Yine günü gece ettim ve yine geceyi gün edeceğim
Gözlerim birer hırsız feneri.
Sadece önümü görüyorum ve önümdekiler beni göremiyor.
Bir elimde sigara bir elimde çiçek
Hayata nispet yapar gibi geziyorum sokaklarda.
Yaşamla ölümü aynı bedende birleştiriyorum.
Elimdeki sigaradan bir duman alıp diğer elimdeki çiçeği kokluyorum.
Kaderle dalga geçiyor mecburiyetlere rest çekiyorum.
Zihnimde korkuya dair en ufak bir kırıntı bile yok.
Umursamazlığım kainatı aşıyor.
Atılan çığlıklar, fısıltı kulaklarıma.
Dilimden cümle dökülmüyor,
kelimelerle yetiniyorum.
Kaderle dalga geçiyor
Mecburiyetlere rest çekiyorum.
Sanırım ölümsüzlüğü buldum ama
Ölümsüzlük bile ilgimi çekmiyor.
Sensizlikteki "siz" ekinden gelen bir korkum var olumsuzluk eklerine.
Ama ölümde olumsuz kimine göre.
Olumsuzluğa olumsuzluk katıyorum
Ve bana hala olumlu olmuyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkep Sokak
ŞiirKalbim artık nabız değil, çığlık atıyor. Ellerim üşüyen bir çocuğun elleri gibi kuru ve titrek. İçimdeki bağrışmalar dışarıya fısıltı. Kimse duymuyor, duyan anlamıyor. Anlamsız bir gülüş atıyorum etrafa. Bir timsahın gözyaşları kadar sahte, bir bebe...
