අයියගේ කාමරෙන් ඇහෙන මගේ පොඩි එකාගෙ කටහඩ මාව පිස්සෙක් කරද්දි.මට ආයි ආයි ඇගෙව්වෙ මගේ නෙහස් කියන්නෙ හීනෙන්වත් මට අයිති නැති ලස්සන රොස මලක් කියලා.
අනේ ඇයි දෙයියනේ මේ තිරිසනාව හැම ආත්මෙම අසරණ කරන්නෙ.කලින් ආත්මෙත් අයිති නෑ කියල දැන දැනන් ආදරේ කරා.අනේ බන් දෙයියනේ මටත් තියෙන්නේ හිතක්.මගේකා පැරිසියේ අන්තිම හුස්මත් යවද්දි ලංකාවෙ උන්න මමත් ඒ තත්පරේම heart attack එකක් ඇවිත් මැරුනෙ ඌට තිබ්බ ආදරේ නිසා නෙමේද දෙයියනේ.අනේ මේ ආත්මෙත් ඌට මොනවහරි උනොත් මම අරකිව මරාගෙන මැරෙනවා සත්තයි දෙයියනේ.ඒකි මගේකාගෙ පස්සෙන් යනව කියලා අපි හිතුවත් කීයටවත් හිතුවෙ නෑ ඒකි මගේ රෝස මලව මේ ලෝකෙන් යවන්න තරම් කුහක වේසියෙක් කියලා.
කෝ දෙවියනේ ගිය ආත්මෙ විහිලුවෙන් විනෝදයෙන් මම ගෙවපු ජීවිතේ .අනේ මම මේ අත්මෙත් උගේ යාලුවෙක් කරේ හිතලම නේද දෙවියනේ .මාව විහිලුවක් ද දෙවියනේ .මගේ ආදරේ විහිලුවක් ද.
ඒ ලස්සන මේ අත්මෙත් එහෙමමයි .ඒ හුරතලේ මේ ආත්මෙත් එහෙමමයි.අනේ මගේ යෂ් ආයුගර් උබට ගිය ආත්මෙ වගේ හේෂව් විෂේන්ද්‍ර ගෙ වෙන්නම ඕන උනාද බන් වස්තුවේ.අනේ හේෂව් උබ ඇයි මේ ආත්මෙ මගේ අයිය උනේ.අනේ ඇයි බන් උබලා මාව මෙච්චර රිද්දන්නෙ.මේ ආත්මෙ විතරක් මගේකාව මට දීපන් .මගේ පුංචි මැණිකෙව මට දීපන් මගේ අයියේ.
