Zawgyi
Park Chan Yeol's pov :
အခန္းက်ဥ္းေလးတစ္ခုထဲ၌ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ ပူးပူးကပ္ကပ္ ထိုင္ေနၾကသည္ ။
ကြ်န္ေတာ့္ႏွင့္ Byun Baek Hyun ဟု အမည္ရသည့္ သူ ... ... ။
ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို ေပြ႕ဖက္ထားသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ သူ႕ေခါင္းေလးျမဳပ္လို႕ ။
" ငါ ... ငါ ေၾကာက္တယ္ Chan Yeol ah "
ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲမွ ေန၍ ခပ္တိုးတိုး ဆိုလာ၏ ။ ကြ်န္ေတာ္ ခြန္းတံု႔မျပန္ေသးဘဲ သူ႕ဆီမွ ထပ္ထြက္လာမည့္ စကားကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္ ။
" ဒါေပမယ့္ ငါ့မွာ ဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ဘူး ။ မင္းကို ဒီလို လက္ခံလိုက္လို႕ ေနာက္ဘာေတြျဖစ္လာမလဲ ငါမေတြးခ်င္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အဆံုးသတ္ကို ငါ စဥ္းစားမိတယ္ ။ ငါ မင္းကို လက္လြတ္ဆံုးရံႈးရမွာပဲ "
ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို ပိုျပီး တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္သည္ ။ သူ ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ခြင္ထဲ မ်က္ရည္က်ေနျပန္ျပီ ။
" ဘာလုိ႕ အဲ႔လို ေတြးတာလဲ ? မင္းငါ့ကို ခ်စ္ေနသေရြ႕ ငါမင္းကို ခ်စ္ေနသေရြ႕ ငါတို႕ ေဝးဖို႕ဆိုတာ လံုးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။ ေရွ႕ကို ၾကိဳမေတြးနဲ႔ Baek ... အခု ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနျပီး အတူ ရွိဖို႕ပဲ လိုတယ္ ။ ေနာက္ ၾကံဳေတြ႕လာႏိုင္တဲ႔ ဒုကၡေတြကို ေတြးျပီး ေၾကာက္ေနရင္ လက္ရွိကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္မွာလဲ ? ေမ့လိုက္ ... ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ အေၾကာင္းပဲ ေတြး ... ဘာေတြပဲ ျဖစ္လာျဖစ္လာ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲဘူး လို႕ပဲ ေတြးထား ... ေနာ္ "
သူ ေခါင္းညိတ္ပါသည္ ။ သူ႕ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ တယုတယ သုတ္ေပးလိုက္၏ ။ ထို႕ေနာက္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေပၚလည္း အနမ္းတစ္ခု ေျခြခ်လိုက္ပါသည္ ။
" ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္ Byun Baek ... "
ေျပာျပီး သူ႕ကို ရင္ခြင္ထဲ တစ္ဖန္ ျပန္ဆဲြသြင္းလိုက္ပါသည္ ။ သူလည္းပဲ ကြ်န္ေတာ့္ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ျပန္လည္ ဖက္တြယ္ထားပါ၏ ။ ထို႕ေနာက္ သူ႕ဆီမွ ကြ်န္ေတာ္ အၾကားခ်င္ဆံုး စကားကုိ ဆိုပါသည္ ။
YOU ARE READING
SUPERNATURAL
FanfictionZawgyi သဘာဝမက်ေသာ အခ်စ္ဟာ အျပစ္တစ္ခုျဖစ္မည္ဆိုရင္ ထိုအျပစ္ကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံပါရေစ..။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အခ်စ္ဟာ အဆံုးမရွိတာမို႕။ Unicode သဘာဝမကျသော အချစ်ဟာ အပြစ်တစ်ခုဖြစ်မည်ဆိုရင် ထိုအပြစ်ကို ကျေကျေနပ်နပ် လက်ခံပါရစေ..။ ကျွန်တော်တို့ အချစ်ဟာ အဆုံးမရှိ...
