Çok iyi bir oyuncuyum
Ruhu ve kalbi,
Aklı tarafından ele geçirilmiş bir oyuncu.
Kalbimin izinden gittiğimde aldığım yaralar,
Düştüğüm yol ayrımları yarattı bu son kişiliğimi.
Ve dayanamadı aklım,
İsyan etti.
Beni benliğine giydirdi.
Tıpkı kurtuluş(!) uğruna öldürülen
Bakire Cammilla, Eurialus, Turnus ve Nisus gibi feda edildi ruhum ve kalbim;
"Böylece ben, senin yerine, düşünür, görürüm,
sen beni izlersin, ve ben kılavuzun olurum,
seni sonsuzluktaki o yere götürürüm..."
(İlahi Komedya Birinci Ezgi 112-115)
Ben beni bilmiyorum
Ben beni sadece yaşıyorum. Anlatabileceklerim ise sadece yaşadıklarımdır
Yaşadıklarımsa bir sepet çürük elma. Bu da benim kurtuluşum için feda edilen
Kalbimin ve ruhumun
Kısa ve mühimlikten uzak öyküsüdür.
Ben bu dünyaya ait değilim
Yada
Bu dünya bana ait değil
Ama buradayım,
Yer yarılana
Gök delinene dek.
Yerin dibine battığımda
Delinen gök yeri doldurduğunda
Tekrar çıkacağım gün yüzüne
Selam vereceğim tüm aleme
Öyle yükseleceğim gökyüzününde göğüne
Ve arzda yürüyeceğim
Yıldızların arasında
Soyutluğun sonsuz yolunda
Salına salına...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkep Sokak
PoesiaKalbim artık nabız değil, çığlık atıyor. Ellerim üşüyen bir çocuğun elleri gibi kuru ve titrek. İçimdeki bağrışmalar dışarıya fısıltı. Kimse duymuyor, duyan anlamıyor. Anlamsız bir gülüş atıyorum etrafa. Bir timsahın gözyaşları kadar sahte, bir bebe...
