Asi ve Kurt

BİLİN BAKALIM KİM GERİ DÖNDÜ!

YAZMAYACAKSAN SİL BARİ

MADEM BİTİRMEYECEKSİN NEDEN BAŞLADIN

BURADA MI BIRAKILIR

YAZAR ÖLDÜ MÜ

EĞER TAMAMLANMADIĞINI BİLSEM OKUMAZDIM

YAZIKLAR OLSUN

Evet sayfam, mesaj kutum bu yorumlarla kaplı. 

Şaşırdım mı? Yani aslında biraz çünkü platform öldü diye biliyordum. Hikayem bir okunma bile almıyordur sanmıştım. Yani eğer durumun bilincinde olsam daha erken müdahale ederdim. 

Bu hikayenin kemik kitlesinin hala burada olması, inanın siz beni ağlatırsınız dostlarım. Özledim sizi. Ciddiyim. 

Şimdi biraz neler oldu onu konuşalım istiyorum. Bu hikayeyi yazmaya başladığımda üniversite sınavına hazırlanıyordum ve ne zaman geometri sorusu çözsem elim kaleme gidiyordu, aklımda dağ taş koşan bir kız vardı. Sonra yazmaya başladım ama öylesine bir yazıydı.Değil yayınlamak, birinin okuması ihtimali bile kafamda yoktu. Sonra annem gazetede Wattpad hakkında bir yazı görmüş ve bugüne kadar gelen maceranın fitilini ateşlemiş oldu. Sonra o dönem yakın arkadaşım, şimdilerde fazlasıyla yabancı olduğumuz bir arkadaşım beni yüreklendirdi birinci bölümü kör topal attık. Ne çalışan bir bilgisayarım vardı ne de müthiş bir telefonum. Samsung S3 ile yazdım o bölümleri. Delirerek ama yazdım. Bir iki hafta ortadan kayboldum. Baktım bir dünya yorum dedim madem öyle bir bölüm daha atayım. Derken 28 bölüm oldu. 

Ben de Dr. Levent gibi bu hikayeye olan inancımı kaybettim. 

Hatta yazmak istemedim. Görüntülenmem iyiydi ama ne yorum ne de beğeni bu orantıda devam ediyordu. Çok saçmaydı, beni bilirsiniz yok bilmem kaç beğeni olmadan yazmam, bölüm yayınlamam demem. Saçma bence beğeni kovalayan yallah Insta'ya. Ama lütfen şunu da unutmayın bu platforma ben insanlarla hayal dünyamı paylaşmak için geldim. PARA kazanma derdim, bilinme derdim olmadı ama bundan biraz daha iyi bir oran bekledim, olmadı belki benim başarısızlığımdan. Kimseyi suçlayacak kadar alçalmam. Hevesim kaçtı, kendi hikayemden koptum. Bir kitap sayfası açtım büyük bir kitle edindim(bu kısım hikayeler ve buradaki hesabımla alakası olmayan bir durum)bir süre sonra o sayfayı bir arkadaşıma devrettim. O gerçek bir arkadaş olduğu için ilk gün ki özenle Instagram sayfamı devam ettirdi. Hatta bir ara Asi ve Kurt'u bitirmesini isteyecektim ama bir türlü yapamadım. Bu hikayeyi ben yazdım ben bitirmeliyim. 

Temmuz'da üniversiteyi bitirdim, inanabiliyor musunuz? 

23 yaşındayım. 

Burası için bir dinozor yaşı bu. 

Artık idare edin. 

Neyse bu kadar geçmişe dönmek yeterli konumuza dönelim:

1-Asi ve Kurt 32 ya da 33. bölümde final yapacak. (Sonunda diyenleri görmek isterim.)Yeniden bende okuyorum arkadaşlar yemin ederim 94795749654 kez okudum ama yeniden okuyorum ben kendim yazdım ama unuttum. Olabilir böyle şeyler. 

2-Karalama Günler yani gerekirse 2 kişi olalım ama bitecek. Öyle ya da böyle. Kısa bir hikaye olacak ama sonradan bozmadan tadında bitecek. Bununda bilgisini paylaşayım, bu fazlasıyla yakın zamanda Ankara'da geçiyor. Aşırı normal insanlar, yani neredeyse normal...

3-Ah benim göz bebeğim olan Uyanış. Onun bilgisayarımda hazırda 7 bölümü olduğunu söylesem inanır mısınız? İnanın. Vallahi onu okumayan çok şey kaybeder. Aşk desen vuhuuuu, entrika her yerde, mitoloji, latince bilgi, kurmaca, tahtlar, kavgalar, periler, goblinler ve denizkızları... Tekrar ediyorum okuyun yarın bir gün site gümler okumadım diye üzülürsünüz. 

4-Düzenbaz: Ah benim üzümlü kekim. Kendisini bir hevesle 7 bölüm soluksuz yazdım. Dedim biz severiz taht, isyan, gözü kara kadınlar ve aşk. Ama zaman mı yanlış bana olan güveniniz mi bitti ya da beğenmediniz (ki olabilir asla müthiş yazdığımı iddia etmedim) kaldı öyle. Hazır bölüm var atacağım onu da inanın ben yazarken kendimden geçtim. 

Yani Wattyciler, bu siteye döndüm. Sizi özledim, yazmayı özledim. Büyüdüm ve geldim. Kesin bilgi yayabiliriz. 

Not: Yorumlarda buluşalım gece 2'de yorumlarınıza salça oldum yahu. Beni arayan satır içi yorumlarında bulabilir. 

Not2:Sevgili hayalet okuyucularım bu sayfada en çok beni siz kırdınız. 

XXAdreanna