MAKBER • CÜNZEY

10. BÖLÜM

Keyifli Okumalar dilerim

"Hıh, bu ne?" Dedi panik olmuş bir sesle Zeynep.

"Bebek" kucağına yerde minik bir pusetin içinde yatan bebeği aldı Cüneyd. Çok küçüktü ve soğuktan her yeri kıpkırmızı olmuştu.
Cüneyd kapıyı kapatıp bebeği derhal içeriye alırken Zeynep de peşinden geldi.

"Çok üşümüş yazık. Sen bir banyoya soksan ?" Zeynep başıyla onayladı ağlamaya meyilli olan bebeği Cüneyd'in kucağından alıp göğsüne yatırdı ve yukarıya çıktı. Banyoya girince bebeğin üzerindekileri çıkartmaya başladı. Hırkasındaki küçük işlemeyi görünce gülümsedi.

"Demek adın Elif" dedi ve ardından dolaptan çıkarttığı bir havluya bebeği sardı. Biraz daha sakinleşmişti. Suyu bebeğin rahatsız olmayacağı, ılık bir şekilde ayarlayıp minik Elif'i kucağına oturttu ve yavaşça suyu saçlarından aşağıya döktü.

Banyodan çıkınca kendi de üzerini değiştirip beyaz bir kazak ve lacivert bir etek giydi. Elif'e de eski kıyafetlerini tekrar giydirdi.
Aşağıya inince oturma odasında tesbih çeken Cüneyd'e doğru yürüdü.

"İyi oldu şimdi, kendine geldi" dedi etrafa şaşkın bakışlar atan bebeğe bakarak. Cüneyd de gülümseyerek yanlarına geldi. Zeynep'i kucağında bebekle görünce içindeki değişik hislere anlam verememiş, heyecanlanmıştı.

"Anası, babası kimdir acaba? Kim bizim kapımıza çocuk bıraksın ki?"

"Bilmiyorum Zeynep. Dergâha gidip soruşturmak icap eder. İstersen hazırlan yengemle bir bakın?" Başını salladı Zeynep. Bebeği Cüneyd'e verip başına lacivert bir eşarp örttü ve kabanını giyip üşümemesi adına Elif'i de bir battaniyeye sardı. Cüneyd de takkesini takınca evden çıktılar.

Uzaklarda simsiyah giysili bir adam onları izliyordu. Bebeğe anlam veremezken Cüneyd'in Zeynep'in yanağına bir öpücük, bebeğin de yanağından makas aldığını gördü. Zeynep ona el sallayıp ters tarafa doğru yürümeye başladı. Sadilerin evine gidiyordu. Orada bebek hakkında konuşacaklardı.

Adamın Zeynep'in peşine düşerken hesaba katmadığı birşey vardı. Zeynep Cüneyd'in zevcesiydi ve Cüneyd onun tek bir saçının teline dünyayı yakardı.

Zeynep kucağındaki bebek ile yürürken birkaç kadının ona pek de hoş olmayan bakışlar attığını gördü. Sadi'lerin eve çok geçmeden varmıştı.
Kapı o çalmaya hazırlanırken açıldı ve Sadi dışarıya çıktı.

"Hoşgeldin kızım..." Konuşmaya devam edemedi. Zeynep'in kucağında gördüğü bebekle şaşırmıştı. "Hoşbulduk, Hasna hanım anne müsait midir? Önemli bir mesel konuşacağım" dedi. Sadi içeriye kısa bir bakış atıp Zeynep'e döndü.

"İçerdeler, içerdeler de bu bebek neyin nesi?'

"Sabah kapı çaldı, aslında siz geldiniz sandık malum durumlar biraz karışık lakin birisi kapıya bebek bırakmış. Üşümüş kıpkırmızı olmuştu. Banyoya soktum, sonra Cüneyd'le konuştuk. Hasna hanım anneye bir sorayım var mıdır yuvası diye düşündüm' başını salladı Sadi.

"Doğru demişsiniz. Siz konuşun olmazsa bizde soruştururuz evi yoksa bir yuva bulunur" ikisi de gülümsedi. Zeynep başı ile selam verip içeriye girdi ve kapıyı kapatıp merdivenlerden çıkmaya başladı. Sadi yukarıda, salonda oturduklarını söylemişti.

"Hasna yenge!" Diye seslendi. Hasna severdi Zeynep'i. Gülümseyerek ayağa kalktı. Zeynep içeriye girince ise ikisi de ama en çok Feyza şaşkına dönmüştü. "Hoşgeldin kızım, bu bebek neyin nesi?" Zeynep baştan sona anlattı olayı. Feyza elini kalbine koyup şükürler çekerken Hasna bebeğe elini uzatıp şevkatle yanağını okşadı.

"Doğru demişsin yavrum. Ben sorarım dergâha, akşam zaten toplanacağız. Anası, babası bulunana kadar sizinle kalsın olur mu? Ben birkaç kıyafet de bulurum" dedi. Zeynep onu başıyla onayladı. Sonra Feyza'nın asla dahil olmadığı bir sohbet eşliğinde kahve içtiler. Birkaç saat geçince Zeynep Hasna'dan birkaç bebek kıyafeti alıp gitti.

Eve geldiğinde önce dünden kalan çorbayı ısıttı. Kapı çalınca Elif'i kucağına alıp kapıyı açmaya gitti. Cüneyd'in geldiğini düşünüyordu lakin annesi gelmişti.

"Anne?" Dedi.

"Zeyneppp! Aman Allah'ım doğruymuş demek ki" dedi içeriye girerken. "Nereden buldun bu bebeği?" Zeynep birkaç adım gerileyip kapıyı kapattı ve annesine de anlattı.

"Ne yapsaydık anne? El kadar bebek sokağa atılmaz ya "  onayladı Meryem onu. Doğru diyordu. "Ama bu yavruya bir yuva bulununca eskisi gibi okuluna gidip geleceksin duydun mu beni? Okulun bitince istediğini yap karışmam"

Annesini onaylar şekilde başını salladı. Bir bardak çay içtiler. Sonra Meryem gitti, Zeynep de yemek hazırlıklarına geri döndü.

Yeni bölümde görüşelim 🎀
Yeni hikayem Hare'yi  de okursanız sevinirim.