm.

Yere doğru bakarak kafamı salladım. "Sen kötü biri değilsin.Ben bunu biliyorum Gazel.Peki neden bunu yapıyorsun? Sana bunları yaptıran ne? Aşk mı sevgi mi?"

Söylediklerim gülüşünü yavaşça sildi.

Yavaşça bana doğru yaklaştı. "Gerçekten seni en yakınım olarak gördüğümümü sanıyorsun? Ben para seviyorum.Gösteriş seviyorum.Sen bunu hiçbir zaman görmedin.Belki de gördün ama beni çok seven bir aptal olduğun için görmezden geldin.Seninle arkadaş olduğum için ortamlarım oldu, param oldu.Şimdi de onu istiyorum." Gözleriyle gösterdiği kişi Aksel'di.