~od nienawiści do uczucia~ Hector Fort

7

Ze zdenerwowaniem obejrzał film i zdjęcia po czym włączył nagrywanie i zaczął mnie całować. W tamtym momencie nie wiedziałam co właśnie się stało, a on po prostu wysłał te nagranie do Hailie. Ona gdy to zobaczyła napisała że jeszcze tego pożałuje ale mnie wtedy już to nie obchodziło. Około 3:00 Gavi odwiózł mnie do domu bo jako jedyny tamtej nocy nie pił. Kiedy wróciłam od razu położyłam się spać. Rano obudziłam się o 14:00 więc to już nie było rano i zobaczyłam nagranie które Hector wysłał Hailie. Zaniemówiłam. W ogóle tego nie pamiętałam. Nie wiem dlaczego mu na to pozwoliłam. Poszłam do łazienki a gdy z niej wróciłam zobaczyłam na instagramie i tik toku mnóstwo postów o mnie i o Forcie. Było. Tego. Po. Prostu. Mnóstwo. Zastanawiałam się czy piłkarz już o tym wie i czy w ogóle to pamięta ale z tego co mi się wydaje to on też nie pił aż takich ilości alkoholu żeby tego nie pamiętać.  Szczerze w tamtym momencie mnie to kompletnie nie interesowało. Miałam ochotę po prostu posiedzieć w domu i odpocząć. No ale przecież byłam przyjaciółką Gaviego, a z tego powodu że on organizował wiele imprez postanowi do mnie napisać czy na takowej się zjawię. Odpowiedziałam dzięki, że pyta ale źle się czuję i niestety nie dam rady przyjść. Była już godzina 18:00 więc poszłam się wykąpać. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi. Zdziwiłam się bo przecież nikogo nie zapraszałam a rodzice mieli wrócić dopiero w niedzielę, a przecież była środa. Postanowiłam otworzyć drzwi, ujrzałam nie kogo innego jak święta trójce stojącą pod moim domem. Jak zwykle Gavi był uśmiechnięty tak samo jak Pedri, a Fort stał i był jak zawsze niezadowolony z życia i z tego gdzie obecnie się znajduje. W sumie to nie on jeden miał teraz dość.
-po co tu przyjechaliście?-zapytałam
-podobno się źle czujesz-powiedział Pedri
-tak, i proszę dajcie mi spokój-powiedziałam stanowczo
-nie damy ci spokoju dopóki nam nie powiesz o co chodzi-odpowiedział Gavi, a Hector nadal siedział cicho i unikał ze mną jakiegokolwiek kontaktu.
-o co wam do cholery chodzi, nie ma mnie, źle, jestem, też źle może weźcie się w końcu zastanówcie o co WAM chodzi, a mi dajcie spokój-wykrzyczałam i zamknęłam drzewo jeszcze przed tym jak któryś z nich zdążył się odezwać. Do końca dnia oglądałam seriale żeby zapomnieć o tej sytuacji, a o 23:30 poszłam spać. Reszta dni minęła mi spokojnie. Widziałam cały czas w domu, nawet nie wychodziłam po zakupy tylko zamawiałam jedzenie do domu wyglądając przy tym tragicznie.