When I Felt In Love With A Ghost

Chapter 4 I See Real Ethan Condition

Chapter 4 I See Real Ethan Condition

Pag ka dating sa condo ay bigla na nag salita si ethan

" sam kamusta si mom she be ok or ano pa sabi niya"

" malongkot siya saka buhay kapa hindi kapa patay need mo lang makabalik sa katawan mo para magising kana"

" so coma ako?"

" oo coma ka umiiyak mommy mo yun tinawagan ko siguro dahil sa lagay mo ano tara na punta na tayo hospital.."

" salamat samantha ha sana pag gising ko malala kita.."

" hayaan mo mag iiwan ako ng note sayo para pag nabasa mo matatawgan mo ako.."

" oh sige tara na.."

nag book ulit ako ng grab papunta hospital kung nasaan ang katawan ni ethan habang nasa bayahe kami naramdaman ko ang lamig sa kamay ko siguro kinakabahan si ethan makita ulit ang sarili niya walang buhay tumingin ako sa bintana at may bigla ako nakita babae naka puti tila naka tingin sa akin pamilyar ang itchura niya at hindi ko lang matandaan kung saan ko siya nakita nakaramdam ako ng iba sa sarili ko parang may halo emotion na hindi ko maipaliwanag kung saan at bakit un natutulala na ako may bigla binulong si ethan sa akin..

" natatakot ka naman ba pikit ka lang isipin mo nandito lang ako"

napanatag ang loob ko at huminga ako ng malalim

" mam ok lang ba kayo na hihilo ba  kayo?"

" ammm hindi po manong sige po tuloy lang kayo sa pag driver medyo kinabahan lang po ako.."

makalipas ng mahaba bayahe nandito na kami sa hospital room 314 si ethan ayun sa text ng mommy niya nag punta muna ako ng information ng hospital at ask kung ano floor siya habang nasa elevetor kami may naramdaman ako kakaiba sa paligid ko feeling ko ang dami ko kasama sa loob kahit nag iisa ako un nakarating na kami ng 3rd floor hinahanp kuna ang room ni ethan ng makita kuna un 314 may nurse na halos kakalabas lang..

" hello good afternoon po puwede paba visit kay ethan po"

" ay yes mam ikaw po ba si samantha binilin kasi po kasi ng mommy ng paient na payagan kayo papasukin sa loob"

" ay opo kausap ko lang din si tita kanina salmat po."

" sige po mam pasok na kayo suot muna kayo ng dress at face mask bago ninyo lapitan si sir.."

" amm sige salmat.."

habang nag susuot ako ng drees gown ng hospital ng makita ko si ethan nakatayo at sinisilip niya anng sarili niya bakas sa muka niya ang pag kalumo dahil sa natamo niya

" buti nabuhay pa ako grabe un mga tamo ko sugat lalo na sa kanan mata ko makakakita pa kaya ako?"

" oo nga eh buti buo pa katawan mo at pasalamat ka parin kasi hindi ka nagulongan ng truck siguro kung hindi nakapag perno yun ng malakas wasak wasak kana.."

" hay sana makapa muhay pa ako ng normal pag balik ko sa  katawan ko.."

"huwag ka panhinaan ng loob nandito kana try muna bumalik sa katawan mo.."

huminga muna ng malalim si ethan bago siya humiga sa katawan niya para makabalik pero failed ayaw siya tangapin ng katawan niya ilan beses ko siya sinabihan na irelax ang isipin niya at isa isip niya na gusto niya bumalik pero wala pa rin nanyari nag tataka na ako bakit hindi siya makabalik sa mismo katawan niya hindi kaya talaga oras na niya

" bakit ganun hindi ako makabalik "

" hindi ko din alam ethan eh baka hindi pa to un tamang oras para makabalik ka sa katawan mo ang importante ngayon may chance pa na puwede kapa mabuhay"

" pero mag tatagal ako kasama ka ok lang ba sayo na kasama ako palagi.."

