Zawgyi
Baek Hyun's pov :
Chan Yeol ဘယ္ေလာက္ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထားခဲ႔ျပီး နန္းေတာ္ မျပန္ပါဘူး လို႔ ေျပာေနေပမယ့္ ကံၾကမၼာက ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို ခြဲခြာပစ္ဖို႕ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ႔ျပီ ။
ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို ေမးတုန္းက ေျပာခဲ႔သည့္အတိုင္း သူ ေနာက္ထပ္ ျမိဳ႕ေတာ္ကို သြားေရာက္ျခင္း မရွိေတာ့ေခ် ။
တိုင္းျပည္ေရးရာကိစၥမ်ားကို နည္းနည္းေလးမွ် စိတ္မဝင္စားသလို ေအးေအးလူလူ သူ ေနျပေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ထဲ ထင့္ေနခဲ႔သည္ ။
သူ ဘယ္ေလာက္ပဲ တိုင္းျပည္ကိစၥမ်ားအား စိတ္မဝင္စားသလို ေနျပေသာ္လည္း တစ္ခါတေလမွာ သူ တစ္ခုခုကို ေတြးေတာေနသလို ေငးေငးငိုင္ငိုင္ ျဖစ္ေနတတ္၏ ။ သူ႕ကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ေနတတ္သည့္ ကြ်န္ေတာ္က သတိမထားမိဘဲ ေနပါ့မလား ။
ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာဖို႕ ျပင္လိုက္လွ်င္ သူက ထပ္ျပီး အစမေဖာ္ဖို႕ တားျမစ္ေလ့ရွိသည္ ။
သူ အရမ္းၾကီး ၾကိဳးစားေနတာမဟုတ္ဘူးလား ? ဂိုဂူေလ်ာျပည္ၾကီးႏွင့္ ဘာမွမဆိုင္သလို ေနဖို႕ သူအရမ္းၾကီး အားတင္းေနတာ မဟုတ္ဘူးလား ?
သူ႕ကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ပင္ပန္းလွသည္ ။ သည္ပံုစံအတိုင္း ဆက္သြားဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းလည္း ကြ်န္ေတာ္ နားလည္၏ ။
တစ္ခုခုကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆံုးျဖတ္ဖို႕ အေျခအေနတစ္ခုကြ်န္ေတာ္တို႕ဆီက်ေရာက္လာခဲ႔ပါသည္ ။
" Chan Yeol ah ... "
အိမ္ေရွ႕ရွိ သစ္သားကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚ ႏွစ္ေယာက္သား ပူးကပ္ထိုင္ေနၾကရင္း အနက္ေရာင္ ေကာင္းကင္ၾကီးထက္က တလက္လက္ ေတာက္ပေနေသာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးမ်ားႏွင့္ ျပည့္ဝိုင္းေနေသာ လမင္းၾကီးကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနစဥ္မွာ ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕နာမည္ ေခၚလိုက္သည္ ။
သူက ရင္ခြင္ထဲမွ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပံဳးလ်က္ ငံု႕ၾကည့္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းကို မဖြင့္ဘဲ အင္း ဟု ထူး၏ ။
YOU ARE READING
SUPERNATURAL
FanfictionZawgyi သဘာဝမက်ေသာ အခ်စ္ဟာ အျပစ္တစ္ခုျဖစ္မည္ဆိုရင္ ထိုအျပစ္ကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံပါရေစ..။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အခ်စ္ဟာ အဆံုးမရွိတာမို႕။ Unicode သဘာဝမကျသော အချစ်ဟာ အပြစ်တစ်ခုဖြစ်မည်ဆိုရင် ထိုအပြစ်ကို ကျေကျေနပ်နပ် လက်ခံပါရစေ..။ ကျွန်တော်တို့ အချစ်ဟာ အဆုံးမရှိ...