I Become A Villainess In My Favorite Novel (On-Going)

𝐗𝐈𝐈𝐈

Zahara POV:

Agad akong napabangon habang naghahabol hininga. Napa sapo ako sa aking dibdib kung saan ako natamaan ngunit nagtaka ako dahil wala ng butas ito at pagtingin ko sa aking kamay ay biglang nangunot ang aking noo dahil sa kulay nito. Ang balat ko naman ay maputi, pero hindi naman ako gaano kaputi katulad nito na parang lumaklak na ng gluta.

Is this a dream? Heaven? I should be dead by now. I expected that Satan would be throwing a welcome party for a murderer like me.

"What the hell is going on?" I ask out of nowhere.

The room was large and lavishly furnished. In front of me, I saw a portrait of a short, red-haired girl. She had a grumpy expression and looked like she'd been taking a lot of glutathione, her skin was so pale.

"fvck!" sigaw ko at dali-daling bumangon para puntahan ang malaking salamin na nakalagay sa wall nitong kwarto.

Red hair girl, with fair skin, strict and bratty face, she was quite petite with a sharp chin.

My eyes widened in disbelief as I realized something incredibly f*cked up was happening to me.

No other than... the desperate villain of my favorite novel: Valeska Leigh Hawksley.

'The Broken Heart Of Villainess'

Bida siya? Hindi ako aware... Lahat ng alam ko puro kasamaan niya, pinagkait sa pag-mamahal. Bwesit, dinamay pa ako.

Tinitigan ko ang salamin at ngayon ko lang napansin na pula rin pala ang mga mata nito na mas lalong nagpapaganda sa kanyang itsura. Maganda siya talaga, kaya bakit naghabol siya sa bastardong 'yon? Mukha siyang asong ulol.

"Really, Valeska Leigh Hawksley? How could you fall for someone like that?"

I got it now, I was freaking reincarnated into the book I brought. Should I believe this or not? Nevermind, patay na rin naman ako kaya hayaan ko na lang kung saan daldalhin ang kaluluwa ko. Baka ito nga ang p*tanginang parusang ibinigay sa 'kin ni Judas dahil hindi niya rin na kayanan ang kahayopan ko.

I put my arm on my waist, 'tsaka ko ipinatong dito ang siko ng aking isang kamay at napahawak sa aking labi na para bang kinilatis ko ang katawan na aking pinasokan.

Not bad, hindi malayo sa malamig at walang buhay kong ekspresyong sa mukha dati. Yes, she looks strict and bratty, and this expression won't be hard to change into my cold and lifeless expression before.

Tamad ako pero ito ako ngayon, binuhay sa loob ng libro na maraming problemang kakaharapin, tsk.

Do I have a choice? Parang nagbabasa lang ako sa kwentong pang-bata nito. Bw*sit.

Dahil sino ang mag-aakala at maniwala na mabuhay ka pala sa ibang dimensyon o mundo?

"Just work with me, Valeska, or else I'm the one who will end your f*cking second life."