Yazardan;
Barış' ın Semih' e yazdığı şeyler arasından 2 gün geçmişti, bu iki günde Semih hala kendini topmayamamış ve hiç bir yere çıkmıyordu.
Sadece önemli bir olay olduğunda çıkmıştı, hala üzgündü sürekli ağlıyor, düşünceleri ile kendini yiyordu. Kimse yazmamıştı, yazmalarını da istemez di zaten.
Sabah dokuz civarı uyandı Semih üzerini değiştirmek için uğraş bile vermeyerek pijama ile durma kararı aldı. Kahvaltı hazırlamak için mutfağa gittiğinde hem ekmek hem de bir kaç malzemenin eksik olduğunu fark etti. Bir kaç küfür ederek cüzdanını alarak evden çıktı.
Şuan orada yaşayan kişilerin gördüğü Semih' in aksine göz altları mor, üzeri dağınık kısacası kötü bir halde Semih vardı. Markete varmıştı, ekmek ve diğer eksikleri alarak kasaya ilerledi.
Kasaya gider iken onu gördü. Barış' ı şuan asla görmek istemediği surattı. Sinirlense de her şeyi bırakıp çıkmak istese de yapamadı. Kasaya ilerlerken gözgöze geldiler. Yaptığı şeyleri düşünerek nefret ile baktı Semih.
Barış ise bu sefer Semih' in bakışlarına yenik düşüp gözlerini kaçıran taraf olmuştu. Semih her şeyi ödeyip merketten koşar adımlar ile çıktı. Eve geldiğinde ilk başlarda sakindi.
Sonrasında ise birden "PİSLIK" diye bağırarak masanın üzerindeki vazoyu yere attı. Kafayı yemişti. Her şeyi kırıyor, kafasını vuruyor, ellerini kırılan cam parçaları ile kesiyordu. Dağılmıştı, hem kendisi hem de evi.
Bir kaç dakika sonra ne yaptığının farkına varmıştı. Kesilen ellerinde ki acıyı yeni hissediyor ve bu yüzden de ağlıyordu. Hastaneye gitmek istiyor fakat insanlar görür diye gidemiyordu.
En sonunda ona yardımcı olacağını düşünüp Kerem' e yazma fikri geldi aklına.
Kerem abi-Semih
Semih;
Kerem abi çok kötüyüm bana yardim eder misin evdeyim
Kerem abi;
Geliyorum
Anında gelen cevap ile yatağına oturup beklemeye başladı Semih. Bir kaç dakika sonra kapı çaldı. Semih ayağa kalkarak kapıyı açtı. Karşısındakinin Kerem abi' si olduğunu görünce titrek bir nefes alıp verdi. Kerem' in göeri Semih' e çıkınca şoka uğradı.
İçeri girip kapıyı arkasından kapattı.
"Semih... sen ne yaptın kendine.."
"K- k- kerem abi"
"Gel şuraya, ilk yardım çantan var mı?"
Kafasını evet anlamında salladıktan sonra konuşmaya başladı Semih.
"Banyo.."
Kısık sesi olmasına rağmen duymuştu Semih' i. Sonrasında ise hiç beklemeden banyoya ilerleyip ilk yardım çantasını aldı. Semih' in ellerine fazla temas etmeden yatağa oturttu. Ellerini açtırdıktan sonra ilk yardım çantasını açtı.
Ellerine pansuman yaptırdıktan sonra Semih' i uyuttu Kerem. Semih uyuduktan hemen sonra evdeki camları toparlayıp yemek hazırladı. Sonrasında ise yemeği masaya koyup evden çıktı.
Kerem;
Uyanınca göreceksin muhtemelen kendine dikkat et sakın bir şey yapayım deme yemek masanın üzerinde onu da yememezlik yapma.
Mesaj attıktan sonra telefonu kapattı Kerem. Bazı şeyleri anlamaya başlamıştı Kerem. Semih muhtemelen Barış' tan hoşlanıyordu ve bir olay olmuştu. Şuan olayı bilmese de Semih' in çok ama çok fazla üzüldügü belliydi.
2 saat sonra;
Semih gördüğü kabus ile sıçrayarak uyandı. Bir kaç saniye sonra kendine gelerek etrafına bakmaya başladı. Her yer düzenliydi, Kerem' in yaptığını anladı. Yatağında oturma pozisyonuna gelerek telefonunu alıp gelen mesaja baktı. Mesajı okuyarak hafif tebessüm etti.
Sonrasında ise acıktığı için masaya ilerledi. Yemeğini yedikten sonra saate baktı. Akşam olmuştu sonrasında ise tekrar uykusu olduğu için masayı toplayıp bulaşıkları yerleştirdiği makineye her yeri yaptıktan sonra yatağına giderek tekrar uykuya daldı.
------------------------------------------------------------
Onecelikle ozur dilerimmmm gec attikmmmmm veeeee dedigim gibi oy vermeyi ve yorum atmayi unutmayinnn optummm asklarimm gorusuruzzzz muahhh
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CIVCIV/ BARSEM
FanficAntremana çağırılmayan Semih kılıçsoy ve onu arıyıp alan Barış Alper Yılmaz.