Nang makauwi ako ay isang mahigpit na yakap ang natanggap ko kay Tasha. Naluluha siyang nakayakap saakin.
“Sorry, hindi ko alam. Ano, ayos ka lang ba? May ginawa ba sayo?”
I understand her worry pero minsan ang oa na niya.
“Wala naman, I just don't want him here”
“Umiyak ka nanaman tuloy huhu, sorry sorry. Hindi ko alam kung pano niya nalaman na nandito tayo e, nagulat nalang ako dumating bigla. Nahihiya naman akong hindi papasukin kasi kahit papano e kadugo parin naman natin. Hmfff, lika nga rito.. ”
Parang ewan talaga, tss. “Oo na—ano ba?! Hindi na ako makahinga Tasha!” Kung mahigpit yung yakap niya kanina, mas mahigpit ngayon!
“Ay hehe sorry”
“Tss, tabi nga dyan! Baka anong magawa ko sayo Tasha ah”
“Oo na, oo na! Isa lang masasabi ko sayo, ayos lang yan. Ganyan talaga ang buhay. Minsan parang apoy. Pag nag lalaba ka, hindi ka iiyak. Pero tandaan mo na ang mga dahon ay hindi isang panaginip. Na hinagis ng mga isda, Guni guni mo lang yan na nagmula sa mundo ng mga sabaw. Mabilis lumipad ang ibon papalayo, at ang mga dahon naanod sa sapa, Mayroong tatlong daang sundalo at ang pusa at aso ay naglalaban..sa pamamagitan ng pagkakaisa ng bawat langgam tayo matutulog sa gabi. .Hindi parang kanin na kapag sinubo mo nabilaukan ka ay iinom ka ng softdrinks. .Sa mundong ating ginagalawan dapat marunong kang maglaba. .Sapagkat masarap kumain ng pares sa gitna ng kawalan”
Tang—Ano bang pinagsasabi neto?!
Hindi ko na alam anong gagawin ko sa babaeng 'to! Sino ba ang nagkabit ng turnilyo sa utak nito at mukhang maluwag naman masyado?!
“Tabi, nagugutom ako” hindi ako nabusog sa fries pfff
“Oh siya, kumain ka nang marami. May niluto ako diyan”
I ate. A lot. Isa sa coping mechanism ko ay ang kumain lalo na kapag hindi maganda ang nararamdaman ko. After ko kumain, I took a bath and headed to my room.
When I checked my phone, I see the photos that Tasha posted in her IG. It was the photo of us before, nakatag pa talaga ako!
Hindi ko na yun pinansin at tinignan nalang kung online ba si Dione. He's active 50 minutes ago. Naisipan kong i-istalk ang kanyang acc. Ngayon ko lang nalaman na mahilig siya sa parks, beach, sunsets, lahat ng may kinalaman sa nature.
I was just scrolling when my phone suddenly vibrate.
Message request
Buksan motto :
You did well, you're doing well, you gonna do well. You already tried your best, it's ok now to rest! Nighty!! (^o^)
Napangiti naman ako sa message na natanggap ko. Just like Dione, s/he's always there when I badly need someone. Konti nalang talaga, iisipin kong sakanya talaga 'tong account na 'to eh.
“Pass sa halata” mahinang usal ko habang natatawa
Knock. Knock. Knock
“Tapos mo na ba assignment natin sa ucsp zoe?”
Ayy, may assignment pa pala? Yeah right. I got my notes tsaka ko tinignan kung anong gagawin.
“What's the connection of human evolution and culture? Give five concrete examples” mahinang basa ko rito
“Connection daw? Ewan, connection lang namin ni Dione alam ko...” mahinang sabi ko ulit
“ANAK KA NG—HOY BABAE ANONG DIONE PINAGSASABI MO RIYAN?!”
H-hala narinig niya??
“Sino yun ha? Boylet mo hmm?”
“Hindi tash—Ano ba!!” Dinaganan niya ako at padabog na nahiga sa kama ko!
“I just like him, that's it” Pag amin ko. Knowing her, hindi niya ako tatantanan hangga't hindi ako nagsasabi. Daig pa imbestigador nito e tss
“Alam ba niya?”
“Hindi..”
“Kailan mo balak umamin? O aamin ka ba?”
“ANONG??!! MUKHA NIYA LANG GUSTO KO!” Pag depensa ko naman
“Ay sus ang zoe nagdadalaga”
Hindi ko siya pinansin at inikutan ko lang ng mata.
“What is this I'm feelin' I can't explain” in!s akong napatingin sakanya nang mag-umpisa siyang kumanta, nang aasar
“ When you're near,
I'm just not the same.
I'm tryin' to hide it,
Try not to show it.
It's crazy
How could it be”
“Tasha!” In!s na sigaw ko sakanya, nasa mood siya mang asar ngayon tss
“What? I'm just singing my fav song e”
“Fav song my a.ss tss”
“I've fallen for you
Finally, my heart gave in
And I'm fallen in lo—Aray!”
“Umalis kana nga rito, ang ingay mo!” kahit kailan papans!n. Wala na, sira na araw ko!
YOU ARE READING
Maybe in another life
Romance"Life is but a walking shadow, a poor player, that struts and frets his hour upon the stage, and then is hear no more; it is a tale told by an id/ot, full of sound and fury, signifying nothing" "If you prick us, do we not bleed? If you tickle us, do...