" ok lang sa akin napatunayan mo naman na hindi ka masama multo este masama tao pala kaya ok lang mag stay ka muna sa condo ko tapos babalik nalang tayo dito palagi pag off ko sa work."

" salmat sam sobra salmat.."

kita ko ang longkot sa mga mata ni ethan bigo pa siya makabalik pero bakit kaya katawan naman niya un naawa n ako sa kalagayan niya at bakas sa muka niya ang pag ka dismaya lumabas na ako ng icu at medyo huminga muna ako ng malalim
napansin na parang wala tao sa labas at pag silip ko sa relo ko mag 4pm na pala nag lakad ako papunta elevetor ng bigla may nakita ako matanda babae naka upo at nakatingin siya sa akin nag smille lang ako sa kanya at un nalampasan kuna siya kung saan siya nakaupo bigla niya ako tinawag

" iha galing ka sa icu diba?"

" ay opo lola doon po banda un icu.."

" hindi parin gising yun kaibigan mo ?"

at doon na ako nag taka paano niya nalaman na hindi pa gising si ethan..

" ammm lola kamag anak po ba kayo ni ethan?"

bigla tumawa yun matanda sa sinabi ko at tumayo siya papalapit sa akin

" alam ko kasama mo siya nakikita ko sinubokan niya bumalik pero hindi niya nagawa diba kasi may dapat pa kayo gagawin dalawa.."

" ha!!!! ano!!! teka teka lola alam mo yun mga nanyari sa amin joke ba to."

" alam ko marami kapa tanung sa isipan mo kung ang lahat ng ito nanyayari sayo alam ko may mga bagy ka hindi mo pa alam kasi hindi mo pa nakikita makinig kayo dalawa sa akin makakabalik lang si ethan sa kanya katawan pag natapos na niya ayusin ang mga kusot sa buhay niya dapat sa loob ng 2months mabago niya ang mga tao mahalaga sa buhay niya kasama kana doon samantha.."

"teka lang ano ugnay ko kay ethan at bakit ako kasama"

" malalaman mo sa tamang panahon iha marami pa kayo pag dadaanan na mag kasama kaya iha maging handa ka dahil marami ka pa kakausapin mga nilalang na hindi mo naman gugustohin kausapin.."

na shock ako sa nalaman ko gulong gulo na isipan ko sa mga nanyari akala ko pag nahanap kuna katawan ni ethan makakabalik na ako sa  normal na buhay ko pero kamali ako mas lalo naging magulo habang nag iisip ako bigla nawla si lola hindi pa niya sinabi saan kami mag sisimula ni ethan paano kami makakikilos nito kung kahit isang clue wala siya binigay

" sam sa palagay ko need ko ayusin ang problema sa pamilya ko broken family kami at palagi busy sa negosyo ang mga magulang ko pero ang malaki problema eh kung pano ko sila  makakausap at pag aayusin na ganiti kalagayyn ko isa ako multo."

" hay!!! ethan pag usapan nalang natin yan sa condo umuwi na tayo sobra na sakit ng ulo ko dahil sa mga nanyari.."

" im sorry sam dont worry pag luluto kita pag uwi natin para marelax ka."

" ikaw talaga ethan masanay ako yan"

nasa labas na kami ng hospital ng nakakita ako ng babae dumaan sa harapan ko tumagos lang siya at nag laho parang bula un muntik na ako sumigaw ay agad hinawkan ni ethan ng kamay ko kaya napigilan ko ang sigaw nararamdaman ko gusto kuna umalis ng hospital hindi natalaga maganda pakiramdam ko feel ko ang dami ko hindi alam.hindi ko alam kung tama ba to gagawi  ko ang tulongan ang isanv multo masyado na apektado ng buhay ko dahil lang sa isang panyayari saka sa dami dami tao ako pa talaga ang hiningi ko lang sa dios ay love life hindi adventure at mga scary moments hay!!!!!

#highlightseveryone
#bookofstories
#storyfortoday
#Chapter4