When I Felt In Love With A Ghost

Chapter 24 finally He's wake up

          Isang taon na nakakalipas halos wala parin pag babago sa lagay ni ethan at sa buhay ko trabaho bahay at hospital ng madalas ko gawin sa araw araw minsan pa nga dito na ako sa  hospital na tutulog kasama si ethan ginawa kuna second home to room niya wala na siya sa icu dahil stable na lagay niya pinag tataka lang ng mga doctor kung bakit hindi parin siya nagigising lahat ng result ng lab niya normal na mahaba na din ng buhok niya sa tagal niya nakahiga araw araw ko pinag mamasdan ang muka niya alaga ko sa punas ang katawan niya kaya ang gwapo pa rin niya kahit tulog siya nag sasalitan kami ng bantay ni tita carmen kay ethan kaya halos dito na kami nag kumpleto sa loob ng room niya dumaan ng pasko at bagong taon dito kami lahat nag diwang kasama siya..hanggang isang araw nasa office ako after ng meeting ng tumunog ang phone ko..

" hello tita sorry hindi ko po nasagot nasa meeting kasi ako eh.."

" iha si ethan.._"

" po?? ano nanyari kay ethan_"

" gising na siya iha__"

halos nag tatalon ang puso ko sa tuwa nag pa cancel muna ako ng meeting ko this day para mapuntahan si ethan at pag punta ko doon nakita ng dalawa mata ko na gising na siya naka upo siya sa kama niya..

" eeetthan...!!"

" huh?!

" buti nagising kana alam mo ba sobra ako nag alala sayo_"

" teka sino kaba_?"

" si sam to hindi muna ba ako nalala ha"

" wala ako matandaan na may kilala ako sam ”

" pero ethan sabi mo noon kahit makalimot ang isip mo kilala ako  ng puso mo.."

" ha? sinabi ko ba un pag katanda ko wala ako sinabi ganun saka ngayon lang kita nakita ang nalala ko lang un aksedente nanyari sa akin hindi ko nga alam na isang taon na ako tulog.."

halo halo emotion na nararamdaman ko nalala ko ganito din nanyari kay tatay wala siya malala pag gising  niya pero un hindi niya malala eh un kaluluwa pa siya pero this time dahil ghost pa siya un mukang wala na pag asa maalala niya ako nag iiyak nalang ako sa labas ng room niya sobra sakit kasi hindi ka niya maalala pa nakita ako ni tita sa labas na umiiyak

" iha bakit may nannyari ba sa anak ko"

" wala po hindi lang niya ako malala"

" ano hindi ka niya kilala bakit?"

" hindi ko din po alam eh pero ang sakit lang"

" tahan na iha kakagising lang ni ethan baka pag ok na lahat bumalik na alala niya at malala ka niya"

tama si tita kakagising lang ni ethan at need niya mag pahinga at makabawi muna baka sa ganun maalala na niya ako niyaya ako  i tita pumasok pero hindi ako tumuloy ayaw ko makita muna si ethan baka sakali makaalala siya pag hindi na ako nag pakita sa kanya hintayin ko nalang na muli niya ako malala...

------ETHAN POV-------

pag gising ko nakita ko agad ang liwanag ng room ko nilibot ko muna ng mga mata ko at nakita ko si mom natulog sa tabi ko hinimas ko ng ulo niya..

" mom_"

" mmhp dios ko ethan gising kana salmat sa dios anak "

" mom ano po ba nanyari saka bigat ng nararamdaman ko"

" isang taon ka coma anak halos nawalan na kami ng pag aasa magising ka anak dios ko akala ko hindi kana magiging sobra mo kami pinag alala anak."

" sorry mom sariwa pa sa isa ko un aksedente un nag flashback un akin doon na ako nagising"