SUPERNATURAL

Chapter Eight {Z+U}

Zawgyi

Baek Hyun's pov :

'' မင္း ဘယ္ေတြ သြားေနတာလဲကြာ ?? ဘယ္ကို သြားတာမို႕လို႕ မ်က္မျမင္ အဘြားကို တစ္ေယာက္တည္း ပစ္ထားခဲ႕ရတာလဲ ?? ''

ကြ်န္ေတာ္တို႕ႏွင့္ အေတာ္အတန္ ရင္းႏွီးေသာ အိမ္နီးနားခ်င္း ဦးေလးၾကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကို အျပစ္တင္သည့္ ေလသံျဖင့္ ေျပာပါ၏ ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ျပန္ေျပာစရာ အေၾကာင္းျပရာ ဆင္ေျခမရွိ ... ေျပာလည္း ေျပာခ်င္စိတ္ မရွိေသာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ ငံု႕ထားမိသည္ ။

သို႕ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ေဘးတြင္ ထိုင္ေနေသာ Chan Yeol က ...

'' သူ႔ကို အျပစ္တင္တဲ႔ စကားေတြ မေျပာပါနဲ႕ ဦးေလး ... မဟုတ္ရင္ေတာင္ အရမ္း စိတ္ထိခိုက္ေနရတာပါ ... သူ႕ကိုယ္သူ အျပစ္တင္ျပီး ဝမ္းနည္းမဆံုးျဖစ္ေနတာ ''

တကယ္ပါ ... Chan Yeol သာ မရွိရင္ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ျဖစ္ျပီး ရူးသြားေလမလား ... ဒါမွ မဟုတ္ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ သတ္ေသမိမလား မေသခ်ာပါဘူး ။

Halmoni ဆံုးသြားတဲ႔ အခ်ိန္ Chan Yeol ေဘးမွာ ရွိေနေပးျခင္းဟာ အဆိုးထဲက အေကာင္းလို႕ပဲ ေျပာရမလား?

'' Hal ... Halmoni က ... ... ဘာေရာဂါနဲ႕ ဆံုးတာလဲဟင္ ဦးေလး ''

'' ေရာဂါရွာမရဘူးတဲ႔  ''

ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲ ထပ္ျပီး နာက်င္ရျပန္သည္ ။

ေရာဂါရွာမရဘူး ??? Halmoni ရယ္ ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါ့မလားေလ ။

Chan Yeol က ကြ်န္ေတာ္ ဘာေတြးမိသလဲ သိသည္ ထင္ပါ၏ ။ ကြ်န္ေတာ့္ပုခံုးကို ဖြဖြေလး ညွစ္ကာ အားေပးႏွစ္သိမ့္သည္ ။

သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထပ္မငိုပါနဲ႔ေတာ့ ဟု ေတာင္းဆိုထားသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ရည္စတို႕ကို ၾကိဳးစား သိမ္းဆည္းလိုက္သည္ ။

ဦးေလးၾကီးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္ျပီး ... ...

'' အခု မင္းကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ရပ္တည္ရေတာ့မယ္ Baek Hyun ... ထပ္ျပီး ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အျပစ္တင္မေနပါနဲ႔ေတာ့ ... အားအင္အျပည့္နဲ႔ ဘဝကို ေနထိုင္ပါ ''