အခန်း (၂၂)

405 24 4
                                    

ဒေဝီရဲ့စကားအဆုံး၌ ဘုရင်မင်းမြတ်လည်း တွေးဆဆဖြင့် ဒေဝီ့ကိုငေးကြည့်လိုက်ကာစကားဆိုလိုက်လေ၏။

"ဘယ်လို အသင်နတ်ဆရာမက အကျွန်ုပ်တို့ကိုကူညီပေးမယ်ဟုတ်လား။ အသင်က ဒေဝဘုရင်ရဲ့နတ်ဆရာမမဟုတ်ပေဘူးလား"

"အကျွန်ုပ်က ဒေဝဘုရင်ရဲ့နတ်ဆရာမဆိုတာမှန်ပါတယ်။ သို့ပေမဲ့အခုတော့မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ဒေဝဘုရင်ရဲ့ရက်စက်ယုတ်မာမှုတွေအကုန်လုံးကိုအကျွန်ုပ်သိပါရဲ့။ ဒီလိုမျိုးရက်စက်ယုတ်မာတဲ့ ဘုရင်ရဲ့လက်ခုပ်ထဲက ရေဆိုတော့ အကျွန်ုပ်လည်းဘာမှမတတ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ယခုတော့ အရှင့်သမီးတော်ရဲ့ကျေးဇူးကြောင့် အကျွန်ုပ်အပြင်လောကနှင့်ထိတွေ့ခွင့်ရခဲ့၏။ သို့အတွက်ကြောင့် အကျွန်ုပ်ရဲ့ အမြင်အာရုံနဲ့ဒေဝဘုရင်ရဲ့ရန်ကနေလက်ဦးမှုရယူနိုင်အောင် အကူအညီပေးပါ့မယ် အရှင်မင်းကြီး"

ဒေဝီ့ရဲ့စကားအဆုံး၌ ဘုရင်မင်းမြတ်လည်းသဘောကျစွာခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကာ စကားဆိုလိုက်လေသည်။

"ကောင်းလှပါပြီ အသင်နတ်ဆရာမ။ ယခုတော့ အသင်အနားယူလိုက်ပါဦး။ သမီးတော်လေးမဏိရူပဝတီ။ နတ်ဆရာမလေးကို အဆောင်တော်၌နေရာချပေးပြီးလျှင် ဖခမည်းတော်ဆီကိုတစ်ခေါက်လာတွေ့ပါ။ စစ်သည်အင်အားနဲ့တကွ တိုင်းပြည်အခြေအနေကိုသမီးတော်နဲ့ဆွေးနွေးစရာများရှိပါပေတယ်"

"မှန်လှပါ ဖခမည်းတော်"

ထို့နောက် ဝတီလည်း ဖခမည်းတော်မင်းကြီးကိုအရိုအသေပေးပြီး သခင်မလေးရဲ့လက်ကိုဆွဲကာထွက်ချသွားလေတော့သည်။ ကျန်ခဲ့တဲ့ ဘုရင်မင်းမြတ်လည်း ဝတီ့တို့ကိုကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချလိုက်လေသည်။ အော်...ရန်သူ့တိုင်းပြည်ကနတ်ဆရာမကိုသတ်ဖို့သွားတာ။ သမီးတော်ကမသတ်ခဲ့ဘဲနဲ့ ဒီထိကိုအသက်ရှင်လျက်ခေါ်လာခဲ့တယ်။ ဒါကသမီးတော်ရဲ့အပြစ်လို့မဆိုချင်ပါဘူး။ နတ်ဆရာမကလည်း နတ်သမီးတမျှချောမောလှပနေတော့ သမီးတော်မသတ်ရက်ဘူးဆိုလည်းဆိုချင်စရာပါ။ အင်းး ဒီလိုမျိုးအလှတရားနဲ့ ပြည်ထောင်အချင်းချင်းစစ်မက်ဖြစ်ပွားမှာမြင်ယောင်မိပါရဲ့။ သမီးတော်လေးရေ...နတ်ဆရာမနဲ့ပတ်သတ်ပြီးသမီးတော်လေးမှာလည်းတာဝန်ရှိလာပြီ။ ဘုရင်မင်းမြတ်လည်း ထိုကဲ့သို့တွေးတောပြီးသက်ပြင်းချလိုက်ကာ ပေလွှာများကိုဆက်လက်ဖတ်ရှုနေလိုက်လေသည်။

ဒေဝီသခင်မWhere stories live. Discover now