16. BÖLÜM

453 32 46
                                    

💝

Sadi de geldikten sonra Mira ile topluca tanışmışlardı. Yemek faslı bitince masayı toparlayıp oturma odasına geçtiler. Zeynep çay getirmeye gidince Mira da ona yardım için mutfağa gitti.

"Ya bu Sadi amca ne kadar tatlı. Yanaklarını sıkasım geliyor" güldü Zeynep. Eline yeni aldığı tepsiyi geri tezgaha bırakıp Mira'ya döndü. "Sen çayları al, benim midem kötü biraz belli olmaz dökerim" onayladı Mira. Geçmiş olsun dilerken aldı eline tepsiyi. Zeynep de birkaç kuruyemiş doldurduğu tabakları ve Cüneyd'in aldığı baklavaları götürdü.

Çay sofrası da hazır olunca Zeynep kocasının yanına, Mira da Zeynep'in yanına oturdu.

"Eeee Mira kızım ne iş yaparsın sen?" Diyerek sohbeti başlattı Sadi. "Gazeteciyim ben, sizinle konuşmak istemiştim ama meşguldünüz o sıra. Bende Müyesser hanım ile görüşmüştüm." Olaya hakim oldukları için karı koca onayladılar onu.

"İyi ki Meryem hanıma hemen söylemediniz ha! İşi belli olmaz ki onun, her yerde birşey yapabilir"

"Annemin gözü biraz kara, başına iş gelir diye korkmuyor değilim" diye mırıldandı Zeynep. Mira ise konuşmuyor sadece çayını yudumluyordu.

Bir kaç saat sonra Sadi ve Hasna gidince sofrayı kaldırdılar. Zeynep Mira'yı yukarıya çıkartıp misafir odasına götürdü.

"Bayadır kullanmıyoruz ama birşey olmaz diye düşünüyorum. Sen burada kalırsın ben şimdi sana pijama da getiririm." Mira onaylayınca kendi odalarına geçti. Cüneyd yatağın içine girmiş, arkasına yaslanmış karısına bakıyordu.

"Gelmiyor musun?"

"Sabret birazzz, geleceğim" Zeynep önce eşarbını açıp bir kenara bıraktı daha sonra da dolaptan bir çift pijama çıkarttı.

Tekrar odaya dönüp pijamaları Mira'nın ellerine bıraktı. "Ayyy saçların açık olunca daha çok benziyoruz" ikisi de gülerken Mira elindeki pijamaları yatağın üzerine bırakıp Zeynep'e sarıldı.

"Bu gece birlikte uyusak?"

"Olmaz, Cüneyd bekliyor biraz daha göremezse kriz geçirme olasılığı var" kahkaha attı Mira. "Şaka yapıyorum kızım, git kocanla yat yada her ne yapıyorsanız yapın çocuk müyüm ben" Zeynep onayladı, herşeyin iyi olduğundan emin olduktan sonra odaya geri döndü.

Kapıyı kapatıp terliklerini çıkardı ve Cüneyd'in yanına uzandı. "Geldim" diye mırıldanıken kocasının yanağından koca bir öpücük almıştı. Zaten kendisini zar zor tutan Cüneyd, bu öpücük sanki içini eritmişti. Ellerini karısının beline sıkıca sarınca Zeynep niyetini anlayıp konuşmayan başladı.

"Cüneyd Mira var"

"Sence umurunda mı? Kaç gün geçirdim sensiz" Cümlesini bitirmesinin ardından Zeynep konuşmaya yeltendi lakin dudağında hissettiği baskı engel olmuştu ona.

Gerisi karı koca arasında sırdır 😌🤭

Sabah her zamanki gibi erkenden kalkıp abdest aldılar. Namazlarını kıldıktan sonra tekrar uyumaya karar verdiler. Zeynep çok yorgundu ve nu günün hafta sonuna geldiği için dua ediyordu.

Hava aydınlanırken Cüneyd tekrar uyandı. Kollarının arasında kuş misali kalmış Zeynep ona iyice sokulmuştu. Gülümsedi. Daha sıkı sarıldı hatta. Elleri ile yüzüne gelen perçemleri yavaş yavaş geriye atarken Zeynep kımıldandı. Genelde Sabah namazından sonra uyumazlardı bu nedenle onlar istemese bile bünyeleri reaksiyon gösteriyor ve uyanıyorlardı.

"Hayırlı Sabahlar Zeynep hanım" gülümsedi Zeynep, ellerini Cüneyd'in göğsünden boynuna doğru çıkarırken "Sana da Cüneyd efendi" diye mırıldandı. Gözlerini açınca yüzüne doğru eğilen kocasını görebildi.

Cüneyd dudaklarına doğru eğilirken kendini geriye çekip "Hayrola yetmedi mi efendi?" Dedi. Sırıttı Cüneyd bunun üzerine "Yetmez!" Dedi. "Seninle geçen dakikalar yetmiyor bana! Çok seviyorum" bu defa dudaklarını bastırdı Zeynep'in dudaklarına. Zeynep elleri ile Cüneyd 'in boynunu, Cüneyd de kızın belini sıkıca tutmuştu. Ayrılmaya hiç niyetleri yoktu lakin dışarıdan gelen çığlık sesi ile zor da olsa ayrıldılar.

"Mira" diye mırıldandı Zeynep yataktan kalkıp terliklerini ayağına geçirirken. Kapıyı açıp hızlıca koşmaya başladığında çok geçmeden koridorun sonundaki odaya varmıştı. Cüneyd de kalkıp Zeynep'in peşinden gitti.

Mira odadaki koltuğun tepesine çıkmış yerdeki kırkayağa bakıyordu. "BÖCEK! ALIN ŞUNU" diye bağırdı. Böceği görünce Zeynep de geriye çekilmişti. Oda korkardı böcekten. Cüneyd durumu anlayınca odaya girip etrafa bakındı. Böceği öldürmek için uygun bir alet bulamayınca Zeynep'e döndü.

"Terliğini versene" Zeynep derhal ayağındaki terliği çıkartıp Cüneyd'e uzattı ve Cüneyd de bu şekilde böceği halletmiş oldu.

"Mira aç artık gözlerini öldürdü Cüneyd"  Mira gözlerini açınca elinde bir peçete ile odadan çıkan Cüneyd'i gördü. Muhtemelen böceği peçeteye sarmıştı. Yavaş ve dikkatli bir şekilde koltuktan inip kardeşinin yanına koştu.

"Ayyyy bir uyandım tepemde böcek, var ya ödüm koptu."

"Keşke salonda yatsaydın burası böceklenmiş belli ki bir sıra toparlarız hadi aşağı inelim" onayladı Mira. Kapıyı çekip aşağıya indiler. Cüneyd de o sırada eve giriyordu.

"Ne oldu?"

"Attım böceği" üçlü mutfağa geçince Zeynep hemen saçlarını toplayıp dolaptan yumurta çıkarttı Cüneyd de çay yapmaya hazırlanırken Mira ikiliyi şaşkın şaşkın izliyordu.

"Yani sizde erkekler kadınlara yardım edebiliyor muydu? Ben öyle bilmiyordum da"

Cüneyd hemen cevap verdi. "Niye edemesin ki bir çay yapsa eline mi yapışır lakin bunu yapan az kişi var. Bende bunlardan birisi olduğum için şanslıyım tabii " Mira birkaç soru daha sordu, Cüneyd ile Zeynep de birbirlerini tamamlayarak cevap verdiler.

Cüneyd'i terlik ile böcek öldürürken hayal ettiyseniz herşey tam oturmuş demektir sjsjjejd ben hayal ettim de
Bölümleri hızlı atıyorum, mutlu musunuz bilmem ama, yeni bir kurguya geçmek istiyorum sanırım o yüzden burayı biraz ilerlemenin peşindeyim.

Sizce yazayım mı yeni şeyler ???

Öpüldünüz 💘🎀

MAKBER • CÜNZEYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin