+18
Köşeye sinen küçük oğlan çocuğu.
Sen her zaman benimdin,ben her zaman senindim.
Sana olan aşkım,sevdam,tutkum.Seni ilk gördüğüm an sertçe içimi talan etti,başta kalbim sıkıştı.İçimdeki tüm organlar sorgusuzca dışarı çıkacakmış gibi hareket etme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın✨
♠️
"Patron açıklayabili-"karşımda duran adamın yanağına sert bir tokat geçirdiğimde bedeni hızla yere devrildi. Açıklama istemiyordum açıklama sevmezdim,sonunda açıklama yapmak zorunda kalacaksan başta o işe kalkışmayacaktın"abi tehdid ettiler,yemin ederim isteyerek ya-"elimi susması için kaldırdığımda sesi anında kesildi.
"Sen karşındaki kişinin kim olduğunu unutmuş olmalısın bebiş."bakışlarım yanımda konuşan çınara kayarken göz göze gelmemizle beraber hızla geriye adım attı"pardon abi."başımla ona çıkması için hafif bir hareket yaptım ve hızlı adımlarla odadan çıkmasını sağladım.
Gevşek.
"Dün gece burda olmasam kaç milyon dolar kaybettireceğin hakkında bir fikrin var mı böcek."puromu dudaklarıma yerleştirerek ucunu tutuşturdum ve keyifli bir nefes çektim"Fiyatın ne?Yüz bin mi.O çöp için bana milyonlar mı kaybettirecektin Ahmet."külümü yerdeki adamın üzerine bıraktım"çocukların ve ailen için sana defalarca yardım ettim, çıkardığın açıkları görmezden geldim ama sen nankör köpekler gibi gidip karşı firmanın adamına beni satmaya çalıştın."
Onunla şu an konuşuyorsam ailesinin iyi olacağını bilmesi içindi,onu öldürecektim.
Affım yoktu.
"Seni geberttiğimde çocuklarının güvende olacağını bil."cebimdeki silahı çıkararak puromu dudaklarıma yerleştirdim ve gözümü kırpmadan kafasına iki el ateş ettim.
Bedeninden akan kan yerle buluşurken silahımı arkama takarak bir süre yerde cansız bir şekilde yatan bedeni inceledim, hayat.Hayat tam olarak böyleydi.Kazık atmaman gereken bir adama kazık atarsan sonunu önceden tahmin etmen gerekiyordu.Ahmet,en başından beri öleceğini biliyordu bu onun için bir sürpriz değildi.
Benim yapım buydu.
İhanet eden ölürdü.
Her kim olursa olsun.
"Abi."bakışlarım duyduğum sesle ölü bedenden ayrılırken çatık kaşlarla arkamı döndüm ve ilkere baktım.Acil bir durum olmadığı sürece buraya girmezdi"söyle."dedim elinde tuttuğu telefonuma bakarak. Onu buraya girdiğimde yanıma almak yerine arabada bırakıyordum.
İlker cevap vermeden yanıma yaklaşarak telefonun ekranını bana gösterdiğinde ekranda gördüğüm isim kalbimin normalden on kat daha hızlı atmasını sağladı.
Atlas.
Atlas beni arıyordu.
Hızla telefonu ilkerin elinden alarak depodan dışarıya çıktım ve telefonu açarak kulağıma yasladım"Atlas?"dedim şaşkınlıkla.Beni aramasını hiç beklemiyordum çünkü o gün tuvalette sesin duymam sonrasında bir anda arkadaşının onu aşağıda beklediğini söylemiş ve kaçarcasına evi terletmişti.
