DANGER / KaiSoo

|7. Bölüm|

"Üzgünüm Chen,

Seni kurtaramadım..."

Bir anda zihninde duyduğum o seste neyin nesiydi anlayamamıştı. Ne olduğunu anlamaya çalışırken fark etmeden kendi kendine mırıldandı.

" 'Üzgünüm Chen, seni kurtaramadım' mı?"

"Kyungsoo, ne dedin?"

Sehun'un ona dönmesiyle kafasındaki düşünceleri umursamamaya karar verip boşver di.

"Hiç.. hiçbir şey."

Ardından doktora döndü.

"Ne zaman çıkabilirim?"

"Bugün çıkabilirsiniz. Serumunuz bitti, kafanızdaki sargı dışında önemsenecek bir şeyiniz yok. Kolunuzun bazı yerleri kesikler yüzünden sargıda ayak bileğiniz de incindiği için sargıda. İstediğiniz zaman çıkarabilirsin. Ama kafanıza dikkat edin en ufak bir çarpmada yara açılıp kanayabilir."

"O zaman şimdi çıkabilirim değil mi?"

"Evet ama dinlenseydini-"

"Şimdi çıkmak istiyorum."

"Peki o zaman Luhan bey çıkış işlemleri için gelebilir misiniz?"

Luhan sandalyesinden kalkıp doktoru takip etti  ve beraber odadan çıktılar. Kyungsoo sabırsızca zaten bitmiş olan serumun iğnesini kolundan hızla çıkardı. Psikiyatrist olsa da onlarda da iğneler, ilaçlar olduğu için gayet iyi biliyordu.

"Kyungsoo dinlenseydin biraz, iyi misin?"

"İyiyim, burada kaldıkça kendimi kötü hissediyorum."

"Cenazesine... gidecek misin?"

"Onu tanımıyorum Sehun. Gitmeyeceğim bu yüzden."

"Kyungsoo tanıyorsun!"

"Şuan tanımıyorum ama."

Yataktan kalkıp kıyafetlerini aramaya başladı.

"Ne arıyorsun?"

"Kıyafetlerimi."

"Koltuğun üstünde kıyafetlerin var senin için getirmiştik."

"Teşekkür ederim."

Koltuğa ilerleyip çantayı açtı ve içinden iç çamaşırı, üst baş vs. alıp banyoya girdi. Yavaş hareketlerle üstündeki hastane kıyafetini çıkarıp kendi kıyafetlerini giydi. Vücudu acıyordu ama çok rahatsız etmiyordu. Çantayı kapatıp içeri geçti. Luhan üstünü değiştirirken gelmiş olmalıydı.