ေတြ႕ေနက်မိဳ႕ ေမွ်ာ္ရတာ လည္ပင္းေတြပင္ ရွည္ထြက္ေနၿပီ။သူတို႔ ဒီေန႕ ဘာလို႔ ေနာက္က်ေနၾကတာပါလိမ့္။
"Jimin"
"ဟင္"
ေခၚသံေၾကာင့္ ေမာ့အၾကည့္၊Jimin ကိုၿပဳံးျပေနေသာသူႏွင့္ေကာင္ေလး။
"ေဟ်ာင္း ကိုသိလား"
"အဟင္း"
မသိတာကို ေခါင္းခါရမွာ အားနာသျဖင့္ ရယ္လိုက္ျခင္းပါ။
"ရဲရဲေခါင္းခါလိုက္ပါကြာ.....အားမနာပါနဲ႕၊Jiminက မသိေပမဲ့ Hyungက Jiminကို သိေနတယ္ေလ"
"ဟို ဘယ္သူလည္းဟင္"
" Hyungလား"
"အင္း"
"Jung Hoseok ပါ"
"Hoseokလို႔ေခၚေပါ့ ဒါမွ မဟုတ္လည္း Hyung လို႔ေခၚေလ Jiminက Hyung ထက္ငယ္တယ္ထင္တယ္"
Jimin က ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ Hoseok ကJimin ရဲ႕ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ဒီေန႕ Luna ေက်ာင္းမတက္ဘူးလား"
"ခုထိေတာ့ မလာေသးဘူး Hyung ရဲ႕"
"Hyung အေဖာ္လုပ္ေပးမယ္ေလ"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Hyung "
ႏူးညံ့တဲ့အၿပဳံးေလးေတြၾကားမွာ Jimin ႏွင့္Hoseok စကားလက္ဆုံက်ရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
ဒီေန႕ Lunaတစ္ေယာက္ သူ႕အေမေရာက္လာလို႔ ေက်ာင္းမတက္ဘူးဆိုတာသိၿပီးပါၿပီ။ Lunaက နယ္ၿမိဳ႕ကမို႔ အေဆာင္ငွားေနသူပင္။ Jiminေမွ်ာ္ေနတာကLunaမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူတစ္ေယာက္တည္းသာသိပါသည္။
"ကင္းလာၿပီ ကင္း"
"ကင္းၿမီးေကာက္လား၊ကင္းေျခမ်ားလား....အဟိ"
"လူကင္း လူကင္း၊ ကင္းလိပ္ေခ်ာေလးေလ ဟိဟိ"
ၾကားေနက်အသံမို႔ Hoseok က လွည့္မၾကည့္ေပမဲ့ Jimin ကေတာ့ ခ်ာကနဲလွည့္ၾကည့္ၿပီး တစ္ေယာက္ေသာသူကို မ်က္လုံးႏွင့္ရွာေဖြမိေတာ့သည္။
သူဘယ္မွာလဲ။ရင္ထဲမွာ ဟာသြားရေလ၏။
"Jimin"
"Hoseok"
ၿပိဳင္တူေခၚ ၿပိဳင္တူေရာက္လာၾကရင္း YoongiကJunkookကို ၾကည့္ကာ.....
"ဒီနားကို ငါအရင္ေရာက္တာေနာ္၊ငါ အရင္ေျပာမယ္"
YOU ARE READING
" ကောင်းကင် ကြယ်တံခွန် "
FanfictionUnicode "လူချောချောလေးမောင်ဟာ ကျွန်တော့် အတွက်တော့ ကောင်းကင်ကြယ်တံခွန် အလင်းတန်းလေးပါပဲ.............. ကျွန်တော့် ဘဝရဲ့အလင်းရောင်လေးးပါဘဲ " Zawgi "လူေခ်ာေခ်ာေလးေမာင္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ ေကာင္းကင္ၾကယ္တံခြန္ အလင္းတန္းေလးပါပဲ.............. ကြၽန္ေတာ့္...
