It was near lunch break ng may guard na kumatok sa faculty room.
"Sino po si Miss Sevilla?" Napalingon ako. Ako yon ah. Bakit kaya ako hinahanap? Wala naman akong violation na ginawa. Oh my! Bago pa lang ako pero ganito na. Nagresign kasi ako sa school ko dati. For greener pasture.
Ngumiti ako kay sir guard at sabi ko ako yun. Lumapit siya at may iniabot na lunch box.
"Para talaga sakin to sir? Wala naman po akong inaasahan na ganito?" Maang kong tanong kay sir.
Tumango lamang siya kaya tinanggap ko na.
Binuksan ko yung lunch box at nakita kong ang laman ay yung paborito kong beans na may paa ng baboy, adobong manok, buttered corn at saka kanin.
Wow.
Nailibre ako ng lunch. Nasagot rin ang katanungan ko kung sino yung nagbigay dahil sa note na nakadikit sa may cover ng lunch box.
I cooked your favorite. I promise that, right?
- Pierre
Hah? Nasa province siya at wala sa Mla? I thought di siya makakauwi ngayong month.
I dialled his number immediately.
Hello?
Hi, I got the lunch. Didn't expect it.
Di ba sabi ko sayo lulutuan kita kung may chance.
Thank you. Tinupad mo.
Of course. Kumain ka na kaya diyan.
Yep! San ka?
Bahay lang.
Habang ineenjoy ko yung food nagkwekwentuhan lang kami.
1 week din daw siya dito. Akalain mo yun. Nagjojoke lang ako na lutuan niya dati pero tinupad niya.
Isa lang naisip ko. We are the same.
We do what we say.
