School Of Magic

Chapter 37: Maligno is Waiting

ParkHyunLi17: Last month pa yata last ud ko?Omoooo sorry T_T
Here's the ud,please enjoy!

--- ---

[XHEILA ZHATRIYA CASTIN]

"Tch!" Pinagtatapon ko lahat ng makita ko sa dorm room ko.Kahit mabasag na wala na'kong pakielam!

"AAAAAAHHHH!"I shouted at the top of my lungs then throw the vase near me.Nagdulot iyon ng napakalas na ingay.Nabasag yung vase malamang.

Natapon 'yung parang tubig na malapot mula doon sa vase.
Nakita ng dalawang mata ko ang pagkawala ng kulay ng nag-iisang bulalak na nakalagay dito.

What the?Nabasag lang 'yung vase 'tas patay na agad 'yung halaman?So weak!

Nandito lang ako sa loob ng dorm room ko at nagbubuhos ng sama ng loob.Ayoko ng umiyak nalang sa isang tabi ng dahil sa nasaktan na naman ako. Gusto ko nalang magwala.

Pagkatapos ng naging pag-uusap namin ni Maligno ay dumiretso nalang ako dito. Wala na'kong pakielam kahit na hindi na 'ko makapag-aral.
I was expecting that Maligno would look after me. Kahit man lang habulin niya ako para patahanin dahil alam kong alam niya na umiiyak na'ko kanina 'nung time na tumalikod ako.

But no,there's no sign of him. Hanggang ngayon nga ay di niya pa ako pinupuntahan which is not so him. Lagi niya akong dinadalaw dito sa dorm room ko noon dahil that's his responsibility.

But now?Ganoon na 'ba siya kawalang-pakielam sa'kin? Kunwari magtatanong siya sa'kin kung anong nangyari sa'kin sa Haumea,pero wala naman talaga siyang pake. Tss.

I shifted my gaze to my whole room,and one word to define it. Mess.

"Maligno na naman!Sync na naman!Lagi nalang ikaw ang dahilan kung ba't ako nasasaktan!Paasa ka!I hate you!"nagsisigaw na naman ako habang pinipigilan ang mga luha ko na tumulo.Leche naman eh!

Wala ako sa sariling nilapitan 'yung basag na vase at yung bulaklak na biglang namatay.
Nagtaka ako bigla kasi wala na 'yung liquid na malapot kanina.Nasaan na 'yun?Naabsorb ng semento?Weird.

Hinawakan ko 'yung bulaklak na kulay gray at nagulat ako nang mula sa tangkay na hinawakan ko ay nagbalik ang dating kulay ne'to.
Green stem and leaves,and a pinkish flower on it.

T-teka!Parang kanina lang patay na halaman 'to ah?What the heck just happened?

"Dyos ka 'ba?Namatay tas nabuhay ulit?"tanong ko sa bulaklak habang pinagmamasdan ito.I was really amazed of what I just witnessed right now. This plant is really heartwarming. Parang ang sarap niyang pagmasdan dahil napakabuhay ng kulay ne'to.
Nakakapagtaka lang talaga na patay na 'to kanina,tas nabuhay na naman nung kinuha ko.

Tinapon ko nalang ulit sa semento 'yung bulaklak na weird at hindi na pinansin pa 'yon.

Lumapit ako sa kama ko at umupo doon. Kinuha ko 'yung isang unan ko at pinagsusuntok 'to habang nagsisisigaw ako.

"Nakakainis na!Ba't ba hindi nalang agad mabura 'yung nararamdaman ko para sa'yo ng mabilisan para hindi na'ko nasasaktan ng ganito?! Doon ka'na sa Raima mo! Pati na 'rin sa Zhiyang demonyo na 'yun!"inis na inis na sambit ko.
Lahat ng inis,galit,selos at pagkamuhi ko ay binuhos ko lahat sa kawawang unan.

"Xheila?Waaaahhh Xheila anong ginagawa mo dyan?!Buksan mo 'tong pinto!Xheila!"may bigla nalang kumatok ng pagkalakas-lakas sa pinto. I know that irritating voice,its Collette.

"I'm fine!"I shouted then after that ay may narinig akong footsteps palayo sa dorm room ko.
Wala na 'ring ingay kaya alam kong umalis na siya.

Ang bilis naman niyang sumuko. Sana ganon din ako sa nararamdaman ko . Sana 'pag ayoko na,susunod ang puso at isip ko na ayaw ko na talaga.
Kaso hindi eh,mahirap pigilan ang nararamdaman.