ဂိမ်းဆိုင်ထဲ၌
ဆုလင်း " ဟဲ့ hp တက်လာတော့လေ ဒီမာထိန်းမရတော့ဘူး "
ဆုလင်း- "တက်တက်တက် ဟိုမာသေတော့မယ်"
တဖက်ရန်သူ ကိုင်ထားသော heroမာ သွေးဖင်ကပ်နေပြီဖြစ်သော် မသေနိုင်သေး။
*Has Slain*
မိမိအသင်းဘက်မှ ရှောသွားခြင်း
ဆုလင်းစိတ်တိုသွားကာ " ဟ သောက်ဘဲ တက်တက်တက်! "
ထို့နောက် ကောင်လေးဘက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး
" ဟဲ့ ဘာလုပ်နေတာလဲ လာလေ"
ကောင်လေး - " ဟု..ဟုတ်ကဲ့ " ဆုလင်းအော်သံကြောင့် ကြောက်ရိုသေ နေရှာသည် ။
*Shut down !*
*Enemy double kill !*
*Enemy triple kill !*
*Enemy Maniac !*
ရှော
" ဟဲ့ နင်ဂိမ်းဆော့တတ်လား မဆော့တတ်ဘူးလား !! " ဆုလင်းပေါက်ကွဲကာအော်ထည့်လိုက်သည်။
ကောင်လေး အံ့သြကာလန့်သွားပုံရသည်။
လမင်းကတော့ မျက်နှာပျက်ကာ ကို့ရို့ကားယား စိတ်ပူနေ၏။
ထို့နောက် မနေနိုင်တော့သည့်အဆုံး ဆိုင်ထဲသို့ပြေးဝင်သွားပြီး အခြေအနေကြည့်ထိန်းရန် ခုံနောက်၌ရပ်လိုက်သည်။
ခဏကြာသော် အခြေအနေငြိမ်သွားပုံရသည်
လမင်း ဆုလင်းကို လက်အမူအရာဖြင့် အချက်ပြလိုက်သည်။ ' ဒီလို ဒီလိုပြောလိုက် okလား '
ဆုလင်း- 👌👌
" အဟမ်း .... မောင်လေး " ဟုခေါ်ကာလက်လှမ်းလိုက်သည်
ထိုကောင်လေးက ချက်ချင်းလန့်သွားကာ တစ်စုံတစ်ယောက်၏တိုက်ခိုက်မှုမှကာကွယ်ရန် လက်၂ဖက်ဖြင့် သူ့မျက်နှာကိုကာလိုက်သည်
" ............... "
အခြေအနေကြည့်ရသည်မာ လူကြမ်းမကြီး ဟုသတ်မှတ်ခံလိုက်ရ ပုံရသည်။
_____________________________________________
လမင်း ဂိမ်းပွဲပြီးသည်နှင့် ဆုလင်းကိုဆွဲထုတ်လာလိုက်သည်။
"လာခဲ့ လာခဲ့ "
လမင်း-" ဆုလင်းမ ငါနင့်ကို ကောင်လေးရှာခိုင်းတာလေ အနိုင်ကျင့်ဖို့ရှာခိုင်းတာမဟုတ်ဘူးဟဲ့ နင်လုပ်လိုက်တာကြည့်ဦး ဒီလိုပုံနဲ့ဆိုရင်ရမာကိုမဟုတ်ဘူး "
ဆုလင်း-" ငါလည်းအကောင်းဆုံးလုပ်တာဘဲလေဟာ မရတော့လည်း မတတ်နိုင်ဘူးပေါ့ "
လမင်း-"ဟင်း .... "
ဆုလင်း-" ဘယ်ရောက်ကုန်ပြီလဲ "
လမင်း- " မသိဘူး ဒီနားတစ်ဝိုက်မာဘဲနေမာပါ သွားရှာကြည့်ရအောင် "
/ / __________________________________/ /
တဖက်၌
လင်းသန့် သန့်စင်ခန်းထဲ ကိစ္စဖြေရှင်းပြီး လက်ဆေးနေချိန်
" ဟား ... ဟ ..အား ..." ( မမှောင်ကြပါနဲ့ )
လင်းသန့်လက်ဆေးနေရင်းကနေ ရပ်သွားကာ အသံလာရာသို့ အာရုံစိုက်မိလိုက်သည်
ဒုန်း *ကလစ် *
တစ်စုံတစ်ယောက် ယိုင်တိုင်တိုင်ဖြင့် အိမ်သာထဲမှထွက်လာသည် ။ ရွှေရောင်ဆံပင်နှင့် အလွန်ကြည့်ကောင်းသောလူသားရဲပင် ၊ ' ရင်းနှီးသလိုဘဲ'
နေလင်း နံရံကိုမှီထားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလည်းချွေးများဖြင့်ရွှဲနေကာ တစ်ခုခုကိုတောင့်ခံထားပုံရသည်။
လင်းသန့်သတိအနဲငယ်ထားကာ အနားသို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။
လင်းသန့် - " မင်း ... အဆင်ပြေရဲ့လား ၊ ဘာကူညီပေးရမလဲ "
" ထွက်သွား " နေလင်း အံကြိတ်ထားရင်းပြောလာသည်။
လင်းသန့် နောက်မဆုတ်သွားသေး
နေလင်းခက်ထန်စွာဖြင့် "ထွက်သွား ! " ဟု အော်လိုက်သည်။
လင်းသန့်- ' နေလိုက်ပေါ့ကွာ ဘယ်သူကဂရုစိုက်နေလို့လဲ ' တွေးပြီးသည်နှင့် ထွက်ပေါက်သို့ခြေဦးလှည့်ကာထွက်သွားလိုက်သည် ။
ခဏကြာပြီးနောက်
လင်းသန့်- ' ဟင်း .... ထားလိုက်ပါတော့ ဒါနောက်ဆုံးကူညီတာဘဲ '
သို့နှင့် ဖုန်းထုတ်ကာ သန့်စင်ခန်းသို့ ပြေးသွားလိုက်သည်။
//////////////////////////////////////////////////
လင်းသန့်-" အာ .. ဟုတ်ကဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်ခဗျ လူနာက .. တစ်ယောက်ယောက်ခေါ်သွားပြီထင်တယ် ၊ ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
သန့်စင်ခန်းထဲ၌ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သည်အလား ရှင်းလင်းနေသည်။
' သူဘယ်ရောက်သွားတာလဲ '
