Asi ve Kurt

11. Tatlı Rüyalar

Diğer hikayelerde buluşalım 🙌🏻

🌙 Düzenbaz (Tarihi Kurgu)
🌙Uyanış (Fantastik)
🌙Karalama Günler

Desteğiniz için yeniden teşekkür ederim.Gelen her vote ve yorumun benim için önemi gerçekten çok büyük.

İyi okumalar...

Sarılmak neden güzeldir bilir misin? Çünkü sağ tarafta kalp yoktur ve orası hep boştur, sarılınca; sağ tarafını onun kalbi doldurur.

Aziz Nesin

Yağmur başladığında topuklarım kalçalarıma vura vura kamp alanıma doğru koşmaya başladım. Birkaç kez kayıp düşme tehlikesi yaşadıktan sonra sonunda alana vardım. Nefes nefese eski bir ağaç kavuğunun yanına eğildim ve beni ıslanmaktan koruması için iyice iç kısmına doğru yanaştım. Çok etkili değildi ama yine de idare ediyordu.

Başım çatlamak üzereydi. Sinirden titreyen ellerim istemsiz olarak beceriksizce şakaklarım ovmaya başlamıştı bile. Bu uğurda her hangi bir çaba göstermesem bile söyledikleri bir bir zihnimde yankılanırken sakin kalmamın kesinlikle imkan dahilinde değildi.

Bu ne cesaret?

İskoç bana karşı nasıl böyle bir ithamda bulunabilirdi?

Onu görmeyi arzu ettiğim için yapmışım gibi söylenmişti, aleni bir şekide olmasa bile söylediği tam olarak buydu. Sanki bunda tek suç bendeymiş gibi! Tuhaf bakışları ve git gellerine ne demeliydi peki? Sırf bu davranışları yüzünden bende belirli bir tepki veremeyerek duygu değişimlerimin patlak vermesine neden olmuştu.

Küstah!

Birde bana Safir demişti.

Söyleyecek onca şey varken bunu söylemesi daha önce olmadığım kadar hazırlıksız bırakmıştı beni. Uzun zamandır onun dışında kimse bana Safir diye seslenmemişti. Ta ki bugüne kadar süregelmişti.

Asi olmuştum, Clayton'un şımarık düşesi olmuştum hatta hırçın bile olmuştum herkes için.

Ama kimsenin safiri olmamıştım uzun zamandır.

Konu hakkında hiçbir fikri olmasa da beni en zayıf noktamdan vurmuştu bu adam. Gök mavisi gözlerinde kendi yansımamı görünce iyice dağılmıştım, yerimde bir başkası olsa bu kadar uzun süre bile dayanamazdı.

Az kalsın ona her şeyi anlatacaktım. Az kalsın hayatıma mal olabilecek bir hata yapıp gerçek ismimi söyleyecektim, hem de bunu dünya üzerindeki en yersiz bir gurur yüzünden yapacaktım. Ama düşündüğüm kadar büyük bir panik yapmayarak annemin ikinci ismini kullanmayı akıl edebilmiştim.

Belki de benim kim olduğumu öğrendiği an beni fidye için kaçırabilir ya da daha beterini yapabilirdi. Ya da ilk fırsatta beni kara kaleye ait olduğum yere; Kurt'un yanına götürürdü.

Bu düşünceyle huzursuzca sağanak yağmura aldırış etmeden ayaklandım ve rastgele adımlarla çamurda bata çıka ilerlemeye başladım. Söylediği her sözü düşünüp tarttım. Çoğu can sıkıcı şeylerdi. Bana bunları İngiltere'de söylemeye cüret edenin dilini acımadan kızgın kömür maşasıyla koparmama yetecek cinste cümlelerdi.

Saatler sonra yağmur neredeyse durmuştu ve ben de biraz olsun sakinleştim. Bacaklarım artık isyan edince kendimi yaslandığım yaşlı ağacın gövdesinden kayarak yere bıraktım. Ellerime bakınca ufak kesiklerden bazılarını iltihaplı bir kabuğun kapladığını fark ettim. Matmazelin koca karı bitkileriyle yaptıklarını öğrenmem gerektiğini biliyordum!